Αυξάνονται οι δαπάνες υγείας, αλλά με μείωση των δημόσιων και αύξηση των ιδιωτικών
Μικρές είναι οι μεταβολές των δαπανών υγείας, σύμφωνα με τους λογαριασμούς της ΕΛΣΤΑΤ ανάμεσα στο 2022 και το 2021 για την δημόσια και την ιδιωτική υγεία. Το βασικό χαρακτηριστικό είναι ότι μειώνονται οι δημόσιες δαπάνες και αυξάνονται αντίστοιχα οι ιδιωτικές δαπάνες υγείας.
Επίσης η συνολική χρηματοδότηση των δαπανών υγείας ως προς το ΑΕΠ διαμορφώνεται περίπου στο 12% όταν στα σκανδιναβικά κράτη είναι στο 50% και στα υπόλοιπα κράτη της Ευρωζώνης ο μέσος όρος είναι μεταξύ 20-25%. Αυτό σημαίνει ότι όχι μόνο απέχουμε «έτη φωτός» από το σκανδιναβικό μοντέλο που όλοι επικαλούνται αλλά είμαστε κάτω και από τον Μέσο Όρο της Ευρωζώνης.
H συνολική χρηματοδότηση για τις δαπάνες υγείας ως προς το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ) στην Ελλάδα για το έτος 2022 ανήλθε στο 8,50% του ΑΕΠ έναντι 9,18% του έτους 2021 και διαμορφώθηκε στα 17,562 δις. ευρώ δηλαδή περίπου στο 12% επί του ΑΕΠ. Η συνολική χρηματοδότηση των δαπανών υγείας (HF) παρουσίασε αύξηση κατά 5,4% το 2022 σε σχέση με την αντίστοιχη χρηματοδότηση του έτους 2021. Ειδικότερα, η δημόσια χρηματοδότηση παρουσίασε αύξηση κατά 5,0% το 2022 σε σχέση με το 2021, ενώ η ιδιωτική χρηματοδότηση παρουσίασε αύξηση κατά 5,7% το έτος 2022 σε σχέση με το 2021.
Φθίνουσα η δημόσια δαπάνη στον κλάδο υγείας
Η συμβολή του δημόσιου τομέα στην συνολική χρηματοδότηση για δαπάνες υγείας μειώθηκε από 62,1% το έτος 2021 σε 61,9% το έτος 2022. Αντίθετα, η συμβολή του ιδιωτικού τομέα στη συνολική χρηματοδότηση για δαπάνες υγείας αυξήθηκε από 37,5% το έτος 2021 σε 37,6% το έτος 2022.
Σε μία αναλυτικότερη παρουσίαση, των λογαριασμών υγείας οι δημόσιες δαπάνες που αφορούν νοσοκομεία, δομές νοσηλευτικής φροντίδας ανέρχονται σε 5,8 δις. ευρώ ενώ περίπου 3,8 δις. ευρώ είναι οι πληρωμές σε εμπόρους λιανικής. Αντίθετα στον ιδιωτικό τομέα τα περισσότερα κεφάλαια (2,7 δις. ευρώ) κατευθύνονται σε εμπόρους λιανικής και λοιπούς φορείς και 2,42 δις. ευρώ σε νοσοκομεία και δομές νοσοκομειακής φροντίδας.
Από τις δύο παρατηρήσεις, βλέπουμε ότι η απελευθέρωση της αγοράς ιατρικών ειδών και παρασκευασμάτων έχει οδηγήσει σε εκτίναξη του κόστους προμηθειών και για το δημόσιο τομέα και για τον ιδιωτικό τομέα. Στο σημείο αυτό θα πρέπει να τονιστεί ότι η αύξηση του ‘ιατρικού πληθωρισμού’ έχει οδηγήσει σε πολύ υψηλά επίπεδα τα κόστη αναλώσιμων ιατρικών υλικών και εάν αποπληθωριστούν ουσιαστικά θα δείξουν ακόμη μεγαλύτερη μείωση δαπανών του Δημόσιου Τομέα.
Σχόλια