Η ψηφιοποίηση των επιχειρήσεων ήρθε στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος μέσα στην πανδημία, αποδεικνύοντας πως ο ψηφιακός μετασχηματισμός οδηγεί στην ενίσχυση της ανθεκτικότητας του επιχειρείν. Στην Ελλάδα, πάντως, η κατάσταση γύρω από το συγκεκριμένο ζήτημα είναι μάλλον απογοητευτική.
Σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε πρόσφατα στη δημοσιότητα η Eurostat και που βασίζονται στον δείκτη Digital Intensity Index (DII), το 60% των ελληνικών επιχειρήσεων με τουλάχιστον 10 εργαζομένους, το 2020, κατατάσσονταν στην πολύ χαμηλή βαθμίδα του σχετικού δείκτη, ενώ περίπου του 30% εντοπιζόταν στη χαμηλή.
Ευρύτερα, την περασμένη χρονιά, μόνο το 1% των επιχειρήσεων της ΕΕ έφθασε σε πολύ υψηλό επίπεδο ψηφιακής έντασης, ενώ το 14% έφτασε σε υψηλό. Η πλειοψηφία των επιχειρήσεων κατέγραψε χαμηλά (46%) ή πολύ χαμηλά (39%) επίπεδα. Σε σύγκριση με το 2018, ο Δείκτης Ψηφιακής Έντασης (DII) παρουσίασε γενική βελτίωση σε επίπεδο ΕΕ.
Ο DII μετρά τη χρήση μιας σειράς ψηφιακών τεχνολογιών από τις επιχειρήσεις και η βαθμολογία του (0-12) καθορίζεται από το πόσες από τις 12 επιλεγμένες ψηφιακές τεχνολογίες χρησιμοποιούνται στις διάφορες επιχειρήσεις. Όσο υψηλότερη είναι η βαθμολογία, τόσο μεγαλύτερη η ψηφιακή ένταση - από πολύ χαμηλή έως πολύ υψηλή.
Τα στοιχεία της Eurostat δείχνουν ότι το 9% των μεγάλων επιχειρήσεων της ΕΕ είχαν πολύ υψηλό DII και το 42% υψηλό, ενώ μόνο το 2% των μεσαίων κατέγραψε πολύ υψηλής έντασης επίπεδο και το 25% υψηλό. Μόνο το 0,4% των μικρών έφτασε σε πολύ υψηλή ψηφιακή ένταση, με μόνο το 12% σε υψηλό. Σχεδόν οι μισές μεσαίες (47%) και μικρές (46%) παρουσίασαν χαμηλό επίπεδο ψηφιακής έντασης.
Η Φινλανδία και η Δανία (και οι δύο με 5%) και το Βέλγιο (με ένα ποσοστό της τάξεως του 3%) ήταν οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τα μεγαλύτερα ποσοστά επιχειρήσεων υψηλής ψηφιοποίησης, ενώ οι υπόλοιπες χώρες είχαν το πολύ 2% επιχειρήσεων με πολύ υψηλό επίπεδο DII.
Αντίθετα, στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία (και οι δύο με ποσοστό 66%), την Ελλάδα (με 60%), τη Λετονία (με 57%) και την Ουγγαρία (με 53%), οι περισσότερες επιχειρήσεις εμφανίζουν πολύ χαμηλό Δείκτη Ψηφιακής Έντασης, υποδηλώνοντας, σύμφωνα με τη Eurostat, πως πραγματοποιούνται μικρές επενδύσεις σε ψηφιακές τεχνολογίες.
Σημειώνεται πως η σύνθεση του DII ποικίλλει μεταξύ των διαφορετικών ετών έρευνας, ανάλογα με τις ερωτήσεις που περιλαμβάνονται, επομένως η συγκρισιμότητα με την πάροδο του χρόνου μπορεί να είναι περιορισμένη. Το 2018 και το 2020, η σύνθεση του DII ήταν παρόμοια και περιλάμβανε τις ακόλουθες μεταβλητές:
Πρόσβαση στο διαδίκτυο για επιχειρηματικούς σκοπούς για άνω του 50% των εργαζομένων, απασχόληση ειδικών ΤΠΕ, γρήγορη ευρυζωνική σύνδεση, παροχή συσκευής που επιτρέπει συνδέσεις μέσω κινητού σε περισσότερο από το 20% των απασχολουμένων, ύπαρξη ιστοσελίδας, 3D printing, αγορά υπηρεσιών υπολογιστικού νέφους, αποστολή τιμολογίων κατάλληλων για αυτοματοποιημένη επεξεργασία, χρήση ρομπότ, πωλήσεις ecommerce που αντιπροσωπεύουν τουλάχιστον το 1% του τζίρου, ανάλυση μεγάλων δεδομένων.
Σύμφωνα με έναν από τους στόχους του οράματος της ΕΕ σχετικά με τον ψηφιακό μετασχηματισμό, τουλάχιστον το 90% των μικρομεσαίων επιχειρήσεων της ΕΕ θα πρέπει να φτάσει σε ένα βασικό επίπεδο ψηφιακής έντασης έως το 2030. Αυτό συνεπάγεται τη χρήση τουλάχιστον τεσσάρων τεχνολογιών και περιλαμβάνει επιχειρήσεις με χαμηλό, υψηλό και πολύ υψηλό DII. Το 2020, 3 στις 5 ΜμΕ (60%) στην ΕΕ έφτασαν τουλάχιστον σε ένα βασικό επίπεδο ψηφιακής έντασης, έναντι 89% των μεγάλων επιχειρήσεων.
Ο δείκτης DII χρησιμοποιείται στον Δείκτη Ψηφιακής Οικονομίας & Κοινωνίας (DESI), που θέτει τους στόχους για τον ψηφιακό μετασχηματισμό της Ευρώπης έως το 2030. Εκτός από τον στόχο βάσει του οποίου πάνω από το 90% των ΜμΕ θα πρέπει να φτάσουν τουλάχιστον ένα βασικό επίπεδο ψηφιακής έντασης, ορίζονται στόχοι για υψηλή υιοθέτηση προηγμένων ψηφιακών τεχνολογιών, με το 75% των επιχειρήσεων να χρησιμοποιούν cloud, AI και Big Data.
Σχόλια