Ο Karl Chehab, Γενικός Διευθυντής του The Met Hotel μας μιλάει για τα αγαπημένα του ταξίδια και τις στιγμές που ξεχώρισε σε αυτά.
Από τις στιγμές που πάντα θες να θυμάσαι. Ζεστή design φιλοξενία και συζητήσεις ουσίας να δένουν με τις tapisserie διαθέσεις φύλλων χρυσού, που άδικα αναζητούν τον μαξιμαλισμό σε ένα cozy minimal απόγευμα. Η κουβέντα αυτή έχει πολλά να διηγηθεί, με ιστορικό που ξεκινά από τις πρώτες sushi-συναντήσεις σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα, φθάνοντας στο σήμερα με την εορταστική, λόγω των ημερών, αύρα του Θερμαϊκού.
Από τον ελληνικό, στον ευρωπαϊκό και τον αμερικανικό βορρά, κινούμαστε στις συντεταγμένες της επιτυχίας, που δεν αργεί να φανεί σε δημιουργικά αποτελέσματα βασισμένα στη γνώση, την κατανόηση και τη μετριοπάθεια. Σκέψεις και λόγια για τη χαρά της συνεργασίας, την επένδυση στον άνθρωπο και το τελικό αποτέλεσμα. Στα ξενοδοχεία του κόσμου, οι ιστορίες για hotel operations αποκτούν ιδιαίτερο νόημα, καθώς τα στελέχη και οι υπάλληλοι γίνονται πρεσβευτές της σύγχρονης φιλοξενίας.
Δεν σταματάμε να απολαμβάνουμε φυσικά τοπία, αλλά και να βρίσκουμε αφορμές για τον επόμενο προορισμό με τον Karl Chehab, Γενικό Διευθυντή στο The Met Hotel.
Γεννιέσαι ή γίνεσαι φιλόξενος;
Και τα δύο θα έλεγα.. παιδεία, γνώση, συνείδηση, απαραίτητες προϋποθέσεις για να υπηρετούμε σωστά τη φιλοξενία, πράξη αρετής στην Αρχαία Ελλάδα.
Ό,τι πιο φιλόξενο έζησα.
Να επισημάνω εδώ ότι δεν πρέπει να συγχέουμε την φιλοξενία με την ποιότητα παροχής υπηρεσιών. Φιλοξενία είναι το ενδιαφέρον του ιδιοκτήτη ή υπαλλήλου να σου προσφέρει άνεση και εξυπηρέτηση, είτε βρίσκεσαι σε 5* ξενοδοχείο είτε σε ένα μοτέλ. Μία από τις έντονες εμπειρίες που έζησα ήταν στο πρόσφατο ταξίδι μου, στην Ισλανδία. Η υπεύθυνη των Deluxe Apartments που διέμενα έδειξε πραγματικό ενδιαφέρον για ένα πρόβλημα, που προέκυψε με την εταιρεία ενοικίασης αυτοκινήτου… με βοήθησε αρκετά και με έκανε να νιώσω ασφάλεια, αν και ήταν πέραν των υποχρεώσεών της.
Η ταυτότητα του σύγχρονου Έλληνα ταξιδευτή.
Οι Έλληνες ταξιδεύουν με την πάροδο του χρόνου όλο και περισσότερο. Αρέσκονται στο να εξερευνούν διαφορετικές κουλτούρες, στο να αποκτούν περισσότερες εμπειρίες. Απολαμβάνουν να δοκιμάζουν νέες γαστριμαργικές δημιουργίες και να γνωρίζουν τη νυχτερινή ζωή κάθε προορισμού. Θα έλεγα ότι ο Έλληνας εντάσσεται άμεσα στο κοινωνικό σύνολο σε οποιονδήποτε προορισμό. Ως λαός, είναι συμπαθής στο εξωτερικό. Χαρακτηρίζεται από πολιτισμό και ήθος. Υπάρχουν βέβαια και οι εξαιρέσεις, που πιστεύω είναι ελάχιστες, και δεν σχετίζονται με τους συχνούς και σύγχρονους ταξιδιώτες.
Η πορεία της Ελλάδας στον παγκόσμιο ταξιδιωτικό χάρτη.
Στατιστικές έρευνες αποδεικνύουν ότι η Ελλάδα βρίσκεται υψηλά στις προτιμήσεις των ταξιδιωτών. Είναι η ιστορία, αλλά και η φυσική ομορφιά σε κάθε γωνιά της χώρας, που προσελκύουν ταξιδιώτες από όλον τον κόσμο. Είμαστε σε καλό δρόμο, συγκριτικά με ανταγωνιστικές αγορές, όσον αφορά τις τουριστικές υποδομές… χρειάζεται όμως ακόμη περισσότερη δουλειά για ανάπτυξη. Συγκεκριμένα για την Θεσσαλονίκη όπου ζω και εργάζομαι, υπάρχει ανάγκη για “better destination management”… δυστυχώς η πόλη δεν συγκαταλέγεται στους δημοφιλείς προορισμούς. Πρέπει να ξεπεραστεί η εικόνα της Ελλάδας ως αποκλειστικά καλοκαιρινός προορισμός και να εστιάσουμε σε περισσότερες εναλλακτικές μορφές τουρισμού. Η Θεσσαλονίκη είναι μία υπέροχη πόλη, με αρκετές επιλογές συγκριτικά με άλλες περιοχές, αλλά δυστυχώς παραμένει άγνωστη στην αγορά του εξωτερικού με ελάχιστες απευθείας πτήσεις.
Η ανεκτίμητη πλευρά του ταξιδεύειν.
Κ.C.: Δεν είναι μόνο η χαρά της αναψυχής σε ένα ταξίδι. Μας προσφέρει εμπειρίες, γνώσεις, νέες γνωριμίες και διασκέδαση, που επηρεάζουν την εξέλιξή μας. Από την παιδική μου ηλικία πάντα ονειρευόμουν βόρειους προορισμούς και επιτέλους, φέτος κατάφερα να ταξιδέψω στην Ισλανδία, για να ζήσω και να δω από κοντά διαφορετικά φυσικά φαινόμενα… εξαιρετικά εντυπωσιακά. Διέμεινα στο Black Pearl στο Ρέικιαβικ, το οποίο διάλεξα όχι γιατί ταιριάζει, κατά κάποιο τρόπο στη φιλοσοφία του The Met Hotel, αλλά γιατί είναι μία εξαιρετική μονάδα με όλες τις ανέσεις.
Στους δικούς μου προορισμούς, ένα «πού» και το «γιατί» που με οδήγησε εκεί.
Ο Καναδάς… από τους αγαπημένους προορισμούς. Και πιο συγκεκριμένα οι καταρράκτες του Νιαγάρα. Εντυπωσιάζομαι από τα φυσικά τοπία. Ο Καναδάς είναι μία χώρα, όπου θα ήθελα πολύ να ζήσω μόνιμα. Οι άνθρωποι εκεί βρίσκονται πιο κοντά στη φύση, κάτι που λείπει από την καθημερινότητά μας και είναι απαραίτητο για την ψυχική μας υγεία.
Συνταξιδευτές που ξεχώρισα.
Ομολογώ ότι στα ταξίδια μου αναζητώ την χαλάρωση, και συνήθως δεν ρισκάρω να συνταξιδεύω με άτομα, τα οποία δεν γνωρίζω. Οι επιθυμίες των ανθρώπων συχνά διαφέρουν. Προτιμώ περισσότερο λοιπόν άτομα ευέλικτα στις επιλογές τους, που ταξιδεύουν χωρίς άγχος και υπερβολή.
Προοπτικές που με κινητοποιούν.
Ο κάθε προορισμός για τα ταξίδια μου επιλέγεται ύστερα από σκέψη και σύμφωνα με τις ανάγκες μου. Τα τελευταία χρόνια επιλέγω πιο ιδιαίτερους προορισμούς. Φυσική ομορφιά και διαφορετικότητα με ελκύουν περισσότερο. Θεωρώ ότι η επιλογή είναι, συνήθως, ανάλογη της ηλικίας μας και της εμπειρίας που αποκτούμε μέσα από τα ταξίδια μας. Φυσικά και οι χώροι φιλοξενίας είναι ένας σημαντικός παράγοντας τόσο για την προσωπική μου άνεση, όσο και για να εμπλουτίσω τις γνώσεις μου πάνω στο αντικείμενο αυτό. Δεν θα μπορούσε να ήταν αλλιώς, δεδομένου ότι εργάζομαι στον ξενοδοχειακό κλάδο.
Σταθμοί στη μέχρι σήμερα πορεία μου.
Έζησα την παιδική μου ηλικία μεταξύ Λιβάνου και Γαλλίας. Είχα την κακή τύχη να ζω στον Λίβανο σε περιόδους άσχημης πολιτικής κατάστασης της χώρας. Παρόλα αυτά στάθηκα τυχερός. Φοίτησα στην καλύτερη τουριστική σχολή παγκοσμίως, την “Ecole hôtelière de Lausanne” στην Ελβετία και είχα την ευκαιρία να εξελιχθώ στον ξενοδοχειακό τομέα.
Ενώ μετά τις σπουδές μου είχα σκοπό να επιστρέψω στον Λίβανο, τελειώνοντας τη σχολή ξεκίνησα να δουλεύω στο περίφημο “Lausanne Palace”. Εκεί υπογράφηκε η συνθήκη της Λωζάνης. Στη συνέχεια έφυγα για το Σικάγο για να εργαστώ στο “Drake Hotel”. Εκεί γυρίστηκε η γνωστή ταινία “My best friend’s wedding”. Επιστρέφοντας στη Λωζάνη για το μεταπτυχιακό μου, και ενώ θα έφευγα ξανά για Αμερική, άλλαξαν τα σχέδια. Δυστυχώς, πάγωσαν όλες οι βίζες εργασίας λόγω των γεγονότων της 11ης Σεπτεμβρίου και έτσι ξαφνικά βρέθηκα στο Ντουμπάι, όπου είχα την ευκαιρία να ζήσω μία ακόμα διαφορετική εμπειρία στην εταιρεία “Rotana Hotels & Resorts”. Φεύγοντας από εκεί, τελευταίος μου σταθμός ήταν η Ελλάδα και η Θεσσαλονίκη. Αρχικά στο “Regency Casino Thessaloniki” και μετά στο “The Met Hotel” του ομίλου Χανδρή, όπου εργάζομαι μέχρι σήμερα.
Όλα αυτά τα χρόνια υπηρέτησα όλα τα τμήματα, πωλήσεις, F&B, Διοίκηση. Απέκτησα γνώσεις, εμπειρίες, γνώρισα ανθρώπους. Δύο πρόσωπα θα έχω πάντα στην καρδιά και στο μυαλό μου. Τον κ. Imad Elias, Γεν. Διευθυντή του “Al Bustan Rotana Hotel”, ο οποίος μου δίδαξε πώς να είμαι ταυτόχρονα αυστηρός αλλά και στοργικός απέναντι στο προσωπικό, για να αποδίδουν στο μέγιστο. Και τον κ. Craig Ballantyne, ο οποίος με έμαθε πώς να ενώνω τις ομάδες και τα τμήματα μεταξύ τους, ώστε να επενδύουν στη δουλειά τους και να απολαμβάνουν αργότερα το καλύτερο δυνατό και δημιουργικό αποτέλεσμα.
Μικρά όνειρα για τα ταξίδια που έρχονται;
Κάνω σχέδια για ταξίδια και τα πραγματοποιώ, όσο πιο συχνά μου το επιτρέπει το πρόγραμμα μου. Η τελευταία μοναδική εμπειρία ήταν το πρόσφατο ταξίδι μου στην Ισλανδία. Ποιόν προορισμό θέλω να επισκεφθώ στη συνέχεια… το Νεπάλ φαίνεται ότι θα είναι ο επόμενος.
Πηγή: www.thevoyagervoice.com
Σχόλια