Είναι Δευτέρα πρωί, περιμένοντας στην πολύβουη σειρά μια δύσκολη εβδομάδα που θα με παραλάβει από τη στάση του μετρό. Οι συρμοί αρχίζουν να τρίζουν, κοντοζυγώνοντας στην απαγορευτική γραμμή του mind the gap.
Μόλις έχω επιλέξει να ακούσω το τελευταίο επεισόδιο από το αγαπημένο podcast που ακολουθώ με λαχτάρα κάθε φορά που θέλω να απομονωθώ, κερδίζοντας τον χαμένο χρόνο. Η σημερινή εκπομπή είναι αφιερωμένη στο coaching ή αλλιώς την τέχνη της ανθρώπινης επαφής. Η ευρηματικότητα του ταλέντου έχει κάτι το ουσιαστικό στο επαγγελματικό πλαίσιο που αναπτύσσεται στον σύγχρονο ψηφιακό μετασχηματισμό.
Με χαρά προσέχω το voice over που εκφωνείται από την οικεία πλέον γυναικεία φωνή που μου κάνει παρέα σε όλα τα ταξίδια καθημερινά από και προς τη δουλειά. Καινοτομία κριτικής σκέψης, αυθεντικότητα, ευρηματικότητα είναι κάποιες από τις «ποιότητες» που διαμορφώνουν σταθερή ροή νοημάτων στην αφομοίωση μετάδοσης του λόγου της.
Ξαφνικά θυμήθηκα – κάνοντας στιγμιαία εικόνα – το περιεχόμενο εισήγησης που παρακολούθησα στο διήμερο online workshop δημιουργικής επιχειρηματικότητας. Η θετική εντύπωση που μου σχηματίστηκε είχε μια ολοκληρωμένη στρατηγική ταυτότητα σύνθεσης, ανάλυσης, παρατήρησης και οπτικοποίησης του μάνατζμεντ διαδικασιών που βασίζεται στο προσωπικό ταλέντο και τις αποτελεσματικές δεξιότητες.
Δύο στάσεις μετά, τρεις αγχωμένοι, γεμάτοι έπαρση σαραντάρηδες, μπαίνουν στο βαγόνι μιλώντας δυνατά, θέλοντας να προβάλουν το επιχειρηματικό εγώ τους. Δίπλα τους στέκεται μια ταλαιπωρημένη κοπέλα. Μοιάζει με άνεργη φοιτήτρια που θα επιθυμούσε, όσο τίποτα άλλο, να μπορεί να γλυκαθεί λίγο από την πρόσβαση αυτοπεποίθησης των διπλανών συνεπιβατών. Ευγένεια, κοινωνικό ήθος, ηθική υπευθυνότητα, καλλιέργεια γνώσης (και όχι αυτοματοποιημένης αποδοτικότητας) είναι αξίες που καθοδηγούν με επίγνωση τις σημερινές επαγγελματικές ικανότητες στο πετυχημένο storytelling. Διότι οι επιχειρηματικές ιστορίες δεν είναι τίποτα άλλο από ανθρώπινα σενάρια που παράγουν ελεύθερα το εξωστρεφές ταλέντο που τα διακρίνει, χαρακτηρίζοντας τα μοναδικά και πολύτιμα.
Μισή ώρα αργότερα, καθώς συναντούσα προοδευτικά τον ηλιόλουστο αττικό ουρανό βγαίνοντας από το πολιτισμικό χωνευτήρι συνειδήσεων του μετρό, ένιωθα μια μεγάλη ανάγκη για επινοητικότητα. Η επανανοηματοδότηση της καθημερινότητας δεν έχει να κάνει με το τι μέρα είναι. Έχει να κάνει με το ποια μέρα αποφάσισα να κάνω εντύπωση στον εαυτό μου. Η έλξη ενεργοποίησης για μια αφηγηματική Δευτέρα ήταν εκεί με δύναμη και συνέχεια στην κουλτούρα των πράξεων της.
Σχόλια