Σε μια εποχή που οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής δεν έχουν ακόμη μπει επισήμως στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ένας υπερήρωας με τριγωνική ασπίδα αποφασίζει να τα βάλει με την ναζιστική Γερμανία. Και όχι μόνο αυτό, αλλά να δώσει και μια γροθιά στον δικτάτορα Hitler, μπροστά σε μια στρατιά Ναζί που τον κοιτούσαν χωρίς να μπορούν να κάνουν τίποτα.
Το 1940, ο Joe Simon συλλαμβάνει την ιδέα του Captain America και φτιάχνει την πρώτη εικόνα του χαρακτήρα. Στην αρχή τον ονομάζει «Super American», αλλά αργότερα αποφασίζει πως υπήρχαν πολλοί «σούπερ» χαρακτήρες εκεί έξω. Τελικά, επιλέγει το Captain America, το οποίο του ακουγόταν πιο σωστό. Το πρώτο τεύχος της σειράς Captain America διατίθεται στις 20 Δεκεμβρίου του 1940 - πολλούς μήνες πριν την είσοδο των ΗΠΑ στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο - και πουλάει 1 εκατομμύριο αντίτυπα. Στο εξώφυλλο εμφανίζεται ο Captain America ρίχνει μια γροθιά στον Hitler.
Το συγκεκριμένο δεν ήταν το μόνο τεύχος που χρησιμοποιούσε θεματική αυτού του τύπου. Το ένατο τεύχος του «World's Finest Comics» εμφανίζει τους Superman, Batman και Robin να πετούν μπάλες του μπέιζμπολ σε μια αφίσα που απεικονίζει τα βασικά πρόσωπα πίσω από τις δυνάμεις του Άξονα: τον Γερμανό Hitler, τον Ιταλό Mussolini και τον Ιάπωνα Hideki Tojo. Εντούτοις, αυτό κυκλοφορεί αρκετά αργότερα, το 1943.
Όταν το τεύχος του Captain America κάνει την εμφάνιση του, ο γνωστός υπερήρωας δεν γρονθοκοπεί τον ηγέτη μιας χώρας με την οποίο οι ΗΠΑ βρίσκονται σε πόλεμο. O Captain America ρίχνει γροθιά στον ηγέτη μιας χώρας σε μια στιγμή που η αμερικανική κοινή γνώμη δεν θέλει η χώρα να πάρει μέρος στον Πόλεμο (κάτι που άλλαζε με την πάροδο των μηνών και των ετών). Σε δημοσκόπηση του 1940, για παράδειγμα, αφού ο γερμανικός στρατός εισέβαλε στις Κάτω Χώρες, το Βέλγιο και τη Γαλλία, το 90% των Αμερικανών δεν ήθελε να υπάρξει κήρυξη πολέμου εναντίον της Γερμανίας.
Οι ΗΠΑ αντιμετώπιζαν το ερώτημα για το αν θα πρέπει να πάρουν μέρος στον Πόλεμο πολύ πριν την αεροπορική επίθεση στο Pearl Harbor, στις 7 Δεκεμβρίου του 1941. Κάποιοι στην χώρα πίστευαν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες έπρεπε να υποστηρίξουν τους συμμάχους και να σταματήσουν την εξάπλωση του φασισμού. Η γνώμη αυτή έπαιρνε μεγαλύτερη δημοτικότητα μεταξύ των Αμερικανών πολιτικών μετά τις διάφορες γερμανικές εισβολές, όπως μετά την πτώση της Γαλλίας.
Αυτή η άποψη υποστήριζε ότι οι αμερικανικές δυνάμεις ήταν απαραίτητες για να βοηθήσουν τη Βρετανία να καταπολεμήσει τις επιθετικές και ισχυρές γερμανικές δυνάμεις. Από την άλλη πλευρά, ορισμένοι πίστευαν ότι οι επιτυχίες που σημείωνε ο γερμανικός στρατός στην Ευρώπη αποδείκνυαν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα έπρεπε να παραμείνουν εκτός της σύγκρουσης, καθώς ο αντίπαλος έδειχνε πολύ ισχυρός. Για παράδειγμα, ο Joseph P. Kennedy, ο Αμερικανός πρεσβευτής στη Μεγάλη Βρετανία, υποστήριζε αυτήν την άποψη, λέγοντας ότι η Αμερική κινδύνευε να χάσει εάν αντιμετώπιζε τη ναζιστική Γερμανία.
Αν και οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν μπήκαν στον Πόλεμο μέχρι το 1941, υποστήριξαν την προσπάθεια των Συμμάχων τα προηγούμενα χρόνια μέσω του νόμου περί δανεισμού. Ο συγκεκριμένος νόμος (Lend-Lease) εγκρίθηκε τον Μάρτιο του 1941 και επέτρεψε στον Πρόεδρο Ρούσβελτ να υποστηρίξει τις δυνάμεις της Βρετανίας, της Σοβιετικής Ένωσης και της Κίνας. Ουσιαστικά, έκανε δυνατή την εκμίσθωση, τον δανεισμό ή την παραχώρηση κάθε είδους υλικού εκ μέρους των ΗΠΑ σε συμμαχικά κράτη, με αντάλλαγμα «ό,τι ο Πρόεδρος κρίνει σκόπιμο».
Εξ ου και αποκτά ακόμη περισσότερη σημασία το εξώφυλλο του Captain America, καθώς έκανε την εμφάνιση του σε μια πολύ διαφορετική εποχή, όταν οι ΗΠΑ δεν είχαν εμπλακεί «απευθείας» στον Πόλεμο και η κοινή γνώμη διατηρούσε τις επιφυλάξεις της. Άλλωστε, ακόμη και οι δημιουργοί του υπερήρωα βρέθηκαν αντιμέτωποι με απειλές μετά τη δημοσίευση του.
Όπως θα πει, μετά από χρόνια, ο Joe Simon, «πλημμυρίσαμε με ένα χείμαρρο οργισμένων μηνυμάτων μίσους και βίαιων, άσεμνων τηλεφωνικών κλήσεων. Το θέμα ήταν "θάνατος στους Εβραίους". Στην αρχή είχαμε την τάση να γελάμε με τις απειλές τους, αλλά στη συνέχεια οι άνθρωποι στο γραφείο ανέφεραν ότι έβλεπαν απειλητικές ομάδες παράξενων ανδρών μπροστά από το κτίριο στην Forty Second Street και ορισμένοι φοβόντουσαν να φύγουν από το γραφείο για μεσημεριανό».
Λίγο καιρό μετά, θα δεχθούν ένα τηλεφώνημα. Η τηλεφωνήτρια θα ενημερώσει ότι «υπάρχει ένας άντρας στο τηλέφωνο που λέει ότι είναι ο LaGuardia», ο τότε Δήμαρχος της Νέας Υόρκης (προς τιμήν του οποίου έχει ονομαστεί και το αεροδρόμιο LaGuardia). «Θέλει να μιλήσει με τον συντάκτη του Captain America». Ο Simon ήταν δύσπιστος καθώς έπιανε το τηλέφωνο, αλλά όταν άκουσε την φωνή ήταν σίγουρος πως επρόκειτο για τον Δήμαρχο. «Εσείς εκεί κάνετε μια καλή δουλειά», είπε η φωνή, «Η πόλη της Νέας Υόρκης θα φροντίσει να μην πάθετε κανένα κακό».
Σε κάθε περίπτωση, όπως δήλωνε πριν από μερικά χρόνια ο Tom Brevoort, editor της Marvel (η οποία προέκυψε από την Timely Comics, που εξέδιδε και το κόμικ του Captain America), «το να βάλεις τον Αδόλφο Χίτλερ, έναν εν ζωή ηγέτη, στο εξώφυλλο ενός κόμικ στη θέση του κακού, αποτελούσε σίγουρα μια τολμηρή και επικίνδυνη κίνηση». Άλλωστε, όπως σημείωνε και ο ίδιος, εκτός από τους υποστηρικτές του Άξονα υπήρχαν και εκείνοι που αναζητούσαν την διπλωματική απομόνωση.
Ο Brevoort ανέφερε ότι το αφεντικό της Timely, ο Martin Goodman, δεν επιδίωκε απλώς δημιουργικό ηρωισμό, πόσο μάλλον να προωθήσει κόμικ κατά της απομόνωσης. Ακόμη και πριν από την επίθεση στο Pearl Harbor, το Τρίτο Ράιχ έκανε πολλές φορές την εμφάνιση του στα κόμικ. «Ο Goodman είχε ήδη δημοσιεύσει κόμικς στα εξώφυλλα των οποίων οι Ναζί απεικονίζονταν ως εχθροί». «Το εξώφυλλο του Marvel Mystery Comics No. 4 ήταν το πρώτο. Παρουσίαζε τον Sub-Mariner να σώζει μια γυναίκα σε ένα ναζιστικό υποβρύχιο και να δέρνει μερικούς ναζί. Όμως, η εμφάνιση του ίδιου του Hitler ως χαρακτήρα έφερνε τα πράγματα σε ένα άλλο επίπεδο».
Πηγές: denverpost.com, historycrunch.com, cbr.com, ushmm.org
Σχόλια