Πώς θα λάβετε στο ακέραιο την αποζημίωση που δικαιούστε

Στους ασφαλιστικούς κλάδους περιουσίας και τεχνικών ασφαλίσεων που συνοπτικά περιλαμβάνουν διάφορους εμπορικούς κινδύνους (καταστήματα, αποθήκες, βιοτεχνίες κ.λπ.), ξενοδοχεία, αλλά και τεχνικές εγκαταστάσεις και τεχνικά έργα όπως αιολικά και φ/β πάρκα, σήραγγες κ.λπ. η διαδικασία αποζημίωσης είναι η ακόλουθη:

• Αναγγελία ζημιάς προς την ασφαλιστική εταιρία. Η αναγγελία γίνεται συνήθως μέσω του ασφαλιστικού διαμεσολαβητή.
• Σύνταξη έκθεσης πραγματογνωμοσύνης από ανεξάρτητο γραφείο [ασφαλιστικών] πραγματογνωμόνων, ιδανικά, πιστοποιημένων από την διεθνή ομοσπονδία FUEDI. Στο στάδιο αυτό, μεταξύ άλλων, ο ασφαλισμένος πρέπει να υποβάλλει διάφορα δικαιολογητικά που να τεκμηριώνουν και υποστηρίζουν την αξίωσή του σύμφωνα με τους όρους του σχετικού ασφαλιστηρίου συμβολαίου. Το πλήθος και ο όγκος των εγγράφων και πληροφοριών που είναι απαραίτητα για την σύνταξη της πραγματογνωμοσύνης σχετίζονται κυρίως με την φύση και τη έκταση της ζημιάς ή απώλειας.
• Διακανονισμός της ζημιάς όπου γίνεται αμοιβαία αποδεκτό μεταξύ ασφαλισμένου και ασφαλιστικής εταιρίας το προς αποζημίωση ποσό.
• Πληρωμή αποζημίωσης

Πότε μπαίνει στην διαδικασία ο πραγματογνώμονας

Το ανεξάρτητο γραφείο [ασφαλιστικών] πραγματογνωμόνων επιλαμβάνεται μιας υπόθεσης ασφαλιστικής ζημιάς κατόπιν σχετικής εντολής / ανάθεσης που λαμβάνει, συνήθως από την ασφαλιστική εταιρία που έχει αναλάβει τον κίνδυνο, έχει εκδώσει το σχετικό ασφαλιστήριο συμβόλαιο και στην οποία ο ασφαλισμένος έχει αναγγείλει την ζημιά. Δεν γίνεται ανάθεση στον πραγματογνώμονα από τον ασφαλισμένο. Σε ορισμένες περιπτώσεις την εντολή / ανάθεση για πραγματογνωμοσύνη, εκτός από την ασφαλιστική εταιρία, δύναται να την δώσουν άλλα τρίτα μέρη που εμπλέκονται στην ασφαλιστική διαδικασία, όπως λχ ο αντασφαλιστής.

Πώς μπορεί ο πραγματογνώμονας να διακρίνει τις ψευδείς αξιώσεις

Ο πραγματογνώμονας διαθέτει διάφορα μέσα, εργαλεία και μεθόδους μέσα από τις οποίες μπορεί είτε να επαληθεύσει δηλώσεις, είτε να απορρίψει ισχυρισμούς και κατ’ επέκταση να διακρίνει τις ψευδείς δηλώσεις.

Τέτοια είναι οι κάμερες ασφαλείας – επιτήρησης, τα σήματα του συστήματος συναγερμού, οι αεροφωτογραφίες, η μελέτη των λογιστικών βιβλίων και στοιχείων μιας επιχείρησης κ.λπ.

Αξίζει να σημειωθεί πως μια ψευδής αξίωση, εκτός του γεγονότος ότι είναι καταδικαστέα και επισύρει νομικές κυρώσεις, εάν δεν γίνει αντιληπτή, ουσιαστικά λειτουργεί σε βάρος όλων των υπολοίπων ειλικρινών και έντιμων ασφαλισμένων διότι αυξάνει τον δείκτη ζημιών και εν τέλει επιβαρύνει τους πολλούς.

Ο ηθικός κίνδυνος, πώς εντοπίζεται

Είναι απαραίτητο να διευκρινιστεί πως η έννοια του ηθικού κινδύνου είναι ευρεία και συναντάται, κυρίως στον χρηματοοικονομικό τομέα συμπεριλαμβανομένης της ασφάλισης. Ως εκ τούτου η έννοια του ηθικού κινδύνου από τομέα σε τομέα και από κλάδο σε κλάδο δύναται να έχει διαφοροποιήσεις.

Στον κλάδο ασφαλειών και δη στους κλάδους περιουσίας και τεχνικών ασφαλίσεων ως ηθικό κίνδυνο αποκαλούμε τις περιπτώσεις εκείνες που οι ασφαλισμένοι δεν ενεργούν με σύνεση και τη δέουσα επιμέλεια για την προστασία της επιχείρησης τους, δηλαδή δεν ενεργούν σαν να ήταν ανασφάλιστοι. Ουσιαστικά ο ηθικός κίνδυνο σχετίζεται με την συμπεριφορά και την νοοτροπία του ασφαλισμένου έναντι του θεσμού της ασφάλισης. Επιχειρώντας μια προσπάθεια προσδιορισμού των πτυχών του ανθρώπινου χαρακτήρα από τις οποίες εκπορεύεται ο ηθικός κίνδυνος, θα μπορούσαμε να επισημάνουμε τις ακόλουθες: Δολιότητα, αδιαφορία, αντικοινωνική συμπεριφορά, κακές εργασιακές σχέσεις, απερισκεψία, αλαζονεία και παραξενιά.

Με βάση τα ανωτέρω παρατηρούμε πως ο ηθικός κίνδυνος δεν είναι κάτι που υπόκειται εύκολα στους κανόνες της στατιστικής μέτρησης, γι’ αυτό για τον εντοπισμό του χρειάζεται κάποιος να διαθέτει συνδυαστική πληροφόρηση και γνώσεις ψυχολογίας (ερμηνείας συμπεριφοράς), αλλά και οικονομικές γνώσεις (κατανόησης οικονομικών στοιχείων).