«Impossible Statue», ένα ατσάλινο άγαλμα από την AI

Το έργο τέχνης εκτίθεται στο Tekniska Museet (Εθνικό Μουσείο Επιστήμης και Τεχνολογίας της Σουηδίας) και βασίζεται στην κληρονομιά των Michelangelo, Rodin, Kollwitz, Kotaro και Savage, δασκάλων τέχνης που εκτείνονται σε τρεις ηπείρους και 500 χρόνια.

Το «Impossible Statue» έγινε δυνατό μέσω μιας καινοτόμου χρήσης μοντελοποίησης AI και των πιο πρόσφατων λύσεων κατασκευής αιχμής. Είναι κατασκευασμένο από ανοξείδωτο χάλυβα και η πολυπλοκότητα και η ακρίβεια που απαιτούνται για να γίνει το άγαλμα πραγματικότητα θέτουν σε δοκιμασία τις προηγμένες ψηφιακές λύσεις κατασκευής και τα εργαλεία κοπής της Sandvik.

«Το “Impossible Statue” είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα του τι μπορεί να δημιουργήσει ο συνδυασμός της σύγχρονης τεχνολογίας και της ανθρώπινης λαμπρότητας», δήλωσε ο διευθυντής στο μουσείο Tekniska, κ. Peter Skogh, «Αποστολή μας είναι να δημιουργήσουμε μια ευρύτερη κατανόηση των δυνατοτήτων της τεχνολογίας και να τονώσουμε την επόμενη γενιά για να ακολουθήσει μια καριέρα στα θέματα STEM. Είμαι ενθουσιασμένος που προσφέρω στους επισκέπτες μας την ευκαιρία να δουν το άγαλμα».

Κάνοντας το αδύνατο, δυνατό

Το άγαλμα σχεδιάστηκε με την εκπαίδευση πολλών μοντέλων AI πάνω στο έργο πέντε από τους μεγαλύτερους και πιο διάσημους γλύπτες του κόσμου, εξισορροπώντας μερικά από τα πιο γνωστά τους χαρακτηριστικά:

• Οι δυναμικές πόζες εκτός ισορροπίας του Michelangelo (Ιταλία, 1475-1564).
• Η μυϊκότητα και η ανακλαστικότητα του Auguste Rodin (Γαλλία, 1840-1917).
• Το εξπρεσιονιστικό συναίσθημα του Kathe Kollwitz (Γερμανία, 1867-1945).
• Η εστίαση στην ορμή και τη μάζα που παρουσίασε ο Takamura Kotaro (Ιαπωνία, 1883-1956).
• Η περιφρόνηση στις φιγούρες της Augusta Savage (ΗΠΑ, 1892-1962).

Μετά τη δημιουργία ενός 2D σχεδίου που συνδυάζει τα στυλ αυτών των πέντε καλλιτεχνών, η Sandvik ανέλαβε μια διαδικασία μετατροπής αυτού σε μια πλήρη τρισδιάστατη εικόνα. Χρησιμοποιώντας εκτιμητές βάθους για την κατασκευή ενός αρχικού τρισδιάστατου μοντέλου, εκτιμητές ανθρώπινης πόζας για τη βελτίωση του σώματος, αλγόριθμους βιντεοπαιχνιδιών για τη δημιουργία ρεαλιστικού υφάσματος και εξειδικευμένη τεχνητή νοημοσύνη για την επανεισαγωγή λεπτών λεπτομερειών που χάθηκαν στα προηγούμενα βήματα, η Sandvik ήταν έτοιμη να μετατρέψει το σχέδιο σε πραγματικότητα. Χρησιμοποιώντας λογισμικό από τη Mastercam, την πιο ευρέως χρησιμοποιούμενη μάρκα CAM (κατασκευή με τη βοήθεια υπολογιστή) στη βιομηχανία, είχε δημιουργηθεί ένα άγαλμα με πάνω από 9 εκατομμύρια πολύγωνα και πολύπλοκες λεπτομέρειες.

Επιδεικνύοντας τις δυνατότητες των από την αρχή έως το τέλος ψηφιακών δυνατοτήτων της Sandvik, η διαδικασία κατασκευής δοκιμάστηκε διεξοδικά σε προσομοιώσεις πριν κοπεί οποιοδήποτε υλικό. Η Vericut, το ιδιόκτητο λογισμικό προσομοίωσης και βελτιστοποίησης μηχανικής κατεργασίας της Sandvik διασφάλισε ότι οι ασφαλείς, αξιόπιστες και αποτελεσματικές διαδικασίες εργαλείων και μηχανικής κατεργασίας πραγματοποιήθηκαν από τη Sandvik Coromant. Ούτε ένα μέρος του αγάλματος δεν χρειάστηκε να απορριφθεί και να ξαναφτιαχτεί καθ' όλη τη διάρκεια της διαδικασίας, καθώς το καθένα είχε τελειοποιηθεί ψηφιακά πριν από την έναρξη της μηχανικής κατεργασίας.

Μέσω της ψηφιακής προσομοίωσης ο συνολικός χρόνος για τη δοκιμή και την επαλήθευση της διαδικασίας μειώθηκε στο ένα έκτο αυτού που θα απαιτούνταν σε μια χειροκίνητη λειτουργία. Επιπλέον, θα απαιτούνταν διπλάσια ποσότητα ανοξείδωτου χάλυβα χωρίς το εργαλείο ψηφιακής προσομοίωσης. Χάρη στις ψηφιακές λύσεις για την εικονική βελτιστοποίηση της χρήσης εργαλείων και των διαδρομών εργαλείων, υπήρχε επίσης μια πολύ απότομη καμπύλη ανάπτυξης σε όλη τη διαδικασία και χρειάστηκαν μόνο τρεις προσομοιώσεις για να γίνει το τελευταίο κομμάτι σε σύγκριση με 100 προσομοιώσεις για το πρώτο.

Τέλος, η Sandvik επέλεξε να επεξεργαστεί 17 ξεχωριστά κομμάτια χρησιμοποιώντας μια μεγάλη γκάμα εργαλείων Sandvik Coromant για τόρνευση, φρεζάρισμα και διάτρηση. Αυτή η μέθοδος θεωρήθηκε ανώτερη από τις εναλλακτικές, λόγω της καλύτερης ποιότητας επιφάνειας. Εξαιτίας της εξαιρετικά υψηλής ακρίβειας της τελικής εργασίας, οι διασταυρώσεις μεταξύ των διαφορετικών τμημάτων είναι σχεδόν αόρατες με γυμνό μάτι. Με την κοπή του αγάλματος η Sandvik κατάφερε να μειώσει σημαντικά την απαιτούμενη ποσότητα χάλυβα και όλο το υλικό που αφαιρέθηκε από τα αρχικά κομμάτια ανοξείδωτου χάλυβα ανακυκλώθηκε από την Alleima, τον προμηθευτή υλικών της Sandvik για το έργο.

Πηγή: sandvik.