Σύντομο λεξικό πολύ βασικών ασφαλιστικών όρων

Απαλλαγή: Είναι το χρηματικό ποσό που ορίζεται στο ασφαλιστήριο και με το οποίο συμμετέχει ο ασφαλισμένος σε κάθε ζημιά.

Αποζημίωση (ασφάλισμα): Είναι το ποσό που κατά περίπτωση οφείλει να καταβάλλει η Εταιρεία προκειμένου να αποκατασταθεί το σύνολο ή μέρος της ζημιάς που προήλθε από ζημιογόνο γεγονός που καλύπτεται από το ασφαλιστήριο.

Ασφαλιζόμενο αντικείμενο: Το αντικείμενο που καλύπτεται από την ασφαλιστική σύμβαση και του οποίου τα στοιχεία περιγράφονται λεπτομερώς στο ασφαλιστήριο.

Ασφαλιζόμενο ποσό: Είναι το ανώτατο ποσό αποζημίωσης που έχει συμφωνηθεί για την παροχή της ασφαλιστικής κάλυψης.

Ασφαλιζόμενος / Ασφαλισμένος: Είναι το φυσικό ή νομικό πρόσωπο, το οποίο απειλείται από ασφαλιζόμενο κίνδυνο και αντλεί δικαιώματα από την ασφαλιστική σύμβαση. Ο ασφαλιζόμενος έχει τις ίδιες υποχρεώσεις με τον λήπτη της ασφάλισης.

Ασφαλιστήριο: Το τμήμα της ασφαλιστικής σύμβασης στο οποίο περιέχονται τα εξατομικευμένα στοιχεία της.

Ασφαλιστική Σύμβαση: Σύμβαση με την οποία η ασφαλιστική εταιρεία αναλαμβάνει, έναντι ασφαλίστρου, την υποχρέωση να καταβάλει αποζημίωση ή να παράσχει παροχή σε περίπτωση που συμβεί ασφαλιζόμενο περιστατικό. Η ασφαλιστική σύμβαση περιλαμβάνει την πρόταση ασφάλισης, το ασφαλιστήριο, τους γενικούς και ειδικούς όρους και τις πρόσθετες πράξεις, που εκδίδονται με βάση τις τροποποιήσεις αυτής που συμφωνούν τα δύο μέρη.

Ασφάλιστρο: Είναι το ποσό που πληρώνει ο λήπτης της ασφάλισης ή/και ασφαλιζόμενος στην Εταιρεία για την παρεχόμενη ασφαλιστική κάλυψη.

Ατύχημα: Περιστατικό/συμβάν που οφείλεται σε αιτία αιφνίδια, εξωτερική, ορατή, βίαιη, τυχαία και απόλυτα ανεξάρτητη από τη θέληση και συμμετοχή του λήπτη της ασφάλισης ή/και του ασφαλισμένου ή/και τυχόν δικαιούχων αποζημίωσης ή παροχής από την ασφαλιστική σύμβαση, επιφέρει ζημιές ή βλάβες σε ασφαλισμένα αντικείμενα ή ασφαλισμένα πρόσωπα ή σε τρίτους και καλύπτεται από αυτή την ασφαλιστική σύμβαση.

Γενικοί Όροι: Οι όροι που προσδιορίζουν, μεταξύ άλλων και για το σύνολο της ασφαλιστικής σύμβασης, το πλαίσιο της ασφάλισης, τις διατάξεις των νόμων από τις οποίες διέπεται η ασφαλιστική σύμβαση, τις διαδικασίες κατάρτισης, ακύρωσης, τροποποίησης της ασφαλιστικής σύμβασης, το πώς ισχύει η ασφάλιση, τις γενικές εξαιρέσεις και τα γεωγραφικά όρια ισχύος του ασφαλιστηρίου, τι πρέπει να γίνει σε περίπτωση επίτασης του κινδύνου ή ζημιάς, τι ισχύει αν υπάρχει ασφάλιση και σε άλλη ασφαλιστική εταιρεία ή επέλθει μεταβολή στο πρόσωπο του λήπτη της ασφάλισης ή του ασφαλιζόμενου, πως ασκούνται οι διαδικασίες διαιτησίας σε περίπτωση διαφωνίας των μερών της σύμβασης, το δίκαιο και τη δικαιοδοσία των δικαστηρίων σε περιπτώσεις επίδικων διαφορών των μερών της σύμβασης και τυχόν άλλες γενικής ισχύος διατάξεις.

Δήλωση Ζημιάς: Είναι η έγγραφη γνωστοποίηση του ζημιογόνου γεγονότος με αναλυτική περιγραφή του από τον ασφαλιζόμενο στην Εταιρεία, έτσι ώστε η Εταιρεία να διακανονίσει τη ζημιά.

Δικαιούχος του ασφαλίσματος: Το πρόσωπο που έχει δικαίωμα να εισπράξει ασφαλιστική αποζημίωση.

Δικαίωμα Εναντίωσης: Το δικαίωμα του λήπτη της ασφάλισης να αρνηθεί το ασφαλιστήριο συμβόλαιο σε περίπτωση που (α) αυτό διαφοροποιείται από τις πληροφορίες που περιέχονταν στην Πρόταση ασφάλισης ή (β) δεν του έχουν παραδοθεί τα προβλεπόμενα από το νόμο πληροφοριακά στοιχεία καθώς και οι Γενικοί και Ειδικοί Όροι του Ασφαλιστηρίου. Το δικαίωμα εναντίωσης πρέπει να ασκηθεί με συστημένη επιστολή και σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα από την ημερομηνία παραλαβής του ασφαλιστηρίου. Η άσκηση του δικαιώματος εναντίωσης από τον λήπτη της ασφάλισης έχει σαν αποτέλεσμα την ακύρωση της ασφαλιστικής σύμβασης. Υποδείγματα των συστημένων επιστολών (άρθρο 2, παρ. 5 και 6 Ν.2496/97) εμπεριέχονται στο βιβλίο Γενικών και Ειδικών όρων της Εταιρείας.

Ειδικοί Όροι: Οι όροι που εξειδικεύουν συγκεκριμένες καλύψεις. Ειδικοί Όροι μπορεί να τροποποιούν Γενικούς Όρους.

Έμμεση ζημιά: Η ζημιά που προκλήθηκε όχι απ’ ευθείας από ζημιογόνο γεγονός αλλά από άλλη αιτία που επακολούθησε μεν αλλά βρίσκεται σε αιτιώδη συνάφεια με αυτό.

Ζημιά: Είναι η απρόβλεπτη και οφειλόμενη σε τυχαίο, βίαιο και ανεξάρτητο από τη θέληση του ασφαλιζόμενου, βλάβη, απώλεια ή καταστροφή περιουσιακού στοιχείου.

Κτίριο / Οικοδομή: Είναι το κτίσμα(ατα) μαζί με τις εγκαταστάσεις (πόρτες, παράθυρα, επενδύσεις, κεντρική θέρμανση, και λοιπά συναφή στοιχεία) που δεν είναι δυνατόν να αφαιρεθούν χωρίς να υποβαθμιστεί η αξία τους ή η αξία του κτίσματος.

Λήπτης της Ασφάλισης: Το πρόσωπο το οποίο συμβάλλεται με την ασφαλιστική Εταιρεία για την κατάρτιση της συγκεκριμένης ασφαλιστικής σύμβασης και έχει υποχρέωση να εξοφλεί τα ασφάλιστρα. Ο λήπτης της ασφάλισης μπορεί να λειτουργεί για δικό του λογαριασμό ή για λογαριασμό τρίτου.

Περιεχόμενο: Είναι τα κινητά αντικείμενα που είναι μέσα στον στεγασμένο χώρο της κατοικίας καθώς και αυτά που, ενώ είναι σταθερά προσαρτημένα στην οικοδομή, αν χρειαστεί μπορούν να αφαιρεθούν και να επανεγκατασταθούν σε άλλη οικοδομή χωρίς να χάσουν την αξία τους (π.χ. συσκευές κλιματισμού, φωτιστικά, εντοιχιζόμενες ηλεκτρικές συσκευές κ.α.). Δεν εμπίπτουν στην έννοια του περιεχομένου και δεν καλύπτονται, μηχανοκίνητα οχήματα, τροχόσπιτα, σκάφη, ρυμουλκούμενα αντικείμενα και οτιδήποτε περιέχεται σε αυτά.

Περίοδος Ασφάλισης: Η περίοδος κατά τη διάρκεια της οποίας η Ασφαλιστική Εταιρεία παρέχει ασφαλιστική κάλυψη στα ασφαλισμένα αντικείμενα.

Πραγματογνώμονας: Φυσικό ή νομικό πρόσωπο που έχει εντολή από την Εταιρεία να ερευνά την αιτία ή/και συνθήκες οποιασδήποτε ζημιάς και να προσδιορίζει το ύψος της.

Πρόσθετη Πράξη: Το έντυπο που εκδίδει η Εταιρεία με περιεχόμενο που τροποποιεί ασφαλιστήριο που ισχύει.

Πρόταση-Αίτηση Ασφάλισης: Ειδικό έντυπο της Εταιρείας, στο οποίο λήπτης της ασφάλισης συμπληρώνει τα απαιτούμενα στοιχεία και πληροφορίες που ζητούνται. Το έντυπο αυτό αποτελεί τη βάση για την εκτίμηση του προς ασφάλιση κινδύνου και την έκδοση του ασφαλιστηρίου. Σαν πρόταση ασφάλισης νοούνται και τυχόν άλλα έγγραφα που έχουν συμπληρωματικές πληροφορίες ή διευκρινίσεις (επιστολές, καταστάσεις κ.α.).

Συνασφάλιση: Είναι η περίπτωση όπου το ασφαλισμένο αντικείμενο την ίδια χρονική στιγμή ασφαλίζεται σε περισσότερους του ενός ασφαλιστές.

Τρέχουσα εμπορική αξία: Είναι η αξία του ασφαλισμένου οχήματος πριν ακριβώς συμβεί ατύχημα, λαμβάνοντας υπόψη τη μείωση της αξίας λόγω φθοράς και παλαιότητας.

Υπασφάλιση: Είναι η περίπτωση όπου το ασφαλισμένο κεφάλαιο ενός αντικειμένου είναι μικρότερο από την πραγματική αξία του (άρθρο 17, Ν.2496/97).

Υπερασφάλιση: Είναι η περίπτωση όπου το ασφαλισμένο κεφάλαιο ενός αντικειμένου είναι μεγαλύτερο από την πραγματική του αξία (άρθρο 17, Ν.2496/97).

Φυσιολογική φθορά: Η φθορά/επιδείνωση της κατάστασης αντικειμένων από τη χρήση τους, την παλαιότητά τους ή τις συνθήκες περιβάλλοντος.