Το άρθρο αυτό το έγραψα στη βιβλιοθήκη του πανεπιστημίου όπου κάνω μεταπτυχιακό. Ειρωνεία έτσι; Μήπως έπρεπε να το σκεφτώ λίγο νωρίτερα; Αγαπητέ αναγνώστη μπορώ να σου πω ότι το σκεφτόμουν όλη την προηγούμενη χρονιά. Στα 23 μου είχα ξεμπερδέψει με σπουδές και πρακτική οπότε πέρασα και εγώ αυτό το απαίσιο μεσοδιάστημα στο οποίο πρέπει να αποφασίσεις για το μέλλον σου. Πίστευα όπως και εν μέρει πιστεύω πως στο δικό μου αντικείμενο (επικοινωνία) το μεταπτυχιακό είναι έως και περιττό. Ένα μεταπτυχιακό όμως δεν προσφέρει μόνο γνώση.
Σπουδάζω Media and Business στο πανεπιστήμιο Erasmus του Ρόττερνταμ. Την πρώτη μέρα η υπεύθυνη του προγράμματος μας ανακοίνωσε λάμποντας πώς στο πρόγραμμα θα συμμετέχουν 20 διαφορετικές εθνικότητες. Ε και; Και όμως είναι μια τελείως διαφορετική εμπειρία να δουλεύεις με άτομα από όλο τον κόσμο. Κινέζους που δεν μπορείς να καταλάβεις τα αγγλικά τους, Γερμανούς που θέλουν να ολοκληρώνουν κάθε εργασία δέκα μέρες πριν την παραδώσουμε και η λίστα είναι μακριά. Νομίζω ότι χώρεσα αρκετά στερεότυπα σε μία πρόταση και εσείς καταλάβατε τον ισχυρισμό μου.
Σε περίπτωση που δεν το καταλάβατε 9/10 εργασίες είναι ομαδικές. Άλλο σχολείο αυτό. Από τον κάφρο που θα θυμηθεί να σου στείλει το υλικό του μια μέρα πριν να παραδώσετε, τον φωτεινό παντογνώστη που έχει δουλέψει σε agency και οκ δεν ξέρεις πώς λειτουργεί η αγορά μέχρι φυσικά τον τύπο που παράλληλα, δουλεύει, μαθαίνει ολλανδικά, κάνει γιόγκα είναι μέλος σε 3-4 φοιτητικές οργανώσεις και για να συναντηθείτε πρέπει να κλείσετε ραντεβού δέκα μέρες νωρίτερα (αυτή είμαι εγώ). Και όμως χάρη σε όλα τα παραπάνω νούμερα θα μάθεις να χειρίζεσαι και στο μέλλον να αποφεύγεις καταστάσεις που μπορεί να σε φέρουν σε αρκετά δύσκολη θέση στη δουλειά σου.
Τι γίνεται όμως με την αγορά εργασίας; Γιατί ας μη κοροϊδευόμαστε ο κυρίαρχος λόγος που θα κάνει κάποιος μεταπτυχιακό είναι για να βρει δουλειά ή καλύτερη δουλειά. Ασφαλώς υπάρχουν περιπτώσεις ατόμων που ακολουθούν κάποιο μεταπτυχιακό πρόγραμμα με στόχο την αυτοβελτίωση τόσο επαγγελματική όσο και προσωπική. Ας πούμε ότι εγώ δεν ανήκω στη δεύτερη κατηγορία και θέλω μέσα από το μεταπτυχιακό μου να βρω δουλειά. Μπορώ; Ναι. Υπάρχει γραφείο διασύνδεσης, στο οποίο μπορείτε να συζητήσετε τα επαγγελματικά σας σχέδια καθώς και να φτιάξετε μαζί το βιογραφικό σας. Διαδικτυακή πλατφόρμα στην οποία είναι συγκεντρωμένες όλες οι πληροφορίες σχετικά με νέες θέσεις πρακτικής ή εργασίας καθώς και ημέρες καριέρας. Δεν θα σας κουράσω άλλο με εθελοντικές οργανώσεις, προγράμματα, διαγωνισμούς και επισκέψεις εταιρειών, αυτά τα ξέρετε.
Θα προχωρήσω λοιπόν στο μεγαλύτερο προνόμιο που μπορεί να σου προσφέρει το μεταπτυχιακό. ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟ. Πριν ένα χρόνο περίπου είχα ρωτήσει ένα φίλο τον οποίο θεωρώ σε αρκετά θέματα role model πότε ξεκίνησε να τον απασχολεί σοβαρά η καριέρα του. Μου απάντησε λοιπόν στο μεταπτυχιακό όταν ήρθε σε μια πρώτη επαφή με τον ανταγωνισμό που υπάρχει εκεί έξω. Και πιστέψτε με είναι σκληρός. Χαρακτηριστικά θυμάμαι να έχω μοιράσει ερωτηματολόγια στους συμφοιτητές μου για εργασία μου και όταν τα συνέλλεγα είδα ημερομηνία γέννησης 1997. Είναι δηλαδή 20 χρονών και κάνει μεταπτυχιακό. Μπορώ να σκεφτώ και άλλα παραδείγματα αλλά νομίζω ότι αυτό ήταν το πιο χτυπητό.
Για να απαντήσω στην αρχική μας ερώτηση λοιπόν ναι είναι value for money το μεταπτυχιακό. Βέβαια για πόσα λεφτά μιλάμε; Ας πούμε ότι το δικό μου μεταπτυχιακό κοστίζει 2.000 ευρώ και ναι είναι ένα ποσό που θα το διέθετα για να αποκτήσω εξιδεικευμένη γνώση στο αντικείμενο μου συν τις παραπάνω εμπειρίες. Αν θα έδινα περισσότερα; Αυτό είναι μια άλλη συζήτηση και έχω ήδη περάσει τις 500 λέξεις.
Σχόλια