Όσο εμείς κάναμε βουτιές, χαιρόμασταν τον ήλιο και αλλάζαμε νησιά ταξιδεύοντας στα καταστρώματα των πλοίων, τυπώνονταν μενού, πίνακες έβρισκαν τη θέση τους σε τοίχους, συνθέτονταν επιδαπέδια μωσαϊκά και στήνονταν τραπέζια και καρέκλες. Και κάπως έτσι κάθε μέρα που περνά ανακαλύπτουμε και από ένα νέο στέκι.
Μισθοί, δεξιότητες, ψηφιακός μετασχηματισμός και διαχείριση προσωπικού. Πώς θα αποκτήσουμε την κουλτούρα της αλλαγής και της διαρκούς επαναπροσαρμογής;
Είναι οι βόλτες και οι περίπατοι του Σαββατοκύριακου που χρειάζονται απαρέγκλιτα έναν καλό καφέ στο χέρι. Κάτι σαν να πηγαίνεις για καφέ με φίλους, αλλά με φόντο εναλλασσόμενα σημεία στην πόλη. Η μόνη διαφορά είναι το ποτηράκι στο χέρι που κάνει το βήμα κάπως πιο ομαλό, τις γουλιές να παρεμβάλλονται ανάμεσα στις συζητήσεις και συνεπώς τις βόλτες πιο απολαυστικές.
Το “Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο” του Μαρσέλ Προύστ η Δήμητρα και η Βικτόρια το διάβαζαν ταυτόχρονα και παράλληλα το συζητούσαν, ενώ ήταν διακοπές. Και κάπως έτσι το όνομα του νέου βιβλιοπωλείου με τη μπλε πρόσοψη που μόλις άνοιξαν μαζί, στο 34 της οδού Διδότου, είναι εμπνευσμένο από το εν λόγω βιβλίο.
Μάθε πώς θα αναπτύξεις τα ταλέντα σου!
Το Ολυμπιακό Μουσείο αποτελεί για όσους δεν το έχουν ακόμη επισκεφθεί, κάτι παραπάνω από μια ευχάριστη έκπληξη. Από τη στιγμή που φορώντας τα ειδικά γυαλιά της Microsoft και σε συνθήκες μικτής πραγματικότητας παρατηρούμε κάθε λεπτομέρεια του Ναού της Ήρας σε ψηφιακή μορφή κρατώντας τον και περιστρέφοντας τον στην ανοιχτή μας παλάμη… έως τη συγκίνηση για τον “αγώνα” των αθλητών, άλλα και όλων των ανθρώπων, η επίσκεψη στο Ολυμπιακό Μουσείο αποτελεί μια ανεκτίμητη, πολύπλευρη εμπειρία.
H Μαλβίνα Κοκοράκη αν και μεγάλωσε στην Αθήνα έχει μια μεγάλη αγάπη, το κέντημα. Η ενασχόληση της ξεκίνησε το 2016 οπότε και προέκυψε η πρώτη της επαφή με το κέντημα. Κατά τη διάρκεια της καραντίνας το 2020 ξεκίνησε και το ράψιμο με ραπτομηχανή.
Πολλές φορές κάνοντας περίπατο ή περνώντας απλά τυχαία από διάφορες περιοχές της Αθήνας κοντοστεκόμαστε για να αναρωτηθούμε… Τι είδους χρήση μπορεί να είχε ένα κτίριο στο παρελθόν; Πως έμοιαζε η ζωή στο ίδιο σημείο πολλά χρόνια πριν; Τι απασχολούσε, τι συζητούσαν ακόμη και τι φορούσαν ή έτρωγαν οι άνθρωποι, στον ίδιο δρόμο, αλλά σε μια άλλη εποχή;
Ο κόσμος χωρίζεται σε δύο κατηγορίες ανθρώπων σε αυτούς που πιστώνονται τα αποτελέσματα και σε αυτούς που κάνουν έργο. Στη δεύτερη κατηγορία δεν υπάρχει ανταγωνισμός, είναι ασυναγώνιστοι.
Πολλοί έχουμε συνδέσει το Φεστιβάλ αυτό με τις μεταβατικές μέρες ανάμεσα στο καλοκαίρι και το φθινόπωρο. Οι Νύχτες Πρεμιέρας κάνουν πιο γλυκιά την υπενθύμιση ότι τα αγαπημένα μας θερινά σινεμά όπου να 'ναι θα κλείσουν.
«Εννοείται πως όχι! Πώς σου πέρασε ξαφνικά μια τέτοια ιδέα από το μυαλό; Αν ήταν έτσι, οι ηγέτες θα ήταν περισσότεροι και από τις πέτρες.»
Ένα ηλεκτρονικό κατάστημα δίσκων με έδρα την Αθήνα που μετατράπηκε σε ένα dj set και χτίζει μουσικές γέφυρες ανάμεσα στα σύγχρονα αστικά ηχοτοπία και την παραδοσιακή μουσική της υπαίθρου. Γυναικεία ελληνική χιπ χοπ και ραπ. Ο Leon of Athens, ένα από τα κυριότερα ονόματα που έχει εξάγει μουσικά η χώρα τα τελευταία χρόνια και μια ιέρεια της ντίσκο είναι μόνο μερικά από όσα θα δούμε και θα ακούσουμε στο φετινό Block Party που αναμένεται για ακόμη μία χρονιά να πλημμυρίσει τους δρόμους γύρω από τη Στέγη με ανθρώπους που χορεύουν.
Το ότι ορισμένα πιάτα συνηθίζουμε να λέμε ότι μοιάζουν σαν πίνακες ή σαν έργα τέχνης είναι ένα κλισέ, ένα “ψωμοτύρι” στο εκφρασιολόγιο μας. Το ότι όμως μια φέτα ψωμί ή έστω η φωτογραφία της θα μπορούσε κυριολεκτικά να κορνιζαριστεί και να φιλοξενηθεί σε έναν τοίχο και μάλιστα, όχι απαραίτητα εκείνον της κουζίνας μας, είναι κάτι διαφορετικό.
Μια έκθεση διαφορετική που ξεκινά σαν μια διαδικτυακή περιήγηση ανάμεσα σε αναρριχητικά φυτά, συστάδες από μπαμπού και she-shed θερμοκήπια.
Συνολικά, περίπου 22 τρισεκατομμύρια δολάρια ή το 28% του χρέους 80 τρισεκατομμυρίων δολαρίων τομέων της οικονομίας έχουν υψηλή έως υψηλότατη έκθεση στους χάκερς και τους cyber κινδύνους, σύμφωνα με τη Moody’s.
