Ο Τιτανικός αποτελεί ένα από τα διασημότερα ναυάγια του κόσμου. Από την ημέρα που βυθίστηκε στον Βόρειο Ατλαντικό, στις 15 Απριλίου του 1912, κοστίζοντας την ζωή σε πάνω από 1.500 ανθρώπους, έχει πρωταγωνιστήσει ακόμη και σε ταινίες, με τους ανθρώπους να μιλούν για το συγκεκριμένο πλοίο μέχρι τις μέρες μας. Ένα ναυάγιο που οι ειδικοί αναζητούσαν για πολλές δεκαετίες και που ανακαλύφθηκε κατά τη διάρκεια μιας άκρως απόρρητης στρατιωτικής αποστολής.
Ο Τιτανικός ήταν ένα βρετανικό επιβατηγό υπερωκεάνιο, το δεύτερο από τα τρία υπερωκεάνια της κλάσης Olympic που χρησιμοποιούσε η White Star Line και που κατασκευάστηκε από το ναυπηγείο Harland and Wolff στο Μπέλφαστ. Στο παρθενικό του ταξίδι μετέφερε 2.224 επιβάτες και πλήρωμα. Στις 23:40 της 14ης Απριλίου του 1912, θα συγκρουστεί με ένα παγόβουνο στον Ατλαντικό Ωκεανό. Δύο ώρες και σαράντα λεπτά αργότερα, θα βυθιστεί.
Από τότε και μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του '80, θα οργανωθούν πολλές ερευνητικές αποστολές για τον εντοπισμό του πλοίου. Εντούτοις, λόγω του μεγάλου βάθους στο οποίο βρισκόταν αλλά και των μεγάλων πιέσεων σε αυτό, κανείς δεν θα καταφέρει να φέρει τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Μέχρι που το 1985, ο ωκεανογράφος Robert Ballard θα εντοπίσει το ναυάγιο. Και αυτό παρά το ότι η χρηματοδότηση της αποστολής του δεν ήταν για το συγκεκριμένο πλοίο, όσο για κάτι τελείως διαφορετικό: για δύο πυρηνικά υποβρύχια.
Η ανακάλυψη του Τιτανικού προήλθε από μια μυστική έρευνα που πραγματοποιούσε το πολεμικό ναυτικό των ΗΠΑ για δύο ναυάγια πυρηνικών υποβρυχίων, όπως θα ανακαλύψει, αρκετά χρόνια μετά, ο ωκεανογράφος που βρήκε το περίφημο ναυάγιο. Τμήματα της συγκεκριμένης «ψυχροπολεμικής» ιστορίας ήταν γνωστά από τα μέσα της δεκαετίας του '90, αλλά όλες οι πληροφορίες ήρθαν στο φως της δημοσιότητας το 2017, μετά και από σχετικό αφιέρωμα που πραγματοποίησε το γνωστό περιοδικό National Geographic.
Ο Ballard θα συναντηθεί με το αμερικανικό Πολεμικό Ναυτικό το 1982, ζητώντας χρηματοδότηση για την ανάπτυξη της ρομποτικής υποβρύχιας τεχνολογίας που χρειάστηκε αργότερα για να εντοπίσει τον Τιτανικό. Ο Ronald Thunman, τότε αναπληρωτής επικεφαλής των ναυτικών επιχειρήσεων για θέματα υποβρύχιου πολέμου, θα πει στον Ballard ότι ο στρατός ενδιαφέρεται για τη συγκεκριμένη τεχνολογία - αλλά για τον σκοπό της διερεύνησης των συντριμμιών των υποβρυχίων U.S.S. Thresher and U.S.S. Scorpion.
Το Thresher και το Scorpion είχαν βυθιστεί στον Βόρειο Ατλαντικό Ωκεανό σε βάθη μεταξύ 10.000 και 15.000 ποδιών (3.000 και 4.600 μέτρων). Ο στρατός ήθελε να μάθει τη μοίρα των πυρηνικών αντιδραστήρων που τα τροφοδοτούσαν. Οι γνώσεις αυτές αποσκοπούσαν στον προσδιορισμό της περιβαλλοντικής ασφάλειας γύρω από την εναπόθεση πρόσθετων πυρηνικών υλικών στους ωκεανούς. Το Πολεμικό Ναυτικό ήθελε, επίσης, να ανακαλύψει εάν υπήρχαν στοιχεία που να υποστηρίζουν τη θεωρία ότι το Scorpion είχε τορπιλιστεί από τους Σοβιετικούς.
Δεδομένου ότι η τεχνολογία του Ballard θα μπορούσε να φτάσει στα βυθισμένα υποβρύχια και να τραβήξει φωτογραφίες, ο ωκεανογράφος συμφώνησε να βοηθήσει. Στη συνέχεια, ζήτησε από το Πολεμικό Ναυτικό αν θα μπορούσε να ψάξει και για τον Τιτανικό, ο οποίος βρισκόταν ανάμεσα στα δύο ναυάγια. «Ήμουν λίγο απότομος μαζί του» θα πει μετά από χρόνια ο Thunman. Θα του τονίσει ότι η αποστολή του ήταν να μελετήσει τα βυθισμένα υποβρύχια. Μόλις ο Ballard ολοκλήρωνε την αποστολή του - και αν έμενε χρόνος - θα μπορούσε να κάνει ό, τι ήθελε, αλλά ποτέ δεν του έδωσε ρητή άδεια να ψάξει για τον Τιτανικό.
Μετά τη σχετική έρευνα, τα στοιχεία του Ballard έδειξαν ότι οι πυρηνικοί αντιδραστήρες ήταν ασφαλείς στον πυθμένα του ωκεανού και δεν είχαν αντίκτυπο στο περιβάλλον, σύμφωνα πάντα με τον Thunman. Τα στοιχεία επιβεβαίωσαν, επίσης, ότι το Thresher είχε πιθανότατα βυθιστεί μετά από μια κατασκευαστική αποτυχία. Οι λεπτομέρειες γύρω από το Scorpion ήταν λιγότερο ακριβής. Ένα καταστροφικό ατύχημα κάποιου είδους οδήγησε σε πλημμύρα του εμπρόσθιου άκρου του υποβρυχίου, θα πει ο Thunman. «Δεν είδαμε καμία ένδειξη για κάποιο εξωτερικό όπλο που να προκάλεσε τη βύθιση του υποβρυχίου», θα δηλώσει ο ίδιος, απορρίπτοντας τη θεωρία ότι οι Ρώσοι τορπίλισαν το υποβρύχιο σε αντίποινα για κατασκοπεία.
Με μόλις 12 ημέρες να απομένουν στην αποστολή του, ο Ballard θα αρχίσει να ψάχνει για τον Τιτανικό, χρησιμοποιώντας τις πληροφορίες που είχε συγκεντρώσει και από τα δύο ναυάγια των υποβρυχίων. Θα υπολογίσει ότι το πλοίο είχε σπάσει στη μέση, αφήνοντας ένα ίχνος συντριμμάτων καθώς βυθιζόταν. Άλλωστε, ο Ballard είχε παρατηρήσει ότι τα βαρύτερα πράγματα βυθίζονται γρήγορα. Το αποτέλεσμα είναι ένα ίχνος συντριμιών που σχεδιάζεται σύμφωνα με τη κίνηση των ρευμάτων. Και κάπως έτσι, εντόπισε το ναυάγιο.
Σύμφωνα με τον ίδιο, το Πολεμικό Ναυτικό δεν περίμενε ότι θα βρει τον Τιτανικό. Όταν αυτό συνέβη, άρχισαν να αγχωνονται λόγω της δημοσιότητας. «Αλλά οι άνθρωποι ήταν τόσο επικεντρωμένοι στον θρύλο του Τιτανικού που κανείς δεν συνέδεσε τις κουκίδες» θα πει.
Σχόλια