Η άνοδος και η πτώση του Digg, της υπηρεσίας που απέτυχε να πουληθεί στη Google

Στα τέλη του 2004, οι Kevin Rose, Owen Byrne, Ron Gorodetzky και Jay Adelson παρουσιάζουν το Digg. Ο τρόπος λειτουργίας του είναι απλός: οι χρήστες μπορούν να κοινοποιήσουν links προς περιεχόμενο που εντοπίζουν στο διαδίκτυο και να «ψηφίσουν» εκείνα που δημοσιεύουν άλλοι. Μπορεί κανείς να πει πως αποτελούσε μια προσπάθεια «εκδημοκρατισμού» της διαδικασίας επιλογής και διάδοσης θεμάτων στον παγκόσμιο ιστό.

Η συγκεκριμένη διαδικασία πραγματοποιείται μέσω του σχετικού πλήκτρου, το οποίο δίνει τη δυνατότητα στα μέλη της πλατφόρμας να ψηφίσουν το περιεχόμενο που βρίσκουν ενδιαφέρον (να το κάνουν, δηλαδή, «digg») ή να το καταψηφίσουν (κάνοντας το «bury»). Τα σχετικά πλήκτρα υιοθετούνται και από τις διάφορες ιστοσελίδες, όπου οι χρήστες μπορούν να τα πατήσουν απευθείας (όπως συμβαίνει σήμερα με το share του Facebook).

Το Digg προσέλκυσε γρήγορα πιστούς χρήστες που πίστευαν στο όραμα του Rose για έναν ιστότοπο ειδήσεων ο οποίος θα ελέγχεται από τους ίδιους, αναζητώντας συνεχώς στο διαδίκτυο ενδιαφέρουσες ιστοσελίδες προς κοινοποίηση. Την ίδια στιγμή, οι διάφοροι εκδότες καλωσόριζαν την ύπαρξη του σχετικού κουμπιού στις σελίδες τους, αφού είχε τη δυνατότητα να τους στείλει τεράστια επισκεψιμότητα (και να προκαλέσει το επονομαζόμενο «Digg effect»).

Μόλις 18 μήνες μετά την ίδρυση του Digg, ο 29χρονος Kevin Rose θα βρεθεί στο εξώφυλλο του περιοδικού Business Week, με έναν τίτλο που αναρωτιόνταν «πως αυτό το παιδί έβγαλε 60 εκατομμύρια δολάρια μέσα σε 18 μήνες», θέτοντας τον επικεφαλής μιας νέας γενιάς entrepreneurs της Sillicon Valley. Άλλωστε, στο αποκορύφωμά του εν έτει 2009, το Digg είχε περισσότερους από 30 εκατομμύρια μηνιαίους επισκέπτες.

«Μεγάλα καράβια, μεγάλες φουρτούνες» λέει μια παροιμία και οι καπετάνιοι του Digg φαίνεται πως δεν είχαν την κατάλληλη στρατηγική για να διαχειριστούν με απόλυτη επιτυχία την πορεία του δικού τους «καραβιού». Για παράδειγμα, το 2008 η Google αποχώρησε από τις συζητήσεις για μια εξαγορά του Digg, σε ένα deal που φημολογείται πως θα έφτανε τα 200 εκατομμύρια δολάρια. Η συμφωνία, λίγο πριν πέσουν οι υπογραφές, κατέρρευσε. Όπως και άλλες πριν από αυτήν.

Την ίδια στιγμή, το Digg είχε πρόβλημα και με τα ίδια τα μέλη του. Συγκεκριμένα, τους «power users», μια ομάδα χρηστών που είχε δυσανάλογη επιρροή στις ψήφους επειδή ήταν «δημοφιλείς». Κάθε φορά που ένας από αυτούς δημοσίευε έναν υπερσύνδεσμο, οι οπαδοί του τον υπερψηφίζουν, ανεβάζοντας τον στα σχετικά αποτέλεσμα και αυξάνοντας την προβολή του. Ως αποτέλεσμα, περισσότερο από το 50% της πρώτης σελίδας του Digg ήταν γεμάτη με αυτά τα links.

Το τελευταίο πρόβλημα για εκείνη την περίοδο του Digg, που βρισκόταν στο απόγειο της δόξας του, ήταν ο επανασχεδιασμός στον οποίο προχώρησε το 2010. Η ομάδα ανάπτυξης αποφάσισε να αλλάξει το περιβάλλον εργασίας της υπηρεσίας και να αφαιρέσει σημαντικά χαρακτηριστικά, χωρίς να λάβει υπόψιν τα σχόλια των χρηστών. Αυτό οδήγησε σε μια μαζική «έξοδο» προς το αντίπαλο Reddit - και την απαρχή της δικής του εξαιρετικής επιτυχίας, που φτάνει μέχρι τις μέρες μας.

Μερικούς γύρους απολύσεων αργότερα και έχοντας μειώσει το προσωπικό του, το Digg δεν κατάφερε ποτέ να ξαναβρεί τον παλιό, καλό, εαυτό του, έχοντας δώσει το δικαίωμα στο Reddit να πάρει τα ηνία. Με τους «power users» να έχουν αποχωρήσει και το περιεχόμενο που έκανε την εμφάνιση του να είναι ολοένα και χαμηλότερης ποιότητας, το Digg αποφάσισε να πετάξει λευκή πετσέτα και να αναζητήσει άμεσα αγοραστή.

Τον Ιούλιο του 2012, πωλήθηκε σε τρία μέρη: το brand Digg, ο ιστότοπος και η τεχνολογία πέρασαν στην Betaworks έναντι 500.000 δολαρίων, ενώ 15 άτομα μεταφέρθηκαν στο SocialCode της Washington Post έναντι 12 εκατομμυρίων δολαρίων. Επιπρόσθετα, μια σειρά διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας πουλήθηκαν στο LinkedIn για περίπου 4 εκατομμύρια δολάρια. Υπενθύμιση ότι, λίγα χρόνια πριν, το Google ήθελε να το αγοράσει έναντι 200 εκατομμυρίων δολαρίων.

Η Betaworks δημιούργησε ένα διαφορετικό Digg, όπου το περιεχόμενο δεν επιλέγονταν από τους χρήστες, αλλά από την συντακτική του ομάδα, βάσει και σχετικών αλγόριθμων. Μάλιστα, εκείνη την εποχή υπήρξε και προσπάθεια να «κερδηθούν» χρήστες του Google Reader που είχε τερματίσει τη λειτουργία του, μέσω της ανάπτυξης του Digg Reader, ενός rss reader και ενός project που εγκαταλείφθηκε το 2018.

Από τότε μέχρι σήμερα το Digg θα διατηρήσει τη μορφή του portal, προσπαθώντας να προσφέρει «τις πιο ενδιαφέρουσες ιστορίες που υπάρχουν στο διαδίκτυο» ενώ, το 2018, η υπηρεσία πέρασε στα «χέρια» της διαφημιστικής BuySellAds. Είναι βέβαιο πως ποτέ δεν κατάφερε να αποκτήσει την παλιά αίγλη και δόξα του, της εποχής που διαμόρφωνε τις καταστάσεις και έφερνε στο επίκεντρο τις σημαντικότερες εξελίξεις.