Λειψυδρία: Η ΕΥΔΑΠ κρούει τον κώδωνα του κινδύνου - Σε εξαιρετικά υψηλό ρίσκο βρίσκεται η Ελλάδα

Βάσει της κατάταξης του δείκτη, η Ελλάδα βρίσκεται στην 19η θέση και στη βαθµίδα εξαιρετικά υψηλού ρίσκου. Ακόµα και στο αισιόδοξο σενάριο, τόσο για το 2030 όσο και για το 2050, οι εκτιµήσεις του προβλεπτικού µοντέλου Aqueduct, δεν υποδεικνύουν ιδιαίτερη βελτίωση της κατάστασης και δείχνουν το σύνολο της επικράτειας σε υψηλό ή εξαιρετικά υψηλό κίνδυνο για πιθανά ζητήµατα µε το νερό.

Στη µελέτη της διαΝΕΟσις εκτιµήθηκε η εξέλιξη της θερµοκρασίας και των βροχοπτώσεων κάτω από διάφορα σενάρια. Στο µέσο σενάριο, εκτιµήθηκε πως θα υπάρξει µείωση των ετήσιων βροχοπτώσεων, µεσοσταθµικά κατά 10-20%

Οι ταµιευτήρες των ΥΗΣ (Υδροηλεκτρικά Εργοστάσια) της ΔΕΗ βρίσκονται στα ιστορικά χαµηλά τους, παρά τις αυξηµένες βροχοπτώσεις των τελευταίων µηνών. Η κατάσταση κρίνεται ανησυχητική τόσο για τα αποθέµατα ύδατος αλλά και για την ηλεκτροπαραγωγή από ΥΗΣ.

Μικρότερη συµµετοχή των ΥΗΣ στο ενεργειακό µείγµα αναµένεται να οδηγήσει σε αύξηση του κόστους ενέργειας.

Στην περίπτωση που δεν πραγµατοποιηθούν σηµαντικά έργα υποδοµής, το ισοζύγιο υδάτων εκτιµάται ότι θα βαίνει ολοένα και πιο ελλειµµατικό, λόγω της επίπτωσης της λειψυδρίας στα υδατικά αποθέµατα της χώρας.

Μπροστά σε μια κρίση λειψυδρίας, οι βροχοπτώσεις και οι χιονοπτώσεις µειώνονται σταδιακά, κυρίως στην Κρήτη, τις Κυκλάδες και τη Στερεά Ελλάδα, ενώ η θερµοκρασία ανεβαίνει, άρα αυξάνεται η κατανάλωση νερού.

Οι ταµιευτήρες είναι στα χαµηλότερα επίπεδα των τελευταίων ετών και τα Υδροηλεκτρικά εργοστάσια παράγουν λιγότερο ρεύµα λόγω έλλειψης νερού.

Η Ελλάδα έχει κατά τόπους ελλειµµατικό ισοζύγιο υδάτων, δηλαδή χρησιµοποιούµε περισσότερο νερό απ' όσο αναπληρώνεται.

Η κυβέρνηση έχει υλοποιήσει ήδη µια σειρά από έργα για τη διαχείριση των υδάτων (2019 µέχρι σήµερα)

Έργα που βρίσκονται σε εξέλιξη για τη διαχείριση των υδάτων:

O σχεδιασµός για τα Ύδατα αντιμετωπίζει κατακερματισμό στη διαχείριση των υδάτων, έλλειψη συντονισμού, κεντρικού ελέγχου και εποπτείας, προβληματική εικόνα και ζημιογόνα δραστηριότητα αρκετών περιφερειακών και τοπικών παρόχων (ΔΕΥΑ, ΟΕΒ κ.λπ.), σημαντικές απώλειες στα δίκτυα μεταφοράς και διανομής νερού ( ~ 40% Ύδρευση, ~ 60% Άρδευση), ελλειµµατική διαχείριση λυµάτων, αλόγιστη χρήση του αρδευτικού νέρου και παράνοµες γεωτρήσεις αλλά και χαµηλή εισπραξιµότητα, όπως και υποανάκτηση κόστους επενδύσεων –τα έργα δεν τελειώνουν ή δεν παραλαµβάνονται.

Άξονες Σχεδίου για τα Ύδατα

Η ΕΥΔΑΠ τονίζει ότι το νερό είναι και θα παραμείνει δημόσιο αγαθό, όπως προβλέπεται στο Σύνταγμα και στη νομολογία του ΣτΕ. Χρειάζεται οι εταιρείες ύδρευσης, άρδευσης και αποχέτευσης να είναι βιώσιμες, με στόχο το αποδεκτό κόστος για όλες τις χρήσεις. Πρέπει, επίσης, να γίνει ένας ολιστικός σχεδιασμός και κεντρική διαχείριση όλων των αναγκαίων -μικρών και μεγάλων- έργων. Επίσης, πρέπει να ληφθούν κατεπείγουσες πρωτοβουλίες τους επόμενους έξι μήνες και να πραγματοποιηθεί εκστρατεία ενημέρωσης των πολιτών. Τέλος, χρειάζονται νέες τεχνολογίες και συμπληρωματικοί τρόποι παραγωγής νερού, όπως η αφαλάτωση, η ανακύκλωση και η επαναχρησιμοποίηση.