Η Βόρεια Κορέα είναι μια χώρα για την οποία δεν μπορούμε να μάθουμε πολλά πράγματα με σιγουριά. Πάντα θα υπάρχει ένα «πέπλο μυστηρίου» και μια αβεβαιότητα γύρω από το πώς λειτουργεί. Αυτό ισχύει και για το σημερινό μας θέμα, παρά το ότι μπορούμε να πούμε, με σχετική βεβαιότητα, πως η μακρινή χώρα διαχειρίζεται μια διεθνή αλυσίδα εστιατορίων σε ολόκληρο τον κόσμο.
Ναι, η Βόρεια Κορέα έχει τα δικά της εστιατόρια, τα οποία λειτουργούν (και) πέρα από τα σύνορα της. Και, βάσει των πληροφοριών που μπορεί να συγκεντρώσει κάποιος, τα «Pyongyang» - τα περισσότερα διεθνή βορειοκορεατικά εστιατόρια χρησιμοποιούν την ονομασία της πρωτεύουσας της χώρας - αποτελούν ιδιαίτερα καταστήματα, προσφέροντας σίγουρα μια διαφορετική εμπειρία σε κάποιον που προέρχεται από μια δυτική χώρα.
Σύμφωνα με τις σχετικές πληροφορίες, τα εστιατόρια που λειτουργεί η χώρα εκτός των συνόρων της ξεπερνούν τα 100, φτάνοντας, σύμφωνα με την Wikipedia, τα 130. Τα καταστήματα ανήκουν και λειτουργούν από το Haedanghwa Group, το οποίο αποτελεί μια κυβερνητική οργάνωση της Β. Κορέας που φημολογείται πως βρίσκεται υπό την καθοδήγηση της ελίτ της χώρας και του ίδιου του Kim Jong-un.
Το πρώτο διεθνές εστιατόριο άνοιξε στο Άμστερνταμ το 2012, έκλεισε, άνοιξε και... ξαναέκλεισε. Τα περισσότερα εστιατόρια της αλυσίδας εντοπίζονται στην Κίνα, κοντά στα σύνορα με τη Βόρεια Κορέα, Από την δεκαετία του 2000, η αλυσίδα επεκτείνεται σε πόλεις της Νοτιοανατολικής Ασίας, όπως οι Bangkok, Phnom Penh, Siem Reap, Ho Chi Minh City, Hanoi, Da Nang, Vientiane, Dhaka, Jakarta και Kuala Lumpur. Όπως όλα δείχνουν, εστιατόριο λειτουργεί και στο Dubai.
Όσον αφορά στο φαγητό που σερβίρουν, αυτό φαίνεται πως αφορά σε πιάτα που σχετίζονται άμεσα με τη Β. Κορέα: Υπάρχει το διάσημο πιάτο με κρύα νούντλς, γνωστό ως naengmyeon στα κορεάτικα, ενώ το πικάντικο βόρειοκορεατικό κίμτσι μπορεί να βρεθεί σε πολλά πιάτα. Αυτό που μάλλον ξεχωρίζει είναι πως - όπως αναφέρει σχετικό άρθρο της Washington Post - κάποια εστιατόρια της αλυσίδας σερβίρουν και κρέατα από ζώα που δεν συνηθίζονται στη Δύση. Οι τιμές για το φαγητό φαίνεται πως είναι υψηλές, όπως και εκείνες για τα παραδοσιακά ποτά.
Τα συγκεκριμένα εστιατόριο - στα οποία δεν επιτρέπεται η φωτογράφιση και η βιντεοσκόπηση - δίνουν ιδιαίτερη βαρύτητα και στην ψυχαγωγία των πελατών, με τις φιλικές σερβιτόρες, που είναι παραδοσιακά ντυμένες, να έχουν διπλό ρόλο, παίζοντας μουσικά όργανα και τραγουδώντας (μάλλον άγνωστα για τους περισσότερους) κομμάτια από τη Βόρεια Κορέα. Το προσωπικό συνήθως εργάζεται με τριετείς συμβάσεις και συχνά είναι άριστα εκπαιδευμένοι απόφοιτοι κολεγίων τέχνης.
Φυσικά, όπως προαναφέρθηκε και όπως συμβαίνει με πολλά πράγματα που σχετίζονται με τη Βόρεια Κορέα, το πλαίσιο λειτουργίας τους είναι σχετικά ομιχλώδες. Σχετικές πληροφορίες θέλουν τα εστιατόρια να διοικούνται από τοπικούς μεσάζοντες οι οποίοι υποχρεούνται να στέλνουν χρήματα κάθε χρόνο στη βορειοκορεατική κυβέρνηση. Το προσωπικό, που ζει στις εγκαταστάσεις του εστιατορίου, λέγεται ότι περνάει από διεξοδική εξέταση και ότι παρακολουθείται προσεκτικά.
Σύμφωνα με τον ειδικό σε θέματα που σχετίζονται με τη Βόρεια Κορέα, Bertil Lintner, τον οποίο επικαλείται ο Guardian, τα εστιατόρια έχουν πολλά οικονομικά οφέλη για το καθεστώς: «Η κυβέρνηση της διαχειρίζεται τα εστιατόρια αυτά για την αύξηση του συναλλάγματος που φτάνει στην Pyongyang, τη χρηματοδότηση των δραστηριοτήτων της βορειοκορεατικής πρεσβείας στη χώρα όπου βρίσκεται ένα εστιατόριο και για να "ξεπλένει" χρήματα από άλλες δραστηριότητες», προσθέτοντας ότι τα εστιατόρια είναι «τέλεια οχήματα για νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες».
Την ίδια στιγμή, και το Okryugwan, ένα εστιατόριο που βρίσκεται στη Βόρεια Κορέα, λειτουργεί καταστήματα και εκτός της χώρας. Το Okryugwan είναι ιδιαίτερα γνωστό ακόμη και στη Νότιο Κορέα. Κάθε εστιατόριο υποχρεούται να αποδίδει 100.000 με 300.000 αμερικανικά δολάρια στην Pyongyang ετησίως, ανάλογα με τις συνθήκες της εκάστοτε αγοράς. Ως αποτέλεσμα, προωθούνται επιθετικά, ακόμη και με αγορά διαφημίσεων σε τοπικές εφημερίδες της Ν.Κορέας.
Σημειώνεται πως το 2015, ο πρώην ειδικός εισηγητής των Ηνωμένων Εθνών για τα ανθρώπινα δικαιώματα στη Βόρεια Κορέα, Marzuki Darusman, δήλωσε στη Γενική Συνέλευση των Η.Ε. ότι περίπου 50.000 Βορειοκορεάτες εργάζονταν εκτός της χώρας, παρέχοντας μέχρι και 2,3 δισ. δολάρια στο καθεστώς. Εξήγησε ότι οι περισσότεροι εργάτες γυρνούσαν στο σπίτι με 120 έως 150 δολάρια το μήνα, με τους μισθούς τους να κατάσχονται σε μεγάλο βαθμό από το κράτος.
Πηγές
Σχόλια