Κούκλες χαμογελαστές, κούκλες σκερτσόζες, κούκλες που νιώθεις ότι σε κοιτούν και θέλουν να σου πουν μια ιστορία. Φτιαγμένες από πορσελάνη και ντυμένες με δαντέλες αμπίρ, με φρουφρού μεταξωτά και με βελούδα στέκουν καρτερικά στο ράφι, περιμένοντας κάποιον ρομαντικό πελάτη, που θα θελήσει να τις προσθέσει στη συλλογή του.
Δημιουργός τους η κα Σοφία Ζαχαράκη της οποία η κόρη, διατηρεί την επιχείρηση κατασκευής χειροποίητης πορσελάνινης κούκλας «Ερατώ».
Πώς ξεκινήσε την ιδιαίτερη αυτή ενασχόλησή της η κα Ζαχαράκη; «Προφανώς η αγάπη, που είχα για τις κούκλες με οδήγησε στο να ασχοληθώ με την κατασκευή τους. Ωστόσο, όλα προέκυψαν εντελώς τυχαία. Μία ημέρα παρακολουθούσα μία εκπομπή στην τηλεόραση, στην οποία μιλούσε μία κυρία, που δίδασκε την τέχνη της κούκλας. Τότε αντιλήφθηκα ότι μπορώ να φτιάχνω και εγώ τις δικές μου», μας είπε. «Πήγα λοιπόν σε αυτή την κυρία και ξεκίνησα να φτιάχνω κούκλες. Στη συνέχεια, ταξίδεψα στη Γερμανία και στην Αγγλία, όπου και παρακολούθησα κάποια σεμινάρια σχετικά με την κατασκευή της πορσελάνινης κούκλας».
Όταν επέστρεψε από την εκπαίδευση αποφάσισε να ανοίξει τη δική της επιχείρηση, προκειμένου να εισάγει τα υλικά κατασκευής τους, από το εξωτερικό και να έχει τη δυνατότητα να τις εμπορεύεται. Το 2006, λοιπόν, ξεκίνησε με την κόρη της την επιχείρηση και άρχισε να κατασκευάζει τις κούκλες «Ερατώ». Το όνομά τους αυτό τους δόθηκε από ένα διαγωνισμό. «Το 2006 έλαβα μέρος σε ένα φεστιβάλ στην Αγγλία, στο οποίο συμμετείχαν 180 χώρες. Τότε σκέφτηκα ότι θα ήθελα οι κούκλες μου να έχουν ένα όνομα ελληνικό, που να προφέρεται εύκολα. Έτσι, αποφάσισα να τους δώσω το όνομα μιας από τις μούσες και τις βάφτισα Ερατώ», τόνισε η κα Ζαχαράκη. Και συνέχισε λέγοντας «σε αυτό τον διαγωνισμό, που ήταν για την κατασκεύη πορσελάνινης κούκλας, καταφέραμε να κερδίσουμε το πρώτο βραβείο».
Η κατασκευή της πορσελάνινης κούκλας δεν ειναι απλή υπόθεση, προϋποθέτει υπομονή και δεξιοτεχνία. Για να μάθει κάποιος την τέχνη χρειάζεται περίπου ένα χρόνο εκπαίδευσης. «Δουλεύουμε την πορσελάνη μία ημέρα πριν την χρησιμοποιήσουμε. Την επόμενη παίρνουμε ένα καλούπι την τοποθετούμε μέσα και την αφήνουμε για περίπου μία ημέρα ακόμα. Μετά, ανοίγουμε το καλούπι, παίρνουμε την πορσελάνη και την βάζουμε να στεγνώσει. Όταν στεγνώσει αρχίζουμε να τη δουλεύουμε. Έπειτα, την ελέγχουμε με ειδικούς φακούς και την ψήνουμε στον φούρνο στους 1.210 βαθμούς περίπου για δέκα ώρες. Με τον τρόπο αυτό η πορσελάνη παίρνει τη σκληρή μορφή που γνωρίζουμε. Αφού κρυώσει, την τρίβουμε και μετά τη βάφουμε σε τρία στάδια και την ξαναψήνουμε στους 750 βαθμούς, με σκοπό να σταθεροποιηθούν τα χρώματα. Μόλις τελειώσουμε και το ψήσιμο του βαψίματος παίρνουμε όλα τα μέλη και τα τοποθετούμε στο πάνινο σώμα, που έχουμε φτιάξει, τα ράβουμε και βάζουμε μέσα σπονδυλωτό σκελετό, για να μπορεί η κούκλα να κινείται. Όμως η τέχνη δεν εξαντλείται μόνο στην κατασκευή της πορσελάνινης κούκλας, αλλά περνά και στα ρούχα, καθώς και αυτά τα φτιάχνουμε στο χέρι», μας εξήγησε η κα Ζαχαράκη.
Ενώ, πρόσθεσε ότι όποιος επιθυμεί να μάθει την τέχνη της πορσελάνινης κούκλας χρειάζεται να διαθέτει αγάπη για αυτό και μεράκι. Επίσης, μπορεί να παρακολουθήσει τα σεμινάρια που παραδίδει η ίδια και η συνεργάτιδά της στη σχολή ζωγραφικής της κας Πατρονικόλα.
Για να ολοκληρωθεί μία πορσελάνινη κούκλα παίρνει περίπου ένα ολόκληρο μήνα, διότι εξαρτάται από τον καιρό και την υγρασία της ατμόσφαιρας. Επιπλέον, κατά την κατασκευή της μπορεί να υπάρξουν ζημιές. «Επειδή η πορσελάνη ψήνεται σε πολύ υψηλή θερμοκρασία, μέσα στον φούρνο, μπορεί είτε να σπάσει είτε να παραμορφωθεί και να αλλάξει σχήμα».
Ωστόσο, οι δυσκολίες δεν αφορούν μόνο στον τρόπο κατασκευής τους. Όπως μας επισήμανε η κα Ζαχαράκη «Δυσκολευόμαστε σε πάρα πολλούς τομείς, όπως το ότι δεν μπορούμε να βρούμε εύκολα τα υλικά, που χρειαζόμαστε. Ειδικά τώρα, με τα capital controls είχαμε μεγάλο πρόβλημα, καθώς δεν μπορούσαμε να παραγγείλουμε υλικά από το εξωτερικό. Δυστυχώς στην Ελλάδα δεν υπάρχει τίποτα. Μέχρι τώρα τα αγοράζαμε από διάφορες ευρωπαικές χώρες, όμως τελευταία, εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, έχουν κλείσει πολλά εργοστάσια και για αυτό τα αγοράζουμε κυρίως από την Αγγλία και την Αμερική. Όμως και στην αρχή που ξεκινήσαμε την επιχείρηση αντιμετωπίσαμε πολλά εμπόδια μέχρι να βγάλουμε χαρτιά».
Παρά τη βοήθεια από το κράτος η κα Ζαχαράκη δυσκολεύεται να λάβει μέρος σε διάφορες εκθέσεις που γίνονται στο εξωτερικό. «Έχουμε μπει σε πρόγραμμα ΕΣΠΑ, και αυτή τη στιγμή προσπαθούμε να προλάβουμε τις ημερομηνίες, καθώς οι εργάτες μας έχουν καθυστερήσει πολύ. Αυτά τα χρήματα τα χρησιμοποιούμε για την υλικοτεχνική μας υποδομή, οπότε δεν έχουμε ακόμα τη δυνατότητα να βγούμε εκτός ελληνικών συνόρων και να δείξουμε τη δουλειά μας».
Οι χειροποίητες πορσελάνινες κούκλες Ερατώ πωλούνται σε καταστήματα σε όλη την Ελλάδα και στην Κύπρο και οι τιμές τους ξεκινούν από 20 ευρώ και φτάνουν μέχρι και τα 750 ευρώ. «Η τιμή της κάθε κούκλας εξαρτάται από το μέγεθός της, αλλά και από τα ρούχα που φορά. Όπως αντιλαμβάνεστε μία κούκλα που φορά ένα απλό βαμβακερό φουστανάκι κοστίζει λιγότερο από μία που φορά μεταξωτό», μας εξήγησε.
Τέλος, η κα Ζαχαράκη θέλησε να μας μιλήσει και για τα μελλοντικά της σχέδια «Θα ήθελα να πάω στο εξωτερικό, για να δείξω τις κούκλες μου και σε άλλες χώρες. Εκεί, γνωρίζουν την πορσελάνινη κούκλα σε αντίθεση με την Ελλάδα που ακόμα δεν έχει εκτιμηθεί όσο θα έπρεπε».
Σχόλια