Με αθόρυβες κινήσεις, η αμερικανική Zulily πραγματοποίησε πρόσφατα την πιο σημαντική είσοδο εταιρείας Ηλεκτρονικού Εμπορίου στο Χρηματιστήριο για το 2013. Με αυτήν, όχι μόνο υπάρχουν πια προς διάθεση αριθμοδείκτες για το επιχειρηματικό μοντέλο των Shopping Clubs, αλλά παρέχεται για πρώτη φορά στους επενδυτές μια κατευθυντήρια γραμμή-σημείο αναφοράς- για την αποτίμησή του.
Η χρηματιστηριακή αξία της Zulily ανέρχεται στα 4 δισ. δολάρια. Ενώ αν συνεχιστούν οι ίδιοι ρυθμοί ανάπτυξης, οι πωλήσεις της για το 2013 θα ανέλθουν στα 700 εκατ. δολάρια παρουσιάζοντας αύξηση 110% σε σχέση με το 2012, γεγονός που θα την κατατάξει ως το 3ο κορυφαίο Shopping Club στον κόσμο μετά τη γαλλική Vente Privee και το κινεζικό Vipshop.
Στο παρελθόν, κανένα επιχειρηματικό μοντέλο του ηλεκτρονικού εμπορίου δεν έπεσε θύμα τόσο μεγάλης «κακομεταχείρισης» από διαφόρους επιχειρηματίες όσο αυτό του Shopping Club. Τρανταχτό παράδειγμα είναι η Fab, η οποία έχει αλλάξει τόσες πολλές φορές τη στρατηγική της, με αποτέλεσμα η ίδια η αγορά να μην την παίρνει πια υπόψη της στα σοβαρά.
Μόνο στις Η.Π.Α. έχουν επενδυθεί πάνω από 1 δισ. δολάρια σε διάφορα Shopping Clubs. Ενώ τα περισσότερα από αυτά είναι ζημιογόνα. Εξαίρεση αποτελεί μεταξύ άλλων η πρωτοπόρος του επιχειρηματικού μοντέλου των Live Shopping Clubs, η Vente Privee αλλά και η ελληνική BrandsGalaxy.
Στο πάνελ για τα Shopping Clubs του “E-Commerce Forum 2020” και στη συζήτησή μου με τον διευθύνοντα σύμβουλό της BrandsGalaxy κ. Μάκη Θέμελη, ο ίδιος ανακοίνωσε ότι η BrandsGalaxy είναι κερδοφόρα. Εδώ φυσικά τίθεται το ερώτημα εάν το κόστος μάρκετινγκ-επικοινωνίας της BrandsGalaxy στα Μέσα του Ομίλου Antenna έχει ληφθεί υπόψη και εάν ναι, σε ποια τιμή. Το σίγουρο είναι ότι εάν αυτό υπολογιζόταν με τις τρέχουσες τιμές προβολής διαφήμισης στα Μέσα του Ομίλου Antenna, η BrandsGalaxy θα ήταν ζημιογόνα. Φυσικά, αυτή η τακτική είναι θεμιτή και αποδεκτή, καθώς προάγει το νόημα και την υπεραξία ενός πολυκαναλικού Ομίλου Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, όπως αυτού του Antenna.
Επιπλέον, στο παραπάνω πάνελ είχα επισημάνει ότι είναι δύσκολη υπόθεση η αναγνώριση των πελατών, αλλά και των απαιτήσεων τους, ποια δηλαδή προϊόντα και υπηρεσίες αυτοί επιθυμούν, επειδή οι πελάτες των Shopping Clubs στο σύνολό τους είναι εξαιρετικά ανομοιογενείς για τους παρόχους του παραπάνω επιχειρηματικού μοντέλου. Ως εκ τούτου, ο κατακερματισμός του πελατολογίου των Shopping Clubs κρίνεται ως η απαραίτητη λύση για την αντιμετώπιση της παραπάνω πρόκλησης. Δεν είναι τυχαίο, ότι ακόμα και σήμερα τα περισσότερα Shopping Clubs έχουν μια κεντρική σελίδα, με τις ίδιες προσφορές για όλους τους πελάτες τους , ανεξαρτήτως από το εάν είναι γυναίκες ή άνδρες και χωρίς να λαμβάνουν υπόψη άλλα σημαντικά κριτήρια διαφοροποίησης όπως δημογραφικά, γεωγραφικά, κοινωνικοοικονομικά και πληροφορίες σχετικά με τα χαρακτηριστικά των αγοραπωλησιών τους (π.χ. χρήση, συχνότητα χρήσης, ψυχογραφία, επιθυμίες).
Όσον αφορά το μέλλον του επιχειρηματικού μοντέλου των Shopping Clubs, ενδιαφέρον θα είχε να βλέπαμε αυτά να μη δρουν πια ως διαμεσολαβητές «ξεπουλήματος» προϊόντων, αλλά το ιδανικό θα ήταν να λειτουργούν ως πάροχοι υπηρεσιών για τις επώνυμες μάρκες, τις οποίες θα υποστήριζαν τόσο στο λανσάρισμα νέων προϊόντων όσο και στο τεστ νέων κατηγοριών και προϊόντων.
Το επιχειρηματικό μοντέλο των Shopping Clubs βρίσκεται υπό συνεχή επέκταση και αναδιαμόρφωση. Πρόσφατα η Vente Privee λάνσαρε μια νέα μορφή πώλησης, το OneDay μέσω του οποίο προσφέρει μια μοναδική προσφορά ανά μέρα, ενώ σκοπεύει να επεκτείνει την γκάμα των προσφορών της με προϊόντα επίπλου.
Η μεγαλύτερη πρόκληση όμως του παραπάνω επιχειρηματικού μοντέλου θα εξακολουθεί να είναι η ανεύρεση τέτοιων μοναδικών αποκλειστικών προσφορών, οι οποίες, για να τις προσέξουν οι πελάτες, θα πρέπει να είναι προσαρμοσμένες στις διαφορετικές απαιτήσεις τους. Όπως λέει μια παροιμία «Το δόλωμα πρέπει να αρέσει στο ψάρι και όχι στον ψαρά»! Λέτε να το γνωρίζουν οι ψαράδες;
Σχόλια