Παναγιώτης Κουρουμπλής: Διεκδικούμε μια Ευρώπη του συνανήκειν και του συναποφασίζειν

Εν συντομία, πώς θα περιγράφατε το όραμα σας για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης;

Αγωνίζομαι ώστε η ΕΕ να πορευθεί στην κατεύθυνση της βαθύτερης πολιτικής ενοποίησης επί τη βάσει των θεμελιωδών ευρωπαϊκών αρχών, δηλαδή της δημοκρατίας, του κράτους δικαίου και του κράτους πρόνοιας, και αξιών, δηλαδή του ανθρωπισμού, της αλληλεγγύης και του σεβασμού της διαφορετικότητας.

Το κυρίαρχο οικονομικό μοντέλο του νεοφιλελευθερισμού, που ευλαβείται την ιδιωτικοποίηση του κέρδους και την κοινωνικοποίηση των ζημιών, προκαλεί παγκοσμίως όχι μόνο εκρηκτική αύξηση των κοινωνικών ανισοτήτων, αλλά και κλιματική αποσταθεροποίηση. Από την αλλαγή αυτού του μοντέλου πρέπει να ξεκινήσει η ΕΕ ώστε να γίνει φάρος δικαιοσύνης και βιώσιμης ανάπτυξης σε διεθνές επίπεδο.

Τι ήταν αυτό που σας οδήγησε να θέσετε υποψηφιότητα για το ευρωκοινοβούλιο; Και ποιο είναι το καινούργιο στοιχείο που θεωρείτε πως μπορείτε να προσφέρετε;

Η εμπλοκή μου με τα κοινά άρχισε με τον αγώνα των τυφλών για κατοχύρωση των δικαιωμάτων τους στη μόρφωση και την εργασία πριν από 43 χρόνια. Έκτοτε έχω διατελέσει Γενικός Γραμματέας Υπουργείου, βουλευτής επί σειρά ετών και Υπουργός σε τρία Υπουργεία. Έχοντας αγωνιστεί από όλες αυτές τις θέσεις υπέρ της κοινωνικής δικαιοσύνης, διαπιστώνω ότι καθοριστικός παράγοντας για το κατά πόσο η Ελλάδα μπορεί να οικοδομήσει κοινωνικό κράτος υψηλών προδιαγραφών είναι η κυρίαρχη ευρωπαϊκή πολιτική. Δεν κομίζω κάτι καινούργιο, μάλλον κάτι παλιό και δοκιμασμένο. Την πεποίθηση ότι τίποτα δεν χαρίζεται, όλα κερδίζονται με αγώνα.

Αν σας ζητούσα να μας περιγράψετε τα σημαντικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η ΕΕ - και τις λύσεις που προτείνετε - ποια θα ήταν αυτά;

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση ξεκίνησε ως Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακα και Χάλυβα, ένας οργανισμός οικονομικής συνεργασίας για την εμπορική προστασία βιομηχανικών πρώτων υλών έξι κρατών. Έκτοτε η πολιτική διάσταση της Ένωσης ενισχύεται σταθερά, ωστόσο, παραμένουν μεγάλα ελλείμματα στην ισότιμη πολιτική εκπροσώπηση, τη δημοκρατική λειτουργία, τη διαφάνεια και τη λογοδοσία, ενώ αντί για οικονομικές συγκλίσεις έχουμε αποκλίσεις.

Οι μεγάλες αποφάσεις λαμβάνονται τελικά από συσχετισμούς που διαμορφώνονται από τις ισχυρές χώρες, που με τη σειρά τους επηρεάζονται από τα δικά τους επιχειρηματικά συμφέροντα. Το θεμελιώδες πρόβλημα είναι αυτό. Εμείς διεκδικούμε μια Ευρώπη του συνανήκειν και του συναποφασίζειν, με συνεχή εκδημοκρατισμό, με θεσμούς ενισχυμένης διαφάνειας και λογοδοσίας, ώστε τελικά να αποφασίζουν οι πολίτες και όχι τα εξωθεσμικά εταιρικά λόμπι.

Επικεντρώνοντας στην επιχειρηματικότητα, πως μπορεί να υποστηριχθεί περαιτέρω ο συγκεκριμένος τομέας μέσω του ευρωκοινοβουλίου;

Το ευρωκοινοβούλιο μπορεί να προωθήσει την ενίσχυση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων μέσω μηχανισμών ευέλικτης χρηματοδότησης, σύγκλισης των επιτοκίων δανεισμού, υποστήριξης της καινοτομίας και προγραμμάτων εκπαίδευσης και κατάρτισης για τους εργαζόμενους. Για την Ελλάδα αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία, καθώς είναι μεγάλα τα συγκριτικά πλεονεκτήματά μας στον αγροτοδιατροφικό τομέα, τον τουρισμό αλλά και την υψηλή τεχνολογία.

Όσον αφορά στο θέμα της εργασίας, ποια μπορεί να είναι η συνεισφορά ενός ευρωβουλευτή στην αντιμετώπιση της ανεργίας;

Ασφαλώς πρέπει να μειωθεί η ανεργία, ιδιαίτερα στην Ελλάδα, αλλά πρέπει να δούμε την απασχόληση συνολικά, με όρους όχι μόνο αμοιβών, αλλά και εργασιακών συνθηκών, δυνατοτήτων επιμόρφωσης, κ.λπ. Το ευρωκοινοβούλιο θα διαδραματίσει ρόλο και στη συζήτηση για την απειλή που συνιστούν για την αγορά εργασίας οι τεχνολογικές εξελίξεις στους τομείς του αυτοματισμού και της τεχνητής νοημοσύνης. Το ζητούμενο για τους Ευρωπαίους πολίτες είναι η δίκαιη κατανομή των θέσεων εργασίας, με περισσότερο ελεύθερο χρόνο και άρα καλύτερη ποιότητα ζωής.

Επίσης, μπορεί και πρέπει να επιτευχθεί συναίνεση για την αύξηση του κοινοτικού προϋπολογισμού καθώς και την ενίσχυση των δημοσίων επενδύσεων στην κατεύθυνση της οικολογικής μετάβασης. Εκεί πρέπει να υπάρξει συντονισμός και αλληλεπίδραση με την ευρωπαϊκή πολιτική τόσο για την επιχειρηματικότητα όσο και για την απασχόληση.

Γενικότερα, μπορεί το κοινωνικό κράτος να στηριχθεί περαιτέρω μέσω του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου; Ποια η δική σας στόχευση;

Όπως σας είπα, είναι ένας από τους βασικούς λόγους που θέτω υποψηφιότητα. Η συγκυρία είναι κομβική. Από τον συσχετισμό δυνάμεων στο νέο ευρωκοινοβούλιο θα εξαρτηθεί η κοινωνική πολιτική στην Ευρώπη και κατ’ επέκταση στην Ελλάδα. Ο υποψήφιος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και συνοδοιπόρος του κ. Μητσοτάκη, Μάνφρεντ Βέμπερ, πρόσφατα δήλωσε αντίθετος σε έναν ευρωπαϊκό κατώτατο μισθό και στην ευρωπαϊκή ασφάλεια ανέργων. Εμείς πιστεύουμε, αντίθετα, ότι είναι η νεοφιλελεύθερη πολιτική των τελευταίων δεκαετιών αυτή που διέρρηξε το ευρωπαϊκό κοινωνικό συμβόλαιο, το οποίο βασιζόταν σε ένα ισχυρό κοινωνικό κράτος που μεριμνά για όλους. Έτσι υπονομεύτηκε η πρόσβαση σε θεμελιώδη κοινά αγαθά για μεγάλα τμήματα του πληθυσμού, που τελικά οδηγήθηκαν στο πολιτικό περιθώριο. Με συνέπεια την άνοδο της ακροδεξιάς, που θέτει σε κίνδυνο τη συνοχή και το ίδιο το μέλλον της Ευρώπης.

Βάζοντας κάποιος υποψηφιότητα, υπάρχει πάντα και η περίπτωση να μην εκλεγεί. Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, ποια θα είναι η επόμενη μέρα για εσάς;

Σε κάθε δημοκρατία αντάξια του ονόματός της, το αποτέλεσμα της κάλπης έχει εξ ορισμού τη δυνατότητα να ανατρέψει κάθε σχεδιασμό, κατεξοχήν μάλιστα τους σχεδιασμούς των πολιτικών. Η πρόκληση που έχω θέσει εγώ στον εαυτό μου είναι να εκπροσωπήσω τη χώρα μου από τη θέση του ευρωβουλευτή τού ΣΥΡΙΖΑ. Είναι μια μεγάλη, συλλογική προσπάθεια να εκφράσουμε την κοινωνική πλειοψηφία, επαναφέροντας σε μια απονευρωμένη πολιτική σκηνή τη φλόγα της διεκδίκησης. Σε περίπτωση που δεν εκλεγώ, η επόμενη μέρα θα είναι για μένα μια νέα πρόκληση την οποία θα αντιμετωπίσω, όπως πάντα, με μαχητικότητα κι αισιοδοξία.