HotorNot: Όταν όλο το διαδίκτυο βαθμολογούσε την ομορφιά σου

Πώς, λοιπόν, θα λύσουν τη συγκεκριμένη διαφωνία; Μα, φυσικά, ανακαλύπτοντας ένα «επιχειρηματικό κενό» και αναπτύσσοντας μιας διαδικτυακή υπηρεσία στην οποία οι χρήστες θα έχουν τη δυνατότητα να ανεβάσουν τις φωτογραφίες τους και να βαθμολογηθούν από το υπόλοιπο διαδίκτυο, σε μια κλίμακα που ξεκινούσε από το 1 («not») και έφτανε ως το 10 («hot»). Μια ιδέα εξαιρετικά απλή (ίσως και προσβλητική, στο πρώτο άκουσμα της), που όμως «έπιασε» από τη στιγμή της εμφάνισης της.

Σε μια εποχή που τα κοινωνικά δίκτυα όπως το Facebook και το Twitter αποτελούν ακόμη μια μελλοντική καινοτομία που δεν έχει καν κάνει την εμφάνιση της στα μυαλά των δημιουργών τους, και σε μια στιγμή που το να ανεβάζεις δημοσίως τις φωτογραφίες σου στο internet θεωρείται περίεργο, επικίνδυνο και εξαιρετικά ριψοκίνδυνο (και αποφεύγεται πάση θυσία από τους χρήστες του διαδικτύου), τον Οκτώβριο του 2000 οι James Hong και Jim Young παρουσιάζουν το HotorNot, το πρώτο βήμα των «δημόσιων προφίλ».

Η επιτυχία της υπηρεσίας, στις πρώτες ώρες και μέρες λειτουργίας της, είναι τόσο μεγάλη που οι δύο φοιτητές δεν ξέρουν πως να καλύψουν τη ζήτηση και τα κόστη που θα δημιουργήσει (περίπου 50.000 στον πρώτο μήνα, λόγω της ανάγκης για bandwidth). Λίγες ώρες μετά το άνοιγμα της, την φορτώνουν σε έναν υπολογιστή που έχουν πάρει δωρεάν και την μεταφέρουν νύχτα στο πανεπιστήμιο Berkeley, συνδέοντας της στο τοπικό δίκτυο. Το επόμενο πρωινό, ο πρύτανης θα ανακαλύψει τι έχουν κάνει, αλλά αντί να τους κλείσει θα τους δώσει χρόνο για να βρουν εναλλακτικές λύσεις.

Το HotorNot, με αρκετή βοήθεια από πολλούς ανθρώπους και μια δόση τύχης, θα εξελιχθεί σε τεράστια επιτυχία. Την πρώτη εβδομάδα της λειτουργίας του, πλησιάζει τις περίπου 2 εκατομμύρια προβολές σελίδας την ημέρα. Σε λίγους μήνες, θα βρεθεί στη λίστα με τα 25 κορυφαία domains για διαφήμιση της NetNielsen, πλησιάζοντας αναγνωρισμένα ονόματα που κατείχαν τεράστια μερίδια της διαφημιστικής πίτας εκείνης της εποχής, όπως τα CNET και NBCi. Έως το 2003, θα φτάσει σε έσοδα τα 4 εκατομμύρια δολάρια, τα περισσότερα από αυτά μέσω συνδρομών.

Και αυτό γιατί οι δημιουργοί της υπηρεσίας δεν θα μείνουν μόνο στην βαθμολόγηση των φωτογραφιών (ένα χαρακτηριστικό που σίγουρα θα αντιμετώπιζε οξεία κριτική στη σημερινή εποχή) αλλά θα υιοθετήσουν και λειτουργίες όπως το συνδρομητικό Meet Me, δημιουργώντας ένα από τα πρώτα (αν όχι το πρώτο) δίκτυο γνωριμιών. Επί της ουσίας, αυτό αποτελούσε μια πρωτόλεια μορφή του Tinder και όλων των άλλων υπηρεσιών που είναι διαθέσιμες στις μέρες μας (ακόμη και του Facebook Dating), πραγματοποιώντας «ταιριάσματα» χρηστών εφόσον συμφωνούν και οι δύο πλευρές.

Φυσικά, η επιτυχία του HotorNot οδηγεί στη δημιουργία πολλών κλώνων, όπως των GothorNot, RateMyPoo, Monkey HotorNot, ακόμη και ενός reality show που θα αντιγράψει την ιδέα και θα την μεταφέρει στην τηλεόραση, το 2003. Σημαντικότερα όμως, το HotorNot θεωρείται σήμερα πως αποτέλεσε την απαρχή των κοινωνικών δικτύων, όπως τα γνωρίζουμε αυτή τη στιγμή. Για παράδειγμα, η ιστορία θέλει τους δημιουργούς του YouTube να στοχεύουν αρχικά στη δημιουργία μιας εκδοχής του, με τη διαφορά πως θα χρησιμοποιούνταν βίντεο και όχι φωτογραφίες.

Ίσως σημαντικότερα, οι πρώτες εκδοχές του Twitter αναφέρεται πως φιλοξενήθηκαν δωρεάν στον server του HotorNot, μεταξύ 2006 και 2007, ενώ και άλλες startups έκαναν τα πρώτα τους βήματα μέσω του δωρεάν hosting που μπορούσε να τους δώσει η matchmaking υπηρεσία. Για παράδειγμα, στη σχετική λίστα βρίσκουμε την Bittorrent (την εταιρεία που είναι υπεύθυνη για την ανάπτυξη του ομώνυμου προτύπου μεταφοράς αρχείων) αλλά και την Zipdash (η οποία εξαγοράστηκε και ενσωματώθηκε στο Google Maps).

Ο ίδιος ο Mark Zuckerberg έκανε τα πρώτα του βήματα στον κόσμο της κοινωνικής δικτύωσης δημιουργώντας κάτι παρόμοιο, το Facemash. Με τον Zuckerberg να δημιουργεί την υπηρεσία το 2003, ως δευτεροετής φοιτητής, αυτή επί της ουσίας αποτελούσε έναν κλώνο του HotorNot που απευθυνόταν στους φοιτητές του Harvard. Το Facemash έπαιρνε τις φωτογραφίες των φοιτητών και τις έβαζε τη μια δίπλα στην άλλη, ζητώντας από τους επισκέπτες να επιλέξουν την καλύτερη. Και μετά το Facemash, ο Zuckerberg έφτιαξε το Facebook, και τα υπόλοιπα είναι ιστορία.

Το ίδιο το HotorNot, παρά το ότι ενέπνευσε τους σημερινούς κολοσσούς και θεωρείται πως έβαλε ένα μεγάλο λιθαράκι στην μετέπειτα εξέλιξη της κοινωνικής δικτύωσης, δεν θα καταφέρει να επιβιώσει - τουλάχιστον όχι με την αρχική του μορφή. Η άφιξη του Web 2.0 και των διαφόρων υπηρεσιών, που προσφέρονταν δωρεάν και βασίζονται σε venture κεφάλαια για την χρηματοδότηση τους, δεν μπορούσαν να αντιμετωπιστούν από τα συνδρομητικά μοντέλα του. Παράλληλα, η εταιρεία έχασε και πολύ ταλέντο, που έφυγε προς άλλες startups και ιδέες.

Την ίδια στιγμή, φτάνοντας στο 2005, οι δημιουργοί της υπηρεσίας είχαν αρχίσει να βαριούνται, όπως θα πει αργότερα ο James Hong, ενώ και μια ιδέα για να μετατραπεί το HOTorNOT σε έναν «επίσημο» τεχνολογικό incubator (όπως έκανε ανεπίσημα και με άλλες ιδέες που έκαναν τα πρώτα τους βήματα στους servers τους), χρησιμοποιώντας τους πόρους και τα κεφάλαια που είχε στη διάθεση του, δεν βρίσκει την ανταπόκριση που αναμενόταν από το διοικητικό συμβούλιο. «Το HOTorNOT δεν είχε ποτέ την ευκαιρία να γίνει μεγαλύτερο από το HOTorNOT», θα πει ο Hong.

Το HotorNot θα πουληθεί για ένα ποσό που φημολογείται πως έφτανε τα 20 εκατομμύρια δολάρια, στις 8 Φεβρουαρίου 2008, στην Avid Life Media, την ιδιοκτήτρια του Ashley Madison (την υπηρεσία εξωσυζυγικών σχέσεων που θα εμπλακεί αργότερα και στο σκάνδαλο με την τεράστια διαρροή δεδομένων). Η Avid Life θα αλλάξει συθέμελα την υπηρεσία και το 2012 θα την πουλήσει στην Badoo, η οποία θα την μετατρέψει σε έναν «καθαρόαιμο» κλώνο του Tinder το 2014.

Επί της ουσίας, όπως λέει σήμερα ο Hong, το HotorNot «κατέληξε να γίνει ένας κλώνος κλώνου του εαυτού του». Στις μέρες μας, μπορεί κάποιος να πει πως ολόκληρη η κοινωνική δικτύωση έχει εξελιχθεί σε ένα ιδιόμορφο HotorNot, στο οποίο, ναι μεν οι χρήστες δεν καλούνται να βαθμολογήσουν τις φωτογραφίες άλλων (κάτι που δεν θα μπορούσε να έχει ιδιαίτερη εμπορική επιτυχία και αναγνώριση), αλλά να δώσουν καρδούλες, likes και οτιδήποτε παρόμοιο, δημιουργώντας μια ιδιόμορφη μονάδα μέτρησης και αξιολόγησης των πάντων - όχι μόνο της ομορφιάς.