Σταύρος Καφούνης, Ε.Σ.Α: «Θα προχωρήσουμε παρακάτω ή όλοι μαζί ή κανένας»

Με επιστολή που απέστειλε στον Πρωθυπουργό της Ελλάδος Κυριάκο Μητσοτάκη, ο Πρόεδρος του Ε.Σ.Α Σταύρος Καφούνης σημειώνει επιγραμματικά ότι «σήμερα, περισσότερο από ποτέ, αυτοί που εμείς ονομάζουμε "Έλληνες της δημιουργίας" έχουν στραμμένο το ενδιαφέρον τους στις εξαγγελίες σας, που αναλόγως των συνθηκών, ή θα αποτελέσουν την "ταφόπλακα" των επαγγελματικών τους προσδοκιών ή αντιθέτως θα βοηθήσουν να εμφανισθεί μία ακτίνα φωτός μετά από μια τιτάνια προσπάθεια, η οποία ξεπερνά τα δέκα χρόνια».

Συνεχίζοντας αναφέρει ότι η «Ελληνική κοινωνία έχει δείξει αξιοσημείωτη ωριμότητα και συνεργασία, ακολουθώντας τις οδηγίες σας για την αντιμετώπιση του Υγειονομικού κινδύνου, με επακόλουθο την αξιοζήλευτη επιτυχία σε παγκόσμιο επίπεδο. Την ίδια ωριμότητα και προσήλωση στον στόχο αποδεικνύει καθημερινά και η παραγωγική κοινότητα, παλεύοντας υπό αντίξοες συνθήκες για την επιβίωσή της, εξαντλημένη από την πολυετή οικονομική κρίση».

Στην επιστολή του ο Πρόεδρος του Ε.Σ.Α ζητά εξαγγελίες με δυο κατευθύνσεις: Η πρώτη «να αφορά στην εφαρμογή μέτρων που θα αποτελέσουν το σωσίβιο όλων των επιχειρήσεων, ώστε να ξεπεραστεί η τρικυμία, ενισχύοντας αυτά που μέχρι σήμερα αποδεδειγμένα βοήθησαν την αγορά και διορθώνοντας εκείνα που αποδείχτηκαν ανεπαρκή.

Συγκεκριμένα, πρωτοποριακές αλλά πάντα τεκμηριωμένες προτάσεις του Ε.Σ.Α όπως η μείωση της προκαταβολής φόρου, η ρύθμιση των ενοικίων, η διαχείριση των επιταγών, η δημιουργία ενός κρατικού χρηματοδοτικού εργαλείου, με τίτλο "επιστρεπτέα προκαταβολή", που ενισχύει τις μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις, η μετάθεση των υποχρεώσεων που δημιουργήθηκαν μέσα στην κρίση για τις αρχές του επόμενου έτους και η γενναία επιδότηση της εργασίας, πριν χρειαστεί να επιδοτηθεί η ανεργία, έγιναν αποδεκτές και θεσμοθετήθηκαν.

Υπάρχουν όμως και άλλες κινήσεις που πρέπει να γίνουν σήμερα, γιατί αύριο θα είναι αργά, όπως η περαιτέρω ενίσχυση της επιστρεπτέας προκαταβολής, με σκοπό να εξασφαλιστεί ικανή ρευστότητα για τις μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις όλων των κλάδων που δεν έχουν πρόσβαση στο τραπεζικό σύστημα. Επίσης, η εξαγγελία μιας γενναίας ρύθμισης όλων των υποχρεώσεων που γεννήθηκαν μέσα στην περίοδο της κρίσης και δημιουργούν ασφυξία σε νοικοκύρηδες επαγγελματίες που εξυπηρετούσαν τις ρυθμισμένες υποχρεώσεις τους μέχρι χθες, κρίνεται απαραίτητη, όπως τέλος και η εφαρμογή μίας ευέλικτης επιδότησης της εργασίας, που θα βοηθήσει τις μικρές επιχειρήσεις με περιορισμένο αριθμό εργαζομένων, οι οποίοι αδυνατούν να αξιοποιήσουν την εκ περιτροπής εργασία, να αντιμετωπίσουν το εργασιακό κόστος. Επιπροσθέτως, είναι κρισιμότερο παρά ποτέ να πιεστεί το τραπεζικό σύστημα να αναλάβει τις ευθύνες του, λειτουργώντας με συγκεκριμένους κανόνες, προσαρμοσμένους στην «covid-19 εποχή» - χωρίς φυσικά τη δημιουργία μιας νέας γενιάς κόκκινων δανείων - στηρίζοντας υγιείς παραγωγικές μονάδες, οι οποίες στερούνται ρευστότητας και αποδεδειγμένα μπορούν να αποπληρώσουν τα δάνειά τους, μόλις επανέλθει η κανονικότητα».

Η δεύτερη κατεύθυνση που ζητά ο Πρόεδρος του Ε.Σ.Α «είναι αυτή που θα κρατήσει ζωντανή την ελπίδα έως την ημέρα που ο κορωνοϊός θα νικηθεί. Κι επειδή αυτό θα γίνει, πρέπει τότε να έχουν ήδη θεσμοθετηθεί τα κίνητρα που θα αναδείξουν το δαιμόνιο του Έλληνα να επιχειρήσει, να επενδύσει, να εργαστεί στη χώρα του, χωρίς να χρειαστεί να αναζητήσει την τύχη του αλλού, αλλά αντιθέτως να προσελκύσει και όλους τους νέους που ξενιτεύτηκαν, στηρίζοντας την οικογένεια, βελτιώνοντας τους δείκτες της υπογεννητικότητας, εξασφαλίζοντας τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος και συνολικά το αύριο της Ελλάδος».

Συγκεκριμένα ο κ. Καφούνης τονίζει, ότι «η εμπορική κοινότητα περιμένει με κομμένη την ανάσα να ακούσει από τα χείλη σας ένα μελετημένο σχέδιο, που δεν θα στηρίζει μόνο λίγες μεγάλες επιχειρήσεις και εμβληματικές επενδύσεις, οι οποίες σίγουρα χρειάζονται αλλά δεν αρκούν, αλλά τις πολλές και μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις που θα σύρουν το άρμα της ανάπτυξης και οι οποίες δραστηριοποιούνται σε όλους τους τομείς της οικονομίας. Δεδομένου ότι έως σήμερα ο δημόσιος διάλογος, που έχει ανοίξει με αφορμή τα δεκάδες δισεκατομμύρια που με απόλυτη επιτυχία εξασφαλίσατε για τη χώρα μας, φαίνεται να αφορά μόνο σε λίγους, δηλώνει ότι ο Ε.Σ.Α δεν θα οχυρωθεί πίσω από συντεχνιακές διεκδικήσεις μιλώντας μόνο για τον κλάδο του εμπορίου, αλλά δεν μπορεί και να ανεχθεί στον σχεδιασμό της επόμενης μέρας της οικονομίας να μην αναφέρεται πουθενά ο κλάδος μας που, είτε αρέσει είτε όχι, αποτελεί τον μεγαλύτερο εργοδότη της χώρας, επισημαίνοντας ότι κατάφερε να ξεπεράσει τη δεκαετία της κρίσης, χωρίς την υποβοήθηση κρατικών ενισχύσεων και επιχορηγήσεων».

Περιγράφοντας την εικόνα της εμπορικής κοινότητας, αναφέρει ότι «αρκεί μία βόλτα σε οποιαδήποτε αγορά της Ελλάδος, για να καταλάβει κανείς ότι ο κλάδος του Εμπορίου μπορεί να ανταγωνιστεί επάξια τον αντίστοιχο οποιασδήποτε χώρας του πλανήτη, γνωρίζοντας επίσης ότι μέσα από το ηλεκτρονικό κανάλι του εμπορίου δημιουργούνται ευκαιρίες και προοπτικές για διεθνή παρουσία και εξωστρεφή ανάπτυξη». Συνεπώς ζητά, «τα κίνητρα για την ψηφιακή αναβάθμιση, τη δημιουργία συνενώσεων και σύγχρονων ανταγωνιστικών σχημάτων, τις επενδύσεις σε πάγιο εξοπλισμό και στοιχεία που βοηθούν την αναβάθμιση του συνολικού προϊόντος, την προσέλκυση μικρών και μεγάλων επενδύσεων με έμφαση στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και την ενεργειακή και οργανωτική αναβάθμιση, να αφορούν στο σύνολό του και το εμπόριο». Και αναφέρει με έμφαση ότι οι έμποροι της χώρας στέκονται δίπλα στον τουρισμό, στον πρωτογενή τομέα, στη μεταποίηση, στα logistics, αλλά δεν ξεχνούν ότι το εξαγώγιμο προϊόν που λέγεται Ελλάδα- ή «Made in Greece»- «παράγεται και διακινείται υποχρεωτικά και από τον εμπορικό τομέα». Γι’ αυτό θεωρεί αυτονόητο ότι ο σχεδιασμός του μοντέλου ανάπτυξης και κάθε είδους κίνητρα, πρέπει να αφορούν σε όλους τους κλάδους, συμπεριλαμβανομένου και αυτού του Εμπορίου.

Ο Σταύρος Καφούνης κλείνει την επιστολή του προς τον Πρωθυπουργό με την ακόλουθη συμπυκνωμένη προσέγγιση των προκλήσεων που έχουμε μπροστά μας: «Πιστεύουμε ακράδαντα - και ήδη έχει αποδειχθεί στην πράξη - ότι είμαστε όλοι στην ίδια βάρκα και πως θα προχωρήσουμε παρακάτω ή όλοι μαζί ή κανένας. Γι’ αυτό, όπως μιλάμε από την αρχή της κρίσης για δίκαιη μοιρασιά της ζημιάς, τώρα χρειαζόμαστε και δίκαιη μοιρασιά της Προοπτικής και της Ελπίδας.»