"Ψιτ αγαπούλα πούλα" vs "ομορφάντρα μου"

Τελικά τι θυμάται περισσότερο ο καταναλωτής στις διαφημίσεις προϊόντων; Ένα καλό κείμενο με έξυπνες ατάκες αποτελεί το δυσκολότερο κομμάτι στη δημιουργική πλευρά μιας διαφήμισης. Πολλές ατάκες από διαφημίσεις στο παρελθόν έχουν μείνει στη μνήμη των ανθρώπων, άλλες συνυφασμένες με το προϊόν και άλλες όχι.

Όπως για παράδειγμα η παλιά διαφήμιση της τότε ελληνικής βιομηχανίας ζυμαρικών Μίσκο, με την αξεπέραστη ατάκα του καλόγερου «Ακάκιε μη ξεχάσεις τα μακαρόνια να είναι Μίσκο». Την οποία οι παλιότεροι χρησιμοποιούσαν ενίοτε σε ανάλογες περιπτώσεις, ιδιαίτερα όταν ήθελαν να υπενθυμίσουν σε κάποιον να μην ξεχάσει να αγοράσει κάτι. Και άλλες, πιο σύγχρονες, όπως η διαφήμιση του Johnnie Walker, με την ατάκα "Keep Walking" που χρησιμοποιούν ακόμα και οι εκπρόσωποι του λαού στο ελληνικό κοινοβούλιο. Η πρακτική χρησιμοποίησης μιας προσωπικότητας στη διαφήμιση ενός προϊόντος/υπηρεσίας απασχολούσε, και εξακολουθεί να απασχολεί, τις επιχειρήσεις όταν έχουν να επιλέξουν μεταξύ δύο πρακτικών, ανάλογα και με το προϊόν ή την υπηρεσία που θέλουν να διαφημίσουν: α). ποιος θα είναι ο ήρωας της διαφημιστικής τους καμπάνιας με την μεγαλύτερη πειστικότητα, και β) αν θα αφήσουν το προϊόν να μιλήσει από μόνο του.

Η απόφαση δεν είναι εύκολη, είτε πρόκειται να χρησιμοποιήσουν μια πολιτική προσωπικότητα, είτε αστέρες του αθλητισμού, της έβδομης Τέχνης, της τηλεόρασης κλπ. Αν προσθέσουμε και ορισμένα στοιχεία της προσωπικότητάς τους, όπως τις αξίες που αντιπροσωπεύουν, τη δημοτικότητα, τη γοητεία ή το sex appeal που διαθέτουν, τα επιτεύγματα τους κλπ. τότε η απόφαση είναι ακόμα πιο δύσκολη.

Για παράδειγμα, στην εξαιρετική διαφήμιση της Cosmote με τα λουκάνικα έξω από το γήπεδο, στην οποία πρωταγωνιστεί ο ταλαντούχος ηθοποιός Μανώλης Μαυροματάκης, και το "Ομορφάντρα μου" του γενναιόδωρου "γιατρού της πείνας", είναι η απόλυτη ατάκα της χρονιάς, μαζί με την εξίσου εξαιρετική ατάκα από τη διαφήμιση της WIND «Ψιτ αγαπούλα πούλα», και τον αξεπέραστο σε εκφραστικότητα ηθοποιό Τάκη Σπυριδάκη, η οποία εν πολλοίς αντικατοπτρίζει την διαφθορά του ποδοσφαιρικού κυκλώματος – και όχι μόνο. Αναμφίβολα και λογικά οι δυο διαφημίσεις ισοβαθμούν, αφού θεωρούνται από πολλούς οι κορυφαίες διαφημίσεις του 2011, σε ευρηματικότητα, εξυπνότατα κείμενα και δημιουργικότητα.

Αυτό, που όμως, δεν είμαι σίγουρος ότι επιτυγχάνουν, είναι η ταύτιση τους με το προϊόν/υπηρεσία στη μνήμη των καταναλωτών. Και αυτό συνάγεται από το γεγονός ότι και για τις δύο διαφημίσεις, στη μνήμη των καταναλωτών κυριαρχούν οι δύο περίφημες ατάκες και όχι αυτή καθαυτή η υπηρεσία και το προϊόν.

Διαβάστε εδώ ολόκληρο το άρθρο του Πάνου Τσαγκαράκη, στο Reporter.gr.