Δήμητρα Καλαντώνη: Η επιχειρηματικότητα μπορεί κάλλιστα να έχει κοινωνικό πρόσημο

Αν κάτι τη διακρίνει, αυτό είναι η ευαισθησία, βάσει της οποίας προσπαθεί να χτίσει ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά και τους νεαρούς ενήλικες.

Με γνώμονά της τη φροντίδα και την προστασία των νεαρών ατόμων, την κοινωνική συνεισφορά και τη σχολαστικότητά της σε ό,τι καταπιάνεται, πορεύεται έχοντας αισιοδοξία και πίστη στον εαυτό της. Όπως κάθε άνθρωπος, βρέθηκε και η ίδια μπροστά σε κρίσιμα σταυροδρόμια και αντιμετώπισε δυσκολίες τις οποίες αξιοποίησε προς όφελος της προσωπικής της εξέλιξης. Σε μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης μιλάει μεταξύ άλλων για την επαγγελματική της πορεία, για την απόφαση να ξεκινήσει κάτι δικό της, για το πώς συνδυάζει επιχειρηματικότητα με κοινωνική προσφορά και για όσα έχει αποκομίσει από τη σταδιοδρομία της και της έχουν μάθει να παλεύει και να μην εγκαταλείπει τα όνειρά της.

Σημεία-σταθμοί της επαγγελματικής της πορείας

Η κυρία Καλαντώνη αναφέρει πρωτίστως ότι η Εξέλιξη Ζωής ήταν κάτι τελείως εκτός της επαγγελματικής διαδρομής που είχε σημειώσει προηγουμένως. «Ξεκίνησα τις σπουδές μου στον ξενοδοχειακό χώρο, συγκεκριμένα σπούδασα Hotel Management στη Βιέννη. Ήμουν πάρα πολλά χρόνια στην Grecotel. Στη συνέχεια, μετέβην στον χώρο του αυτοκινήτου, στον όμιλο Saracakis συγκεκριμένα, όπου και παρέμεινα για επίσης αρκετά χρόνια, ενώ ασχολήθηκα και με το Marketing, πωλήσεις και εμπορική διαχείριση. Το χρονικό διάστημα κατά το οποίο γεννήθηκε η Εξέλιξη Ζωής ήταν λίγο πριν ξεκινήσω να εργάζομαι στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος ως εμπορική διευθύντρια των events. Όταν ιδρύθηκε η Εξέλιξη Ζωής, το 2018, ασχολούμουν παράλληλα με πολλά πράγματα. Πέρα από τον ρόλο μου στο ΚΠΙΣΝ, το ρόλο της μητέρας του 16 ετών τότε γιου μου, έκανα παράλληλα και το Executive MBA στο Alba. Ήταν σίγουρα μια δύσκολη χρονιά, αλλά όταν θέλει κανείς μπορεί να τα καταφέρει όλα», μοιράζεται.

Η ευαισθησία για τα παιδιά ως σημείο αφετηρίας της Εξέλιξης Ζωής

Η ιδέα της Εξέλιξης Ζωής προέκυψε όταν η ίδια παρατήρησε ότι δεν υπήρχε καμία στήριξη για τα παιδιά που φεύγουν στα 18 τους χρόνια από τις δομές κλειστής παιδικής προστασίας (τα ορφανοτροφεία, όπως είναι γνωστά), και άρα αναγκάζονταν να μείνουν στον δρόμο, εκτός αν είχαν την τύχη να τα στηρίξει κάποιος. «Είμαι, γενικά, αρκετά ευαίσθητη όσον αφορά τα παιδιά, καθότι είμαι η ίδια μαμά και συγκεκριμένα σε μονογονεϊκή οικογένεια. Αφορμή στάθηκε μια επίσκεψή μου σε μια δομή, καθότι ως πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων στο σχολείο του γιου μου τότε, πήρα την απόφαση να χαρίσουμε τα χρήματα που προορίζαμε για κουρτίνες σε παιδιά που θα τα είχαν ανάγκη. Εν τέλει η δομή δεν δέχτηκε χρήματα, όμως τους προσφέραμε μεταξύ άλλων σεσουάρ για μαλλιά, μια τηλεόραση, ένα ηχοσύστημα και παντόφλες. Κατά την επίσκεψή μας λοιπόν με τους μαθητές του σχολείου του γιου μου στη δομή, είδα ένα κορίτσι μεγαλύτερης ηλικίας και αναρωτήθηκα ποια θα είναι η πορεία της από εκεί και στο εξής. Η ίδια μου εξομολογήθηκε ότι είναι δεκαεννιά ετών και παραμένει προσωρινά, διότι έπρεπε ήδη να έχει αποχωρήσει... και έψαχνε λύση για τα επόμενα βήματα. Τότε έμαθα ότι ανήλικα και ενήλικα παιδιά δεν μπορούν να διαβιώνουν μαζί, συνεπώς το κορίτσι έπρεπε να φύγει, αλλά δεν είχε πού να πάει. Το 2020, η Εξέλιξη Ζωής ολοκλήρωσε μια σημαντική πρωτοβουλία, χαρτογραφώντας τον αριθμό των παιδιών που διαβιούν σε δομές παιδικής προστασίας σε όλη τη χώρα – μια καταγραφή που μέχρι τότε δεν υπήρχε σε συγκεντρωτική μορφή. «Ήταν ένα κρίσιμο βήμα για να έχουμε μια σαφή εικόνα της πραγματικότητας και να σχεδιάσουμε στοχευμένες δράσεις»», σημειώνει η κυρία Καλαντώνη.

«Από την έναρξη της λειτουργίας της, η Εξέλιξη Ζωής βασίστηκε σε στέρεες οργανωτικές και σχεδιαστικές βάσεις, χωρίς αυτό να μειώνει την αξία και το έργο άλλων οργανισμών. Στόχος μας ήταν να λειτουργήσει ο οργανισμός με την οργάνωση και τη συνέπεια μιας καλά δομημένης εταιρείας του ιδιωτικού τομέα, με σαφή κατεύθυνση και διαχρονικότητα. Ήταν κρίσιμο να διασφαλίσουμε μια πορεία με συνέχεια, κάτι που απαιτούσε ισχυρές βάσεις. Εκμεταλλεύτηκα την επαγγελματική μου εμπειρία από τον επιχειρηματικό χώρο, ώστε να δημιουργήσουμε έναν στιβαρό μηχανισμό που θα μπορούσε να κάνει τη διαφορά», συμπληρώνει.

Τα εφόδιά της από τις προγενέστερες εργασιακές της εμπειρίες

Η ιδρύτρια της Εξέλιξης Ζωής παραθέτει, στη συνέχεια, τα πιο σημαντικά εφόδια που της έδωσαν οι προηγούμενες εργασιακές της εμπειρίες. Πρώτα εργάστηκε ως υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων στην Grecotel στην Creta Palace, και αυτό ήταν το «μεγάλο της σχολείο» μετά τις σπουδές της, όπως το χαρακτηρίζει, διότι απέκτησε εφόδια πάνω στην επικοινωνία, τη φιλοξενία και την ενσυναίσθηση. «Καλώς ή κακώς, όσοι εργάζονται στον χώρο των ξενοδοχείων χρειάζεται να αντιλαμβάνονται τα πάντα γύρω από τους πελάτες και να φροντίζουν για την καλύτερη δυνατή εξυπηρέτησή τους. Όταν εργαζόμουν στο Grecotel, συγκαταλεγόταν για χρόνια στα καλύτερα ξενοδοχεία των Βαλκανίων, συνεπώς για να διατηρήσουμε αυτά τα στάνταρντς έπρεπε να δίνουμε καθημερινά τον καλύτερο εαυτό μας. Συνέπεια, σοβαρή δουλειά και δημιουργία ήταν απαραίτητα. Με την καθοδήγηση του διευθυντή μου τότε είχαμε “τρέξει” πάρα πολλά πιλοτικά προγράμματα, τα οποία μάλιστα ακολούθησαν και όλα τα υπόλοιπα ξενοδοχεία του Ομίλου Grecotel. Έτσι, πήρα πολύτιμα μαθήματα για το πώς μπορεί να στηθεί ένας μηχανισμός και μεμονωμένα στον χώρο αλλά και μέρος μιας αλυσίδας. Κατά την περίοδο που εργαζόμουν στον Όμιλο Sarakakis, όταν ο οργανισμός αποφάσισε να προχωρήσει στη διαδικασία πιστοποίησης ISO, επιλέχθηκε το κατάστημα στο οποίο ήμουν υπεύθυνη, καθώς είχα ήδη εξοικειωθεί με τις απαιτούμενες διαδικασίες. Ακόμα και από τον χώρο του αυτοκινήτου όταν βρισκόμουν, δηλαδή, συγκέντρωσα σημαντικά εφόδια για τη μετέπειτα πορεία μου. Όπως, άλλωστε, μου είχε πει ένας καθηγητής μου στο Marketing όταν σπούδαζα στη Βιέννη, “αν κάποιος ξέρει να πουλάει καλά, μπορεί να πουλήσει από ένα hot dog μέχρι και ένα πολυτελέστατο αυτοκίνητο”».

Το κοινωνικό πρόσωπο του επιχειρείν

Εδώ τίθεται το ερώτημα εάν η κοινωνική συνεισφορά μπορεί να αποτελέσει άρρηκτο τμήμα της επιχειρηματικότητας.

«Μεγάλη κουβέντα αυτή», σχολιάζει η κυρία Καλαντώνη. «Μιλώντας βάσει της δικής μου εμπειρίας, η Εξέλιξη Ζωής δεν είναι ένας οργανισμός που μπορεί να αποφέρει έσοδα ώστε να ζήσει άνετα κάποιος, αλλά προέχει η κοινωνική συνεισφορά. Συνεπώς, παράλληλα ίδρυσα μια εταιρεία διοργάνωσης εκδηλώσεων, την Octopus Events. Λέγοντας αυτό, θέλω να επισημάνω ότι αυτή τη στιγμή όλοι εμείς στον χώρο της παιδικής προστασίας αντιμετωπίζουμε έντονα οικονομικά προβλήματα. Ο λόγος είναι ότι με την εστίαση των εταιρειών σε στρατηγικές ESG (Environmental, Social, Governance), όπου σε ορισμένες περιπτώσεις έχει αντικατασταθεί η προσέγγιση του CSR (Corporate Social Responsibility), παρατηρούμε πως πολλές εταιρείες επικεντρώνονται κυρίως στο περιβαλλοντικό σκέλος, διοχετεύοντας εκεί μεγάλο μέρος του προϋπολογισμού τους. Ως αποτέλεσμα, το κοινωνικό σκέλος (Social) έχει πληγεί. Από την άλλη, οι εταιρίες και οι ιδιώτες έχουν χάσει την εμπιστοσύνη τους προς τις ΜΚΟ, και πράγματι υπάρχουν ΜΚΟ που δεν κάνουν την πιο σωστή διαχείριση των πόρων τους. Από την άλλη, όμως, είναι άδικο μαζί με τα ξερά να καίγονται και τα χλωρά. Εμείς 6 χρόνια λειτουργούσαμε με την ιδρυτική δωρεά του ΚΠΙΣΝ, και από φέτος στεκόμαστε στα δικά μας πόδια, κάτι που οδηγεί σε έναν συνεχή αγώνα δρόμου και επιβίωσης, με το άγχος που αυτό επιφέρει. Οι ανάγκες των παιδιών, πιστέψτε με, είναι ατελείωτες. Προσπαθώ να συνδυάσω τα δύο εγχειρήματά μου και πολλές φορές παιδιά-ωφελούμενοι της Εξέλιξης Ζωής συμμετέχουν στην Octopus ώστε να τα στηρίξω με θέσεις εργασίας που μπορεί να προκύψουν και να δώσουμε ευκαιρίες. Αναμφισβήτα υπάρχει μεγάλος αριθμός εταιρειών που δείχνουν και κοινωνικό προφίλ, προσφέροντας υπηρεσίες και ευκαιρίες απασχόλησης σε ανθρώπους, συνεπώς ναι, η επιχειρηματικότητα σαφώς και μπορεί να έχει κοινωνικό πρόσημο».

Οι προκλήσεις

Ο δρόμος προς την επιτυχία σπάνια είναι στρωμένος με ροδοπέταλα, και αυτό ισχύει και για την περίπτωση της Δήμητρας Καλαντώνη. «Έχω βρεθεί δύο φορές σε μεγάλο επαγγελματικό δίλημμα», σχολιάζει. «Την πρώτη φορά εργαζόμουν στον χώρο του αυτοκινήτου. Όταν έπληξε η οικονομική κρίση την Ελλάδα, ο Όμιλος στον οποίο εργαζόμουν αναγκάστηκε να προβεί σε περικοπές και από τα 1.000 άτομα φτάσαμε στα 80. Είχα την τύχη να βρίσκομαι μέχρι τα 100. Όμως ήρθε και η δική μου σειρά, και ως μια μητέρα σε μονογονεϊκή οικογένεια με ένα παιδί 9 ετών αντιμετώπισα μεγάλη δυσκολία. Χρειάστηκε να κάνω κάποιες κινήσεις όχι τόσο λογικά σκεπτόμενη αλλά έχοντας ανάγκη να βρω άμεσα μια δουλειά. Προσλήφθηκα λοιπόν σε μια εργασία όπου δεν τηρούνταν όλα όσα είχαν συμφωνηθεί. Ήταν μια πολύ δύσκολη κατάσταση αλλά μετά από έναν χρόνο αποφάσισα να παραιτηθώ από τη συγκεκριμένη εταιρεία, και αυτή μου η απόφαση οδήγησε σε ένα πολύ πιο καρποφόρο μέλλον».

Η δεύτερη φορά ήταν πέρυσι, όταν και είχε ετοιμάσει exit plan από την Εξέλιξη Ζωής. «Ήμασταν έτοιμοι στο τέλος της χρονιάς να αφήσουμε το εγχείρημα γιατί δεν μπορούσαμε να βρούμε έσοδα, κι ενώ απευθυνόμουν σε αναρίθμητες εταιρείες, δεν έβρισκα ανταπόκριση. Οικονομικοί σύμβουλοι με συμβούλευαν να κλείσω γιατί η άσκηση δεν έβγαινε και φυσικά να μη διαλυθώ ψυχικά. Παρόλα αυτά δεν το έβαλα κάτω και ευτυχώς, με τη νέα χρονιά και με την πολύτιμη συμβολή δύο εταιρειών, καταφέραμε να ορθοποδήσουμε και είμαστε ακόμα εδώ. Τώρα ξεκινά κι ένα πρόγραμμα του Υπουργείου Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας που κατόπιν αιτήσεως μας ως πιστοποιημένος φορέας, πρόκειται να μας ωφελήσει. Λάβαμε μόλις αυτή την εβδομάδα την έγκριση. Αντί να κλείσουμε, όπως πίστευα, τελικά βρήκαμε και υποστηρικτές. Με επιμονή και προσπάθεια πιστεύω ότι θα πάνε όλα καλά»

Τη δύναμη να συνεχίζει τη βρήκε μέσα από την αγάπη με τα παιδιά. «Με γεμίζει πολύ η προσφορά, είναι απίστευτη η ηθική ικανοποίηση του να βλέπεις τα παιδιά να εξελίσσονται και να βρίσκουν τον δρόμο τους, να περνούν από την αβεβαιότητα, την αστεγία πολλές φορές, στη βεβαιότητα και την ασφάλεια. Είναι μεγάλη αμοιβή το ηθικό κομμάτι, και καλό είναι να το αντιλαμβανόμαστε αυτό όλοι οι επιχειρηματίες», επισημαίνει.

«Χρειάζεται να αγαπάμε αυτό που κάνουμε και να ακούμε το ένστικτό μας»

Η κυρία Καλαντώνη θα συμβούλευε τις νέες γυναίκες επιχειρηματίες να πιστεύουν στον εαυτό τους και να προσπαθούν, γιατί είναι αναπόφευκτο ότι θα συναντήσουν και δύσκολες στιγμές, όμως δεν πρέπει ποτέ να το βάζουν κάτω, όπως τονίζει. «Όσο τετριμμένο και αν ακουστεί, πιστεύω ότι πρέπει πάση θυσία να ακούμε το ένστικτό μας. Είναι σημαντικό να επιλέγουμε να ακολουθήσουμε αυτό που αγαπάμε. Η αγάπη για την ενασχόλησή μας φαίνεται ολοκάθαρα στους πελάτες, στους προϊστάμενους, στους διευθυντές, σε όλους. Πολλοί από εμάς δεν ακολουθούμε το αντικείμενο σπουδών μας και διαλέγουμε διαφορετικό δρόμο. Όλα βρίσκονται στην πορεία. Χρειάζεται πίστη σε αυτό που κάνουμε, και αν προσπαθούμε διαρκώς εν τέλει θα τα καταφέρουμε.

Πάντως, δύο χρόνια τώρα που “τρέχω” την Octopus events συνειδητοποιώ ότι είναι εντελώς διαφορετικό κάποιος να είναι υπάλληλος σε μια εταιρεία από το enterpeneurship, το οποίο ενέχει πολλά ρίσκα και άγχη, αλλά είναι μια όμορφη διαδρομή».

Επικοινωνία και δημιουργικότητα τα απαραίτητα στοιχεία για την ενασχόληση με τα events

Τι διαφορετικό πιστεύει ότι προσφέρει η Octopus Events; Η εμπειρία της Δήμητρας Καλαντώνη στον χώρο των εκδηλώσεων έχει τις ρίζες της στο 1998, όταν και ξεκίνησε να δουλεύω στα ξενοδοχεία ακολουθώντας την κατεύθυνση των events. Πρέπει να είναι κανείς ένα ελεύθερο πνεύμα, επικοινωνιακός και δημιουργικός, προκειμένου να ασχοληθεί με τις εκδηλώσεις. «Στόχος μας στην Octopus είναι διοργανώνουμε εκδηλώσεις υψηλής ποιότητας και να έχω η ίδια προσωπική επαφή με τον πελάτη για να πετυχαίνουμε ένα άρτιο αποτέλεσμα», υπογραμμίζει.

Η αξία ενός ποιοτικού ελεύθερου χρόνου

Αναφορικά με τον συνδυασμό επιχειρείν και προσωπικής ζωής, η ίδια υποστηρίζει ότι οι ανάγκες της σημερινής κοινωνίας είναι πολλές και απασχολούμαστε αρκετές ώρες της ημέρας στην εργασία μας, «ωστόσο χρειάζεται να τα σταθμίζουμε όλα ώστε να μπορούμε να έχουμε όσο το δυνατόν γίνεται ισορροπία στην καθημερινή μας ζωή. Κατ’ εμέ καθίσταται απαραίτητη μια πολύ καλή οργάνωση του χρόνου μας». Είναι προτιμότερος ο λίγος αλλά ποιοτικός χρόνος παρά ο πολύς ελεύθερος χρόνος που όμως μένει αναξιοποίητος, επισημαίνει η επιχειρηματίας. «Μπορεί να έχουμε για παράδειγμα στη διάθεσή μας μόνο ένα Σαββατοκύριακο ή μία μέρα αλλά να δώσουμε το 100% του εαυτού μας και να φροντίσουμε αυτές οι ώρες να είναι ουσιαστικές. Κατά τον ελεύθερό μας χρόνο καλό είναι να βάζουμε στην άκρη το επαγγελματικό κομμάτι και να επενδύουμε στις προσωπικές μας σχέσεις», είναι η άποψή της.

«Πιστεύω στον άνθρωπο και όχι τόσο στο άντρας-γυναίκα»

Σχολιάζοντας τη θέση της γυναίκας στον επαγγελματικό χώρο, η κυρία Καλαντώνη αναφέρει ότι αναμφίβολα έχει βελτιωθεί πολύ η κατάσταση σε σχέση με τα παλιότερα χρόνια, όταν τα στερεότυπα καλά κρατούσαν. «Δεν θα διαφωνήσω ότι ακόμη και σήμερα υπάρχουν ίσως περισσότεροι άντρες σε ηγετικές θέσεις. Παρόλα αυτά, έχει αλλάξει σημαντικά και το πλαίσιο, αν λάβουμε υπόψιν μας ότι επιβάλλεται ένα ποσοστό των μελών των διοικητικών συμβουλίων των εταιρειών να είναι γυναίκες. Εγώ πιστεύω πιο πολύ στον άνθρωπο. Προσωπικά δεν έχω αντιμετωπίσει δυσκολία λόγω του φύλου μου στο να διεκδικήσω μια θέση εργασίας και να με επιλέξουν ως την πλέον κατάλληλη. Σίγουρα βρισκόμαστε σε πολύ καλύτερο δρόμο απ’ ό,τι στο παρελθόν, αν και υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης. Φυσικά και οι γυναίκες μπορούν να τα καταφέρουν εξίσου καλά με τους άντρες, γιατί είναι αρκετά ικανές στο multitasking μεταξύ άλλων», συνοψίζει.