Νομίζω ότι κανείς δε θα διαφωνήσει πως αυτήν την εβδομάδα ζούμε τον απόλυτο παραλογισμό... από όποια οπτική γωνία και αν το δει κανείς.
Σκέφτομαι πόσο ταιριάζει το γνωστό (τουλάχιστον στη γενιά των 40ρηδων και άνω) τραγουδάκι «Land of Confusion» των Genesis στη χώρα μας αυτές τις μέρες. Πάντα ταίριαζε, απλά αυτήν την εβδομάδα ζούμε την κορύφωση της «σύγχυσης». Σύγχυση που προκαλείται στους περισσότερους ή αν μη τι άλλο στο μέσο Έλληνα, από το «fast track» δημοψήφισμα, τον πολιτικό παραλογισμό της κυβέρνησης, το θέατρο του ακραίου λαϊκισμού στη Βουλή, την περιορισμένη έως απτή χρεοκοπία, την διάλυση της όποιας εναπομείνασας επιχειρηματικότητας, τις ουρές στα ATM και ίσως πολύ περισσότερο από τον εθνικό διχασμό. Η τηλεοπτική μας ψευτο-δημοκρατία μπολιασμένη από άφθονη γραφικότητα φανατισμένων «εκπροσώπων» και «θεσμικών» (ΖΩΗ να έχουνε!) συνδυάζεται με τον αδυσώπητο πόλεμο στα κοινωνικά μέσα δικτύωσης –ακόμη και μεταξύ συγγενών- δημιουργώντας μια κατάσταση πραγματικά σχιζοφρενική, αλλά και ταυτόχρονα καταθλιπτική. Στο αχνό φόντο μια κυβέρνηση που έχει χάσει τον έλεγχο, η οποία κατάφερε να διακινδυνεύσει τους αυτονόητους πυλώνες τόσο της οικονομικής, αλλά πολύ περισσότερο της γεωπολιτικής σταθερότητας της χώρας μας...και όλα αυτά μόλις σε πέντε μήνες με αφορμή ένα «ψευτο-διλήμμα», αλλά με βαθύτερα αίτια που άπτονται πολιτικής ανικανότητας και αναποτελεσματικότητας.
Το αδιαπραγμάτευτο της ευρωπαϊκής μας πορείας και συμμαχίας θα έπρεπε να είναι αναμφισβήτητο, ακόμη και για μια αριστερή κυβέρνηση που επιχειρεί την πολιτική της αυτοχειρία με «αξιοπρέπεια». Δεν θέλω, ούτε μπορώ να πιστέψω ότι υπάρχει οργανωμένο σχέδιο εξόδου από την Ευρώπη ή/και επιστροφής στη δραχμή από πολιτικά κονκλάβια της χώρας. Η συμμετοχή της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση -και γιατί όχι στη μετεξέλιξη της σε «United States of Europe»- αποτελεί μονόδρομο κυρίως για την γεω-πολιτική της σταθερότητα, αλλά και την οικονομική της ισορροπία. Ωστόσο, η οικονομική μας ανάπτυξη θα έπρεπε να βασίζεται σε άλλα ορθολογικά ερωτήματα, πολιτικά αλλά και με δημοσιονομική διάσταση, διαφορετικά από αυτό του δημοψηφίσματος της 5ης Ιούλη. Μεθαύριο καλούμαστε να απαντήσουμε στο εξής: «Πρέπει να γίνει αποδεκτό το Σχέδιο Συμφωνίας το οποίο κατέθεσαν οι θεσμοί; ΟΧΙ ή ΝΑΙ» Χωρίς να ξέρει κανείς το Σχέδιο, αν τελικά είναι στο τραπέζι και ποια μέτρα ακριβώς περιλαμβάνει. Ωστόσο, η χώρα μας για να ορθοποδήσει κάποτε, χρειάζεται να δει η ίδια τα προβλήματα της μέσα στα σύνορά της και όχι έξω από αυτή....θα οραματιζόμουνα ένα δημοψήφισμα με ερωτήματα όπως π.χ. (βάζω το ΌΧΙ πρώτο από σεβασμό στο Υπουργείο Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης):
- «Πρέπει να γίνει μείωση της φορολογίας στις επιχειρήσεις στο 5%;» ΟΧΙ ή ΝΑΙ (ή προτιμάτε να μεταφέρονται στη Βουλγαρία, τα Σκόπια, ακόμη και στη Γερμανία;)
- «Πρέπει να γίνει αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων;» ΟΧΙ ή ΝΑΙ
- «Στη βάση της αξιολόγησης, πρέπει να μειωθεί ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων κατά 100.000 μέχρι το τέλος του 2015;» ΟΧΙ ή ΝΑΙ
- «Πρέπει να γίνει πάταξη της φοροδιαφυγής;» ΟΧΙ ή ΝΑΙ
- «Πρέπει να γίνει ιδιωτικοποίηση/αποκρατικοποίηση 5 αεροδρομίων και 2 λιμανιών; » ΟΧΙ ή ΝΑΙ (ή προτιμάτε οι Κινέζοι να φεύγουν από τον ΟΛΘ και να πηγαίνουν στη Σμύρνη;)
- «Πρέπει να επαναλειτουργήσει η ΕΡΤ; » ΟΧΙ ή ΝΑΙ
- «Πρέπει να αυξηθεί ο ΦΠΑ σε 23% σε νησιά όπως η Μύκονος;» ΟΧΙ ή ΝΑΙ
- «Θεωρείτε ότι οι αγροτικές επιδοτήσεις θα έπρεπε να είναι με βάση το στρέμμα; ΟΧΙ ή ΝΑΙ (ή τη μονάδα παραγόμενου προϊόντος;)»
- «Συμφωνείτε με τη φύλαξη των συνόρων της χώρας μας -που είναι ταυτόχρονα σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης- και από τους λοιπούς εταίρους (π.χ. γαλλικές φρεγάτες, γερμανικά υποβρύχια κτλ;» ΟΧΙ ή ΝΑΙ
Είμαι πολύ περίεργος για το ποια θα ήταν τα αποτελέσματα σε αυτά τα ερωτήματα. Ειδικά για το τελευταίο ερώτημα, πάνε περίπου 11 μήνες που ο Γ.Γ. του ΝΑΤΟ επαίνεσε την «χρεοκοπημένη» Ελλάδα της κρίσης για το γεγονός ότι μαζί με τις ΗΠΑ και τη Βρετανία διαθέτει τα υψηλότερα ποσά (περίπου 2% του ΑΕΠ ) σε αμυντικές δαπάνες. Οι δαπάνες αυτές αγγίζουν τα 4 δισ. ευρώ, σχεδόν όσο ήταν το έλλειμμα της Γενικής Κυβέρνησης το 2014 ή 2,5 φορές οι επιπρόσθετοι φόροι που καλούνται να πληρώσουν όλοι οι πολίτες...Δε θα συζητήσω το ποσοστό (% του ΑΕΠ) που διατίθενται σε μίζες/προμήθειες. Δύσκολα υπολογίζεται, πολύ περισσότερο εντοπίζεται και τιμωρείται. Ωστόσο, αναρωτιέμαι γιατί ο «φωστήρας» της οικονομικής μας πολιτικής κ. Βαρουφάκης (και οι προκάτοχοί του) δε «διαπραγματεύτηκε» το να συνεισφέρουν και οι λοιποί Ευρωπαίοι για τα κοινά μας σύνορα. Σκεφτείτε όχι 4, αλλά 1 δις να έπεφτε στην αγορά της χώρας αυτή τη στιγμή... Θα μπορούσα να γεμίζω σελίδες με αντίστοιχα «ερωτήματα δημοψηφίσματος». Σε κάθε περίπτωση ένα είναι σίγουρο: Αν δεν λυθούν τα πραγματικά προβλήματα της Ελλάδας, μέσα στην ίδια τη χώρα και όχι στις Βρυξέλλες, από εμάς τους ίδιους και όχι από το Εurogroup, το δίλλημα Ευρώ ή Δραχμή θα είναι νομοτελειακά ένα άχρηστο θέμα συζήτησης σε μια οικονομία που παράγει ελάχιστα έως καθόλου.
Ωστόσο η ευρωπαϊκή μας πορεία είναι γεωπολιτικά και στρατηγικά αδιαπραγμάτευτη. Στις κρίσιμες στιγμές που ζούμε, όπου η χώρα μας βρίσκεται υπό την απειλή όχι μόνο μιας άμεσης χρεωκοπίας, αλλά πολύ περισσότερο της διάλυσης των στρατηγικών συμμαχιών που εγγυήθηκαν έως σήμερα την πολιτική μας σταθερότητα, μέσα σε αυτή την πικρή διχαστική ατμόσφαιρα, είμαι σίγουρος ότι θα πρυτανεύσει η λογική. Αν και πολλές φορές σε αυτήν τη χώρα αναγκάζεσαι να συζητήσεις ακόμη και τα αυτονόητα... νομίζω ότι το ΝΑΙ στο δημοψήφισμα της Κυριακής είναι η μόνη ασφαλής επιλογή.
Ο καθένας λοιπόν, με χαμηλούς τόνους, ας αναλάβει τις ευθύνες του. Και στη συνέχεια ας ελπίσουμε να υπάρξει μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας (και όχι εθνικού διχασμού) που θα αποφασίσει να δει τα πραγματικά άχρηστα κόστη της οικονομίας μας, να ενισχύσει την επιχειρηματικότητα, να αξιοποιήσει σωστά τη βοήθεια των ευρωπαίων εταίρων μας και θα βγάλει τη χώρα μας από το τέλμα!
Σχόλια