Είναι Σεπτέμβριος του 1983 και την έρημο του Νέου Μεξικού διασχίζει μια σειρά φορτηγών. Τα δημοσιεύματα της εποχής θέλουν τα οχήματα να είναι φορτωμένα με εκατομμύρια βιντεοπαιχνίδια που φέρουν το λογότυπο της Atari, τα οποία φημολογείται πως θάβουν και τσιμεντώνουν στην έρημο. Τι συμβαίνει;
Παρά την εξαιρετική επιτυχία της βιομηχανίας των video games τη δεκαετία του '70 και στις αρχές του '80, αυτή θα παρουσιάσει σημαντική πτώση μεταξύ '82 και '83. Θα οδηγηθεί σε αυτό το σημείο λόγω του υπερκορεσμού, με χαμηλής ποιότητας και πρόχειρες παραγωγές που θα κατακλύσουν την αγορά, ρίχνοντας τις προσδοκίες και απογοητεύοντας το καταναλωτικό κοινό. Κάπως έτσι, η βιομηχανία βιντεοπαιχνιδιών της Βορείου Αμερικής θα «κρασάρει».
Λίγους μήνες πριν, εν έτει 1982, η Atari είναι ο βασιλιάς της βιομηχανίας και ο 25χρονος game designer Howard Scott Warshaw έχει βάλει το λιθαράκι του σε αυτήν την επιτυχία. Είναι η εποχή που ο Steven Spielberg του έχει αναθέσει να αναπτύξει ένα παιχνίδι βασισμένο στην ταινία Raiders of the Lost Ark με τον Indiana Jones, το οποίο θα παρουσιάσει τεράστια εμπορική (και όχι μόνο) επιτυχία. Λίγο καιρό μετά, θα τον ζητήσει και για την ανάπτυξη ενός τίτλου βασισμένου στην ταινία E.T. για το εξαιρετικά δημοφιλές Atari 2600.
Υπάρχει όμως μια σημαντική διαφορά: ενώ για την ανάπτυξη του πρώτου είχε στη διάθεση του περιθώριο δέκα μηνών, για το δεύτερο θα του δοθούν μόλις πέντε εβδομάδες, ώστε να διατεθεί στην αγορά τα Χριστούγεννα του 1982. Ο Warshaw θα σταματήσει τα πάντα και θα αφιερώσει εκείνες τις ημέρες στην ανάπτυξη του παιχνιδιού. Όταν θα κυκλοφορήσει το «τελικό» προϊόν, η εταιρεία υπολογίζει ότι θα πάει καλά, βάσει και του ότι ακόμη και τίτλοι της που δεν ήταν ποιοτικοί, όπως η μεταφορά του Pac-Man από τα arcade στην κονσόλα της, είχαν κάνει εξαιρετικές πωλήσεις.
Στις αρχή, οι πωλήσεις του «E.T. the Extra-Terrestrial» θα είναι όντως καλές. Όσο όμως περνούν οι εβδομάδες, τόσο αρχίζουν να φαίνονται και να πληθαίνουν τα προβλήματα και οι πωλήσεις να παρουσιάζουν σημαντική πτώση. Οι σχετικοί υπολογισμοί δείχνουν πως είχαν φτάσει το 1,5 εκατομμύρια αντίτυπα, μακριά από τον αρχικό στόχο των 4 εκατομμυρίων. Μέσα σε όλα, η Atari είχε πληρώσει περίπου 22 εκατομμύρια δολάρια για τα πνευματικά δικαιώματα του εξωγήινου, κάτι που κάνει την κατάσταση ακόμη πιο δύσκολη.
Κάπου εκεί, η αγορά των video games, λόγω και της υπόλοιπης εικόνας στην οποία βρίσκεται, θα «κρασάρει». Εταιρείες θα χρεοκοπήσουν ή θα εγκαταλείψουν τον χώρο των video games, καριέρες θα καταστραφούν, μύθοι θα σβήσουν. Μεγάλες ζημιές θα υποστεί και η Atari, η οποία θα βρεθεί με ένα χρέος πολλών εκατομμυρίων. Είναι μια κατάσταση που δεν θα επηρεάσει τόσο τον καταναλωτή, όσο τις μεγάλες εταιρείες που ασχολούνται με τα βιντεοπαιχνίδια.
Βλέποντας τα δύσκολα, η Atari φημολογείται ότι θα θελήσει να «ξεφορτωθεί» εκατοντάδες χιλιάδες αντίτυπα παιχνιδιών που έχουν ξεμείνει στο απόθεμα της, μεταφέροντας τα με νταλίκες στην έρημο του Νέου Μεξικού, σε έναν χώρο υγειονομικής ταφής. Για 30 ολόκληρα χρόνια, η συγκεκριμένη ιστορία θα εξελιχθεί σε αστικό μύθο, σύμφωνα με τον οποίο είχε θάψει στην έρημο εκατομμύρια αντίτυπα, κυρίως του ET.
Το 2014 θα ξεκινήσει η ανασκαφή του σημείου. Η διαδικασία θα οργανωθεί από τη Microsoft, στο πλαίσιο ενός ντοκιμαντέρ για την πορεία της Atari καθώς και για την επιβεβαίωση ή όχι των φημών. Τελικά, αυτές θα αποδειχθούν αληθινές, με τη μόνη διαφορά πως τα αντίτυπα που θα εντοπιστούν δεν θα είναι «εκατομμύρια». Στο «φως» θα έρθουν περίπου 1.300 κομμάτια, μεταξύ των οποίων και του E.T, καθώς τα υπόλοιπα ήταν βαθύτερα από όσο έδειχναν οι αρχικοί υπολογισμοί. Όπως θα αποκαλύψει ο James Heller, που ήταν ο υπεύθυνος της εταιρείας για την αρχική ταφή, στο σημείο είχαν θαφτεί περίπου 728.000 παιχνίδια.
Φωτογραφία: taylorhatmaker
Το βιντεοπαιχνίδι της Atari με τον Ε.Τ θα σημαδέψει μια ολόκληρη εποχή και μια πολύ κακή στιγμή για την βιομηχανία του video-gaming. Χαρακτηριστικό είναι πως, τον Δεκέμβριο του 2014, το Ινστιτούτο Smithsonian θα προσθέσει στη συλλογή του ένα από τα αντίτυπα του «E.T. the Extra-Terrestrial» που βρέθηκαν στην έρημο του Νέου Μεξικού.
Όπως αναφέρει, το παιχνίδι αποτελεί ένα από τα καθοριστικά αντικείμενα εκείνης της εποχής. «Μπορεί να πει πολλές ιστορίες: τη συνεχιζόμενη πρόκληση του να φτιάξουμε ένα video game από μια καλή ταινία, την παρακμή της Atari, το τέλος μιας εποχής για τα βιντεοπαιχνίδια και τον κύκλο ζωής των game cartridges. Αποτελεί επίσης "κλείσιμο" για πολλά πράγματα: τον αστικό μύθο της ταφής (των παιχνιδιών) και των χρυσών ετών της Atari, μιας εποχής που οι αμερικανικές εταιρείες κυριάρχησαν στην αγορά». Καταλήγοντας: «Όπως λένε, τα σκουπίδια ενός ανθρώπου είναι ο θησαυρός ενός άλλου».
Σχόλια