Το AI γίνεται καλύτερο από τους δικαστές στην πρόβλεψη του κινδύνου διαφυγής

Σε μια νέα μελέτη από το Εθνικό Γραφείο Οικονομικής Έρευνας των ΗΠΑ, οικονομολόγοι και επιστήμονες εκπαίδευσαν έναν αλγόριθμο για να προβλέπει εάν οι κατηγορούμενοι αποτελούσαν κίνδυνο διαφυγής, χρησιμοποιώντας δεδομένα από εκατοντάδες χιλιάδες υποθέσεις στη Νέα Υόρκη.

Όταν δοκιμάστηκε σε πάνω από εκατό χιλιάδες περιπτώσεις που δεν είχε ξαναδεί, ο αλγόριθμος αποδείχθηκε καλύτερος στο να προβλέπει τι θα έκαναν οι κατηγορούμενοι μετά την απελευθέρωση από τους δικαστές.

Ο Jon Kleinberg, καθηγητής πληροφορικής στο Cornell που συμμετέχει στην έρευνα, λέει ότι ένας στόχος του έργου είναι να δείξει στους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής τα πιθανά οφέλη για την κοινωνία από τη χρήση μηχανικής μάθησης στο σύστημα ποινικής δικαιοσύνης.

«Αυτό δείχνει πώς η μηχανική μάθηση μπορεί να βοηθήσει ακόμη και σε περιβάλλοντα όπου υπάρχει σημαντική ανθρώπινη εμπειρογνωμοσύνη», λέει ο Kleinberg, ο οποίος εργάστηκε μαζί με ερευνητές από το Στάνφορντ, το Χάρβαρντ και το Πανεπιστήμιο του Σικάγο.

Υπολογίζουν ότι, μόνο για τη Νέα Υόρκη, ο αλγόριθμος θα μπορούσε να μειώσει το έγκλημα από κατηγορούμενους που περιμένουν δίκη έως και 25 τοις εκατό, χωρίς να αλλάξει τον αριθμό των ατόμων που περιμένουν στη φυλακή. Εναλλακτικά, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για τη μείωση των φυλακισμένων που περιμένουν δίκη κατά περισσότερο από 40 τοις εκατό, αφήνοντας αμετάβλητο το ποσοστό εγκληματικότητας.

Η επανάληψη του πειράματος σε δεδομένα από 40 μεγάλες κομητείες στις ΗΠΑ απέδωσε παρόμοια αποτελέσματα.

Ο αλγόριθμος αποδίδει στους κατηγορούμενους μια βαθμολογία κινδύνου με βάση δεδομένα που αντλούνται από αρχεία για την τρέχουσα υπόθεσή τους, για παράδειγμα το αδίκημα για το οποίο είναι ύποπτοι, πότε και πού συνελήφθησαν, καθώς και αριθμούς και τύπους προηγούμενων καταδίκων (τα μόνα δημογραφικά δεδομένα που χρησιμοποιεί είναι η ηλικία - όχι η φυλή).

Ο Kleinberg προτείνει ότι οι αλγόριθμοι θα μπορούσαν να αναπτυχθούν για να βοηθήσουν τους δικαστές χωρίς σημαντική διαταραχή στον τρόπο που λειτουργούν, με τη μορφή ενός συστήματος προειδοποίησης το οποίο επισημαίνει αποφάσεις που είναι πολύ πιθανό να είναι λανθασμένες.

Η ανάλυση της απόδοσης των δικαστών έδειξε ότι έχουν την τάση να απελευθερώνουν, περιστασιακά, άτομα που είναι πολύ πιθανό να μην εμφανιστούν στο δικαστήριο, ή να διαπράξουν έγκλημα εν αναμονή δίκης. Ένας αλγόριθμος θα μπορούσε να πιάσει πολλές από αυτές τις περιπτώσεις, λέει ο Kleinberg.

Ωστόσο, ο Berk λέει ότι απαιτείται περισσότερη έρευνα για να διασφαλιστεί ότι οι αλγόριθμοι δεν οδηγούν σε άδικα αποτελέσματα.