Το ΔΝΤ προτείνει κρατικοποιήσεις στρατηγικών εταιρειών λόγω της πανδημίας

Σύμφωνα με αυτήν «η κορυφαία προτεραιότητα είναι η δημόσια υγεία. Οι πολιτικές που αμβλύνουν τους κινδύνους για την υγεία συμβάλλουν ουσιαστικά στην αποκατάσταση της εμπιστοσύνης, βοηθώντας έτσι την οικονομική δραστηριότητα και την απασχόληση και μειώνοντας τις πιέσεις στα δημόσια οικονομικά.

Και στο μέλλον, οι έγκαιρες και στοχευμένες διαδικασίες περιορισμού θα έχουν πολύ πιο περιορισμένο οικονομικό και φορολογικό κόστος, σε σύγκριση με ένα γενικό lockdown. Τα ακριβή, έγκαιρα και περιεκτικά δεδομένα για την υγεία και τα κοινωνικοοικονομικά αποτελέσματα είναι απαραίτητα για την παρακολούθηση των επιδημιών, την άμεση αντίδρασή και την παροχή εμπιστοσύνης στους ανθρώπους ότι μπορούν να αντιμετωπιστούν μελλοντικά κύματα μετάδοσης».

Όπως αναφέρει το ΔΝΤ «η δημοσιονομική πολιτική θα πρέπει να παραμείνει υποστηρικτική και ευέλικτη έως ότου εξασφαλιστεί μια ασφαλής και διαρκής έξοδος από την κρίση. Ενώ η πορεία του δημόσιου χρέους θα μπορούσε να παρασυρθεί περαιτέρω σε ένα δυσμενές σενάριο, μια γρηγορότερη από την απαιτούμενη δημοσιονομική περικοπή παρουσιάζει ακόμη μεγαλύτερο κίνδυνο εκτροχιασμού της ανάκαμψης, με μεγαλύτερο μελλοντικό δημοσιονομικό κόστος. Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής θα πρέπει να προετοιμάσουν σχέδια έκτακτης ανάγκης που θα μπορούν να κλιμακωθούν με ευελιξία. Για να αποφευχθούν καθυστερήσεις στην παροχή στοχευμένης υποστήριξης, μπορεί να χρειαστεί μια νέα γενιά "αυτόματων σταθεροποιητών"».

Την ίδια στιγμή, σύμφωνα πάντα με την έκθεση του ΔΝΤ, «η κρίση θα είναι μετασχηματιστική. Πολλές από τις θέσεις εργασίας που επλήγησαν από την κρίση πιθανότατα δεν θα επιστρέψουν. Θα είναι απαραίτητο να διευκολυνθεί η μεταφορά πόρων από τομείς που ενδέχεται να συρρικνωθούν μόνιμα, όπως τα αεροπορικά ταξίδια, σε τομείς που θα επεκταθούν, όπως οι ψηφιακές υπηρεσίες. Η υποστήριξη πρέπει να μετακινηθεί από τη διατήρηση θέσεων εργασίας στην υποστήριξη ατόμων καθώς επανεκπαιδεύονται ή μετεγκαθίστανται σε διάφορους τομείς. Θα είναι απαραίτητο να ξεχωρίσουμε τις εταιρείες που δεν έχουν ρευστότητα αλλά είναι αξιόχρεες και αυτών που δεν είναι αξιόχρεες. Οι κυβερνήσεις ενδέχεται να λάβουν περαιτέρω μέτρα, όπως χρήση μετατρέψιμων ομολόγων και εισαγωγή ιδίων κεφαλαίων (ή ακόμη και προσωρινά εθνικοποίηση) στρατηγικών και συστημικών εταιρειών. Πολλές χώρες θα πρέπει να λάβουν γρήγορες και αποφασιστικές δράσεις για να βελτιώσουν τους νομοθετημένους μηχανισμούς για την επίλυση του υπερβάλλοντος χρέους και την αποτροπή μακροπρόθεσμων οικονομικών πληγών».