NEWSFLASH...
Επιχειρήσεις & Know-how
ανάγνωση

Γ. Κουτσουμάρης, inwards: Στο σήμερα παίζουμε άμυνα και στο αύριο παίζουμε επίθεση

Γ. Κουτσουμάρης, inwards: Στο σήμερα παίζουμε άμυνα και στο αύριο παίζουμε επίθεση

Ο Γιάννης Κουτσουμάρης, Managing Partner της inwards, μιλάει στο epixeiro.gr για τις νέες προκλήσεις με τις οποίες βρίσκεται αντιμέτωπος ο ηγέτης του σήμερα, τις αλλαγές που έχουν προκύψει από την κρίση του κορονοϊού και τις ευκαιρίες που κάνουν την εμφάνιση τους.

Ποια είναι τα καινούργια στοιχεία με τα οποία βρίσκεται αντιμέτωπος ο επιχειρησιακός ηγέτης σήμερα;

Στην παρούσα κρίση το βασικό, νομίζω, καινούριο είναι η πολυδιάστατη απόσταση του υποκειμένου από το αντικείμενο της ηγεσίας.

Ο γενικός διευθυντής ή ο επιχειρηματίας καλείται να διαχειριστεί τη φυσική απόσταση με τους εργαζόμενους, την απόσταση από το όραμα και τους στόχους του, την απόσταση από τη σύνδεση με το ρόλο του.

Κι αν όλα αυτά αφορούν τον έξω κόσμο, ας υπολογίσουμε επιπλέον και την απόσταση από το μέρος του εαυτού του που ταύτιζε με την εικόνα και την αξία του ρόλου του.

Κι ενώ όλα αυτά ισχύουν, εντούτοις το μόνο που φαίνεται να αποτελεί αντικείμενο διαλόγου είναι το πρώτο. Το ποσοστό της τηλε-εργασίας, οι διαθέσιμες πλατφόρμες, η συμβατότητα της επιχείρησης με το digital περιβάλλον. Και όμως, αυτό που μπορώ να σας πω είναι ότι στην πράξη, κανείς από τους πελάτες μας δεν έχει ανησυχήσει γι αυτό. Γιατί το πρόβλημα δεν είναι αυτό.

Παράθεση - epixeiro.gr

Ο ηγέτης είναι ηγέτης γιατί πηγαίνει μπροστά. Τώρα όμως η βασική πρόκληση είναι να πάει πίσω!

Ποιο είναι λοιπόν το πρόβλημα κατά την άποψή σας;

Το πρόβλημα είναι ότι ο επιχειρησιακός ηγέτης, ως υποκείμενο της ηγεσίας, βρίσκεται για πρώτη φορά να μην ορίζει το αντικείμενο της ηγεσίας του. Ki αυτό δεν έχει να κάνει με τον ίδιο, αλλά με το περιβάλλον: oι νόμοι της αγοράς δεν διέπουν την αγορά, οι κανόνες της επιχείρησης δεν διέπουν τον τρόπο λειτουργίας της επιχείρησης, το επικρατές συναίσθημα του οργανισμού δεν καθορίζεται από την κουλτούρα του οργανισμού.

Όσα αναλογούν σε αυτό που λέμε άσκηση ηγεσίας επιβάλλονται εξωτερικά, με αποτέλεσμα η ηγεσία να περιορίζεται σε διοίκηση αφού ο χρονικός ορίζοντας κονταίνει και το αντικείμενό της περιορίζεται πλέον στο καθημερινό και στο πρακτικό επίπεδο, με έμφαση στην πειθαρχία.

Σε ένα τέτοιο περιβάλλον τι θα λέγατε ότι έρχεται σε αντίθεση με ό,τι γνώριζε ο ηγέτης;

Ο ηγέτης είναι ηγέτης γιατί πηγαίνει μπροστά. Τώρα όμως η βασική πρόκληση είναι να πάει πίσω! Πίσω στα βασικά, πίσω στα καθημερινά τα μετρήσιμα, τα συγκεκριμένα. Να κατέβει δηλαδή σε επίπεδο άσκησης του ηγετικού ρόλου. Οι αφηρημένες, μη μετρήσιμες ή πνευματικές πτυχές του ρόλου μοιάζει να έχουν απενεργοποιηθεί, αφού ο επιχειρησιακός leader έχει γίνει follower του πολιτικού leader. Αυτή τη στιγμή, ο δρόμος για το μπροστά περνά από το πίσω.

Λήψη αποφάσεων, νοηματοδότηση και εσωτερική επικοινωνία τα τρία βασικά ζητούμενα για κάθε γενικό διευθυντή, και μαζί να ξεχάσει ένα μέρος από αυτά που γνώριζε μέχρι χτες.

Μπορείτε να μας δώσετε ένα παράδειγμα για να καταλάβουμε τι μπορεί να μην ισχύει σήμερα, απ’ όσα ήμασταν βέβαιοι ότι ισχύουν μέχρι χτες;

Θα προσπαθήσω να σας δώσω και πάνω από ένα, γιατί με αυτό το ερώτημα ασχολείται όλη η ομάδα μας το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας:

  1. Η προσήλωση στο όραμα είναι πλέον δυνατό να αυξάνει τον πόνο. Καθώς η επιχείρηση έχει μετακινηθεί προς τα πίσω, η απόσταση από το όραμα έχει αυξηθεί σε σημείο που αυτό μπορεί να είναι επώδυνο ή μη ρεαλιστικό.
  2. Στη χάραξη στρατηγικής το πρόβλημα του σήμερα, δεν είναι οι εναλλακτικές, τα what if και οι προβλέψεις αλλαγής πλάνου. Το πρόβλημα είναι ο προσδιορισμός του σημείου εκκίνησης. Πώς μπορείς να χαράξεις τη διαδρομή προς τον προορισμό σου, αν δεν μπορείς να βρεις το στίγμα σου στο παρόν σημείο;
  3. Η ευθύνη του ηγέτη για την πορεία της επιχείρησης δεν είναι πλέον να κάνει καλά πράγματα, αλλά μόνο να κάνει τα πράγματα καλά. Η εταιρεία ρυθμίζεται από κανόνες που τίθενται εξωτερικά και ο ίδιος δεν έχει πρόσβαση ούτε επιρροή σε αυτούς.
  4. Μέρος του επιχειρηματικού ρίσκου βρίσκεται πλέον εκτός του νόμου. Σε όλα υπάρχει ρίσκο, ενώ κι εκεί που δεν παίρνεις ρίσκα ελάχιστα πράγματα είναι προ-υπολογισμένα (calculated).
  5. Οι ομάδες και οι διοικητικές ομάδες κινδυνεύουν να χάσουν τη συνοχή και την αποτελεσματικότητά τους. Όμως όχι εξαιτίας της φυσικής απόστασης αλλά της ψυχολογικής. Εξαιτίας της ανασφάλειας για το αύριο, που κάθε μέλος νιώθει, με αποτέλεσμα την έλλειψη εμπιστοσύνης, που είναι βάση για την οικοδόμηση των ομάδων.

Αν δεχτούμε τα παραπάνω, έστω και σε ένα βαθμό, τότε καταλαβαίνουμε ποιο είναι το πρόβλημα. Κι αν το πρόβλημα είναι αυτό, τότε καταλαβαίνουμε πόσο πρόβλημα είναι να λέμε πως είναι άλλο.

Βλέπετε να υπάρχουν ευκαιρίες, ή είναι νωρίς να μιλήσει κανείς γι αυτό;

Βεβαίως υπάρχουν ευκαιρίες και πιθανώς δεν τις έχουμε δει όλες ακόμα. Θα σας πω κάποιες από αυτές που εγώ βλέπω να έχουν ήδη αναδειχθεί:

  1. Αφού κανένα best practice δεν υπάρχει παγκοσμίως, είναι η καλύτερη στιγμή κάθε εταιρεία να γίνει εργαστήρι για το δικό της best practice. Να μάθει καλύτερα τον εαυτό της και να μάθει στους ανθρώπους να δημιουργούν από το ανύπαρκτο πρακτικές που έχουν πιθανότητες να δουλέψουν, παρά να ψάχνουν έτοιμες πρακτικές άλλων.
  2. Καθένας μπορεί πιο εύκολα να αναδειχτεί σε leader σε ένα περιβάλλον που ο φυσικός leader, είναι λιγότερο leader.
  3. Μετά από αυτή την εμπειρία η εργασία μπορεί να γίνει πιο ανθρώπινη και πιο ισορροπημένη από ποτέ. Θέματα όπως του Life-Work Balance ή του ποσοστού συμμετοχής των γυναικών σε ηγετικές θέσεις μπορεί να δούμε να επηρεάζονται πολύ και πολύ σύντομα.

Κι αυτά δεν είναι σπουδαίες ευκαιρίες!

Σε τι θα πρέπει δώσει βάρος ένας γενικός διευθυντής ή επιχειρηματίας από αύριο το πρωί;

Η πιο σύντομη απάντηση που έρχεται στο μυαλό μου είναι: στο σήμερα και στο αύριο... ταυτόχρονα.

Στο σήμερα, και για όσο διαρκέσουν αυτές οι περίεργες μέρες, οι ηγέτες των επιχειρήσεων θα παίζουν εκτός έδρας. Και σ’ αυτόν τον αγώνα η πρώτη νίκη είναι η νοηματοδότηση. Για να προσφέρουν αξία στο ρόλο τους, να διασφαλίσουν τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα και να κρατήσουν μαζί τους ανθρώπους, θα πρέπει να δώσουν καινούριο νόημα. Να νοηματοδοτήσουν τον «εκτός έδρας» χαρακτήρα του αγώνα που σηματοδοτεί τη σύνδεση του σήμερα με το αύριο. Να νοηματοδοτήσουν τις απώλειες που είναι δεδομένο πως θα υπάρξουν.

Σε αυτή τη βραχυπρόθεσμη περίοδο, εκτός από τη νοηματοδότηση, αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε με τους πελάτες μας είναι η εστίαση στην ορθή αξιολόγηση στη λήψη αποφάσεων, που θα έλεγα ότι σε αυτή τη φάση σχεδόν ταυτίζεται με την εξεύρεση λύσεων, και την εσωτερική επικοινωνία που αποκτά νέα ποσοτικά και ποιοτικά χαρακτηριστικά.

Παράθεση - epixeiro.gr

ζητούμενο για κάθε γενικό διευθυντή είναι να ξαναθυμηθεί όσα έχει ξεχάσει

Στο αύριο, τώρα. Η επόμενη μέρα θα έρθει κι αυτό είναι το πρώτο δεδομένο. Το δεύτερο δεδομένο είναι ότι το αύριο δεν θα είναι επιστροφή στο χτες. Η κρίση είναι τεράστια σε όλες τις διαστάσεις της, για να επιτρέψει να ξαναγυρίσουμε εκεί που ήμασταν.

Για τον επιχειρησιακό ηγέτη, πιστεύω ότι οι βασικές περιοχές εστίασης θα πρέπει να είναι η δημιουργική προσαρμογή στη νέα πραγματικότητα, ο επαναπροσδιορισμός του σκοπού, του οράματος και των αξιών του οργανισμού και η υιοθέτηση νέου τρόπου. Νέου τρόπου οργάνωσης και διοίκησης για την επιχείρηση και νέου τρόπου αντίληψης, δράσης και σχέσης των ανθρώπων με την επιχείρηση, το ρόλο και τους συναδέλφους τους.

Συνδέοντας το σήμερα με το αύριο, θα έλεγα ότι στο σήμερα παίζουμε άμυνα και στο αύριο παίζουμε επίθεση. Το αύριο είναι στο χέρι μας πολύ περισσότερο από το σήμερα, ίσως περισσότερο από ποτέ.

... σχόλια | Κάνε click για να σχολιάσεις
Επιχειρώ - epixeiro.gr
Επιχειρώ - epixeiro.gr