Έρευνα: Μια μεγάλη κλοπή νερού λαμβάνει χώρα σε παγκόσμιο επίπεδο

Γράφοντας στο περιοδικό Nature Sustainability, μια διεθνής ομάδα ερευνητών λέει ότι οι «κλέφτες» παίρνουν μεταξύ 30% και 50% της παροχής νερού του πλανήτη κάθε χρόνο. Η αναθεώρηση των νομικών και πολιτικών πλαισίων θα μπορούσε να προστατεύσει την παροχή των πολύτιμων υδάτων, σύμφωνα με τους ίδιους.

Η κλοπή νερού παίρνει διάφορες μορφές, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης επεξεργασμένου πόσιμου νερού χωρίς πληρωμή και της λήψης από φυσικές πηγές κατά παράβαση των περιβαλλοντικών οδηγιών. Η γεωργία, η οποία αντιπροσωπεύει το 70% της παγκόσμιας χρήσης νερού, φταίει συχνά. Η έκθεση διαπίστωσε ότι οι κοινωνικές συμπεριφορές και η αβεβαιότητα σχετικά με τον μελλοντικό εφοδιασμό βοηθούν στην προώθηση του εγκλήματος.

Ενώ η κλοπή νερού συμβαίνει σε πλουσιότερα έθνη, εκείνοι που κλέβουν νερό είναι συχνά φτωχοί και ευάλωτοι άνθρωποι σε αναπτυσσόμενες χώρες. Σε συνδυασμό με την έλλειψη δεδομένων, αυτό έχει οδηγήσει σε μη εξονυχιστική διερεύνηση του ζητήματος.

Έτσι, η ομάδα, με επικεφαλής το Πανεπιστήμιο της Αδελαΐδας, ανέπτυξε ένα νέο πλαίσιο και μοντέλο για να βοηθήσει στη μελέτη του θέματος. Το εφάρμοσαν σε τρία παραδείγματα κλοπής νερού: καλλιέργεια μαριχουάνας στην Καλιφόρνια, καλλιέργεια φραουλών στην Ισπανία και βαμβακοκαλλιέργεια στην Αυστραλία. Στην ισπανική περίπτωση, το νερό προερχόταν από μια περιοχή προστατευόμενη για αποδημητικά πτηνά.

Παρόλο που η μελέτη απαιτεί αυστηρότερες κυρώσεις για κλοπή νερού, οι συγγραφείς σημειώνουν ότι σε περιοχές όπου οι άνθρωποι κατανοούν τους κανονισμούς για το νερό και πιστεύουν ότι και όλοι οι άλλοι τηρούν τους κανόνες, η κλοπή νερού είναι πολύ χαμηλότερη.

«Οι κρίσεις στο νερό αποτελούν πρόκληση για την ανθρωπότητα», λέει η έκθεση, προτρέποντας τις αρχές να αναγνωρίσουν τον επείγοντα χαρακτήρα της κατάστασης. «Όταν οι ρυθμιστικές αρχές δεν καταλαβαίνουν την αξία του νερού, οι ανεπαρκείς προβλεπόμενες ποινές αυξάνουν τον κίνδυνο κλοπής».

Οι συγγραφείς λένε ότι η βελτιωμένη τεχνολογία παρακολούθησης θα παίξει σημαντικό ρόλο στην αντιμετώπιση του ζητήματος.