Ι. Κοντούλη: «Ένεση ρευστότητας για τις ΜμΕ ύψους 15 δισ. ευρώ για βιώσιμη ανάπτυξη»

Τι είναι αυτό που κατά τη γνώμη σας θέλει η αγορά από μια νέα κυβέρνηση την περίοδο 2019 - 2023;

Οι υγιείς και παραγωγικές δυνάμεις του τόπου θέλουν μια οικονομία που να λειτουργεί με όρους υγιούς ανταγωνισμού και με κανόνες, χωρίς να κινδυνεύει να καταστραφεί ξανά. Θέλουν να συνεργάζονται με ένα δημόσιο λειτουργικό και αποτελεσματικό που ξέρει τι θέλει, με ένα δημόσιο στελεχωμένο και καταρτισμένο επαρκώς, με ένα δημόσιο που δεν αφήνονται περιθώρια για μίζες. Ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, με όλες τις δυσκολίες των καιρών και της συγκυρίας, κατάφερε να επιβάλλει κανόνες. Κι αυτό εκτιμήθηκε από τους επενδυτές και φάνηκε με την εντυπωσιακή αύξηση των επενδύσεων που έφτασαν στα 3,2 δις ευρώ το 2017 και ήταν ρεκόρ δεκαετίας. Για το 2019 προβλέπεται ρεκόρ 15ετίας.

Αυτές οι ενέσεις επενδυτικής ρευστότητας άνω των 3 δις ετησίως που καταγράφονται την τελευταία τριετία αποδίδουν ήδη καρπούς στην ελληνική οικονομία και κοινωνία.

Επί των ημερών της παρούσας κυβέρνησης, λοιπόν, δεν έφυγαν οι επενδυτές, όπως ισχυρίζεται η ΝΔ. Προσελκύστηκαν νέα επενδυτικά κεφάλαια και ήρθαν ή και δημιουργήθηκαν νέα βιώσιμα σχήματα που δίνουν προστιθέμενη αξία στην ελληνική οικονομία. Κάτι σημαίνει αυτή η πραγματικότητα που κάποιοι θέλουν να αποκρύπτεται ή να παρουσιάζεται ακόμα κι ως επιτυχία της αντιπολίτευσης-«εν αναμονή κυβέρνησης»...

Εμείς θέλουμε και δεσμευόμαστε για αυτό, μια δίκαιη και βιώσιμη ανάπτυξη που δεν θα μας φέρει πάλι στην χρεοκοπία. Σύγχρονη ανάπτυξη που θα σηκώσει την Ελλάδα στα πόδια της και θα διαχέεται στην κοινωνία.

Ο κόσμος του επιχειρείν αισθάνεται ότι έχει επιβαρυνθεί πολύ από την φορολογική πολιτική της κυβέρνησης. Πως μπορεί να υπάρχει ανάπτυξη με τόσο μεγάλη φορολογία;

Η φορολογία είναι ένα βασικό πρόβλημα. Πράγματι, στη δεκαετία των μνημονίων επιβαρύνθηκε η μεσαία τάξη. Το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, τώρα που βγήκαμε από τα μνημόνια, προβλέπει σαφείς και κοστολογημένες ελαφρύνσεις, κάποιες ήδη έχουν ψηφιστεί. Προβλέπει ένεση ρευστότητας για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις ύψους 15 δισ. ευρώ.

Όσο κι αν ψάξουμε στο πρόγραμμα της ΝΔ, θα βρούμε μόνο γενικές κι αόριστες υποσχέσεις για μειώσεις φόρων τις οποίες παραδέχονται ότι δεν ξέρουν αν και πότε θα εφαρμόσουν, αφού τις συναρτούν με διαπραγμάτευση για μείωση πλεονασμάτων. Υπόσχονται όμως συγκεκριμένες και άμεσες φοροελαφρύνσεις για το πολύ μεγάλο κεφάλαιο και τα μερίσματα. Αυτό ευνοεί μόνο εκείνους που θα πάρουν το κέρδος από τη μείωση φορολογίας και θα το πάνε σε κάποια offshore αντί να το επενδύσουν στην παραγωγή και σε αύξηση θέσεων εργασίας και μισθών.

Το θέμα της φορολογίας διεθνώς συνδέεται και με την αξιοποίηση των πόρων και την επιστροφή της στον πολίτη σε υπηρεσίες. Δηλαδή, πρέπει να απαντήσουμε τι δημόσια διοίκηση θέλουμε. Για παράδειγμα, στη Δανία, μια από τις πλέον αναπτυγμένες χώρες του κόσμου, το 52% των εσόδων της γενικής κυβέρνησης προέρχονται από την φορολογία. Στη Γαλλία φτάνει στο 53%. Στην Ελλάδα είναι περίπου 47,5%. Ο μέσος όρος στην ΕΕ είναι 46% και στη Βουλγαρία είναι περίπου 31%. Τι ζητάμε από τη χώρα μας, τώρα που οφείλουμε ως ελληνική κοινωνία και εθνική οικονομία να κάνουμε ένα σωστό και οργανωμένο “Restart”; Θέλουμε μια ανάπτυξη τύπου Δανίας ή Βουλγαρίας; Η απάντησή μας είναι ότι θέλουμε βιώσιμη οικονομία και κοινωνία αντί βαλκανοποίηση δίχως επιστροφή!

Το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ φέρνει μειώσεις φορολογίας με παράλληλη αύξηση μισθών και συντάξεων. Το πρόγραμμα της ΝΔ φέρνει μόνο λιτότητα. Ακριβώς ότι συμβαίνει σήμερα στην Αργεντινή. Η συνταγή του νεοφιλελευθερισμού απέτυχε. Δεν είναι τυχαίο ότι όλα τα κόμματα που εφάρμοσαν αυτές τις πολιτικές καταρρέουν σήμερα στην Γερμανία, στην Μεγάλη Βρετανία, στη Γαλλία και σε όλη την δυτική Ευρώπη και ταυτόχρονα ενισχύονται οι εθνικισμοί και τα άκρα.

Για να υπάρξει ανάπτυξη στην Ελλάδα, δεν χρειάζεται λιγότερο δημόσιο;

Για να υπάρξει ανάπτυξη οπουδήποτε χρειάζεται αναδιαρθρωμένο, σύγχρονο και αποτελεσματικό δημόσιο. Δεν είναι τυχαίο ότι όλες οι αναπτυγμένες χώρες έχουν λειτουργικό και αποτελεσματικό δημόσιο τομέα, δηλαδή στιβαρό και παρόν στην καθημερινότητα του πολίτη για να του λύνει προβλήματα και να διευκολύνει τη δραστηριότητά του και την κάλυψη των θεμελιωδών ανθρώπινων αναγκών του. Η Βουλγαρία και η Γουατεμάλα ούτε ισχυρό ούτε λειτουργικό δημόσιο έχουν. Όλοι θέλουμε την ανάπτυξη, το θέμα είναι που θέλει να πάει ο καθένας το καράβι.

Το ελληνικό δημόσιο, λοιπόν, προέχει να γίνει αποτελεσματικό. Και για αυτό χρειάζεται ανανέωση, νέους ανθρώπους, επιστήμονες με γνώσεις και δεξιότητες. Οι επιχειρήσεις χρειάζονται να συνεργάζονται με ένα υγιές και σοβαρό δημόσιο κι όχι με ένα δημόσιο που εξυπηρετεί ημέτερους και κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες. Η συνεργασία δημοσίου και ιδιωτών μέσω μιας λειτουργικής και αποδοτικής δημόσιας δομής είναι απαραίτητη. Συνεπώς, απαιτείται να είναι και τα δυο μέρη υγιή.

Η πολιτική του 1 προς 5 που θέλει να επαναφέρει ο κ. Μητσοτάκης, ουσιαστικά μεγεθύνει το πρόβλημα. Στερεί την ανανέωση στο δημόσιο όπου σήμερα ο μέσος όρος ηλικίας ξεπερνά τα 50 έτη. Το 1 προς 1 είναι δεν είναι απλώς μια κατάκτηση της Κυβέρνησης Τσίπρα. Είναι μια κατάκτηση της χώρας που ήρθε μέσα από σκληρή διαπραγμάτευση εκ μέρους της ελληνικής κοινωνίας για να ενισχύσει και να ανανεώσει ουσιαστικά τις δημόσιες δομές της χώρας. Η ιδιωτική πρωτοβουλία χρειάζεται ένα στιβαρό και αποτελεσματικό δημόσιο που να θέτει και να εφαρμόζει κανόνες, να ελέγχει την ασυδοσία, να επιβάλει τον υγιή ανταγωνισμό, να θωρακίζει το φυσικό περιβάλλον και να διαφυλάσσει τη βιώσιμη λειτουργία μιας ανθρώπινης κοινωνίας.

Δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη για τον επιχειρηματία με την κοινωνία και το περιβάλλον κατεστραμμένα. Οφείλουμε να επενδύσουμε σε μια βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη για όλους, με σεβασμό στους ανεκτίμητους φυσικούς μας πόρους και με επίκεντρο τον Άνθρωπο.

Γιατί ένας άνθρωπος του επιχειρείν να ψηφίσει τον ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία και συγκεκριμένα να δώσει σε εσάς τον σταυρό προτίμησής του στον Βόρειο Τομέα της Β΄ Αθηνών – Β1, αντί της ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη;

Γιατί έχουμε και έχω προσωπικά μια σύγχρονη παραγωγική και αειφορική ματιά για την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας στο σύνθετο και δυστοπικό διεθνές περιβάλλον για το μέλλον της ευρωπαϊκής οικονομίας και ειδικά για τις μεσογειακές οικονομίες του ευρωπαϊκού νότου.

Γιατί πιστεύω και πρεσβεύω μια αειφορική ελληνική οικονομία που ξέρει να πριμοδοτεί σύγχρονες επενδυτικές προσπάθειες της νέας και της κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας. Μιας οικονομικής δραστηριότητας που σέβεται το φυσικό περιβάλλον και την κοινωνία και επενδύει στις νέες δεξιότητες με ίσες ευκαιρίες, με στήριξη της γυναικείας και νεανικής επιχειρηματικότητας και της συμμετοχής στο παραγόμενο προϊόν και των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων. Μιας οικονομικής ανάπτυξης φιλικής με το περιβάλλον και ενεργειακά καθαρής, άρα μιας ανάπτυξης «πάνω από το έδαφος» για όλους και όχι μιας περαιτέρω ανάπτυξης της οικονομίας του άνθρακά, του λιγνίτη και των πετρελαίων που είναι για τους λίγους και ισχυρούς και θέτει σε κίνδυνο ή και καταστρέφει την πραγματική και ζώσα τουριστική και τη δυνάμει αναπτυσσόμενη κοινωνική και αλληλέγγυα οικονομία των μεσαίων και μικρομεσαίων στρωμάτων που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά και την ελπίδα της ελληνικής οικονομίας.

Δεν πιστεύω στο χρεοκοπημένο μοντέλο της χρηματιστηριακής οικονομίας και της τραπεζοκρατίας. Κάτι τέτοιο πιστεύω δεν αγγίζει καθόλου την ελληνική επιχειρηματικότητα. Αντίθετα, τη δυσαρεστεί και εύλογα αποδοκιμάζεται, ιδιαίτερα από τους νέους επιχειρηματίες και τους μικρομεσαίους. Εκείνους που έστω απέμειναν και παλεύουν νυχθημερόν από τη λεηλασία της οικονομίας και την αφαίμαξη της κοινωνίας για δυο δεκαετίες τουλάχιστον, ύστερα από τα τέλη της δεκαετίας του ’90 και μέχρι το μέσο της τρέχουσας, καθώς για ορισμένες ομάδες ευνοούμενων συνεχιζόταν ακόμα το «πάρτι», παρά τα δυο μνημόνια και τη χρεοκοπία. Κατά τη γνώμη μου, σε αυτό το χρεοκοπημένο μοντέλο οικονομίας βρίσκεται σαφώς εγγύτερα η ΝΔ διαχρονικά και ακόμα περισσότερο στη σημερινή κοινωνικά υπερσυντηρητική και οικονομικά νεοφιλελεύθερη εκδοχή της του κ. Μητσοτάκη.

Πώς βλέπετε την Ελλάδα στον σύγχρονο κόσμο των ραγδαίων τεχνολογικών αλλαγών;

Έχουμε να αντιμετωπίσουμε έναν νέο κόσμο διακινδυνεύσεων και, ταυτόχρονα, ευκαιριών, όπως συμβαίνει πάντα στα κρίσιμα σημεία καμπής της παγκόσμιας οικονομίας και της πορείας της ιστορίας της διεθνούς κοινωνίας. Οι απαντήσεις είναι, ασφαλώς, πιο δύσκολες και σύνθετες στο νέο κόσμο της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης και της τεχνητής νοημοσύνης και δεν μπορούν να δοθούν από το υπερτροφικό και υπερκαταναλωτικό μοντέλο της τσιμεντένιας μεγαλούπολης που μαζί με τη διαφθορά μας οδήγησαν στην πτώχευση. Οι σύγχρονες απαντήσεις από τη χώρα μας και την οικονομία μας μπορούν να δοθούν μόνο με σοβαρή επένδυση στη νέα γενιά και τη δύναμη της γνώσης, του διαδικτύου και της νέας τεχνολογίας. Με σεβασμό στη δημοκρατία και τη σύγχρονη συμμετοχική λήψη αποφάσεων, στο φυσικό περιβάλλον και στον άνθρωπο.