Ένας Πορτογάλος ήθελε το trademark «Neymar» - Και το δικαστήριο «σκόραρε» απόφαση

Μια ιδιαίτερη υπόθεση γύρω από το όνομα ενός ποδοσφαιριστή και την προσπάθεια ενός άλλου ατόμου να το καταχωρήσει ως trademark για υποδήματα και είδη πιλοποιίας φέρνει στο φως πρόσφατη απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Τον Δεκέμβριο του 2012, ο Carlos Moreira, κάτοικος Guimarães (Πορτογαλία), ζήτησε από το Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) την καταχώριση του λεκτικού σημείου «NEYMAR» ως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης για ενδύματα, υποδήματα και είδη πιλοποιίας. Το σήμα καταχωρίστηκε τον Απρίλιο του 2013.

Τον Φεβρουάριο του 2016, ο ποδοσφαιριστής Neymar Da Silva Santos Júnior υπέβαλε στο EUIPO αίτηση κηρύξεως ακυρότητας του σήματος αυτού για το σύνολο των προσδιοριζόμενων προϊόντων. Το EUIPO έκανε δεκτή την αίτηση κηρύξεως ακυρότητας. Ο C. Moreira άσκησε τότε προσφυγή ακυρώσεως κατά της απόφασης του EUIPO ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Με την καινούργια απόφασή του, το Γενικό Δικαστήριο επικυρώνει την απόφαση του EUIPO, σύμφωνα με την οποία ο C. Moreira ενήργησε κακόπιστα κατά την υποβολή της αίτησης καταχώρισης του σήματος «NEYMAR».

O C. Moreira παραδέχεται μεν ότι, όταν κατέθεσε την αίτηση καταχώρισης του σήματος «NEYMAR», γνώριζε την ύπαρξη του N. Da Silva Santos Júnior, πλην όμως διατείνεται ότι αγνοούσε ότι ο βραζιλιάνος ήταν τότε ανερχόμενος αστέρας του ποδοσφαίρου και ότι το ταλέντο του ήταν διεθνώς αναγνωρισμένο, υποστηρίζει δε ότι ο εν λόγω ποδοσφαιριστής δεν ήταν ακόμη γνωστός στην Ευρώπη.

Το Γενικό Δικαστήριο επισημαίνει ότι από την απόφαση του EUIPO προκύπτει ότι τα αποδεικτικά στοιχεία που προσκομίστηκαν προς στήριξη της υποβληθείσας ενώπιόν του αίτησης κηρύξεως ακυρότητας αποδεικνύουν ότι, κατά τον κρίσιμο χρόνο, ο N. Da Silva Santos Júnior ήταν ήδη γνωστός στην Ευρώπη, ιδίως λόγω των επιτευγμάτων του με την εθνική ομάδα ποδοσφαίρου της Βραζιλίας, και ότι κατά τα έτη 2009 έως 2012 είχε απασχολήσει εντόνως τα μέσα μαζικής ενημέρωσης στην Ευρώπη, σε χώρες όπως η Γαλλία, η Ισπανία ή το Ηνωμένο Βασίλειο. Επίσης, ο N. Da Silva Santos Júnior είχε ήδη αναγνωριστεί ως πολλά υποσχόμενος ποδοσφαιριστής και είχε προσελκύσει το ενδιαφέρον μεγάλων ευρωπαϊκών ποδοσφαιρικών συλλόγων πολλά χρόνια πριν τη μεταγραφή του στην FC Barcelona το 2013.

Το Γενικό Δικαστήριο επισημαίνει ακόμη ότι ο C. Moreira δεν προβάλλει κανένα πειστικό επιχείρημα προκειμένου να αντικρούσει την εκτίμηση του EUIPO ότι κανένας άλλος λόγος, πλην της βούλησής του να εκμεταλλευτεί παρασιτικά τη φήμη του ποδοσφαιριστή, δεν μπορεί να εξηγήσει την εκ μέρους του υποβολή της αίτησης καταχώρισης του επίμαχου σήματος.

Τέλος, το Γενικό Δικαστήριο απορρίπτει το επιχείρημα του C. Moreira ότι το EUIPO στηρίχθηκε σε απλές εικασίες προκειμένου να καταλήξει στην εσφαλμένη εκτίμηση ότι πρόθεση του C. Moreira ήταν να επωφεληθεί αθέμιτα από τη φήμη του ποδοσφαιριστή, με σκοπό να αποκομίσει οικονομικά οφέλη. Συγκεκριμένα, για να καταλήξει στο συμπέρασμα αυτό, το EUIPO στηρίχθηκε σε αντικειμενικά στοιχεία, τα οποία απέρρεαν από φάκελο αποδεικτικών στοιχείων αποτελούμενο από έντυπα και ηλεκτρονικά δημοσιεύματα, καθώς και στο γεγονός ότι ο C. Moreira είχε υποβάλει την ίδια ημέρα αίτηση καταχώρισης του λεκτικού σήματος «IKER CASILLAS» και αίτηση καταχώρισης του σήματος «NEYMAR».