Οι «millennials» και το φαινόμενο «job-hopping»

Πολλοί όροι έχουν χρησιμοποιηθεί για να περιγράψουν την αποκαλούμενη «Γενιά Υ» (Generation Y), δηλαδή όσους έχουν γεννηθεί από τις αρχές της δεκαετίας του 1980 έως το 2000. Χωρίς να υπάρχει επίσημα ορισμένη περίοδος, όσοι ανήκουν στη συγκεκριμένη δημογραφική ομάδα έχουν χαρακτηριστεί ως «millennials», καθώς αποτελούν την τελευταία γενιά που γεννήθηκε στον 20ο αιώνα. Τα τελευταία χρόνια, είναι πολλές οι έρευνες που έχουν προσπαθήσει τόσο να διερευνήσουν τον κόσμο των millennials όσο και να αποκρυπτογραφήσουν την ιδιοσυγκρασία και την ψυχοσύνθεση της γενιάς αυτής.

Παρά τα όσα έχουν ειπωθεί και γραφεί, ότι είναι μια γενιά τεχνολογικά εξαρτημένη, οκνηρή, εγωκεντρική, απαθής, με ναρκισσιστικές τάσεις και υψηλή αυτοπεποίθηση, πρόκειται για μια μάλλον παρεξηγημένη γενιά, καθότι η πραγματικότητα φαίνεται να διαφέρει από την στερεοτυπική, κατά κύριο λόγο, έως τώρα απεικόνιση της. Σύμφωνα, λοιπόν, με τα αποτελέσματα της ετήσιας έρευνας της κοινότητας Global Shapers του World Economic Forum (WEF) για το 2016, οι millennials φαίνεται να είναι περισσότερο κοινωνικά ευαισθητοποιημένοι σε σχέση με τις προηγούμενες γενιές, καθώς παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον για παγκόσμια ζητήματα όπως είναι η κλιματική αλλαγή και η καταστροφή των φυσικών πόρων του πλανήτη, η φτώχεια και οι θρησκευτικές ή άλλες συγκρούσεις μεγάλης κλίμακας και πόλεμοι. Μάλιστα, σύμφωνα με την ίδια έρευνα, το 70% των millennials προσεγγίζουν το μέλλον με αισιοδοξία αναγνωρίζοντας ότι υπάρχουν πολλές ευκαιρίες για τους ίδιους και τους συνομηλίκους τους, ενώ το 50% των ερωτηθέντων νέων πιστεύει πως μπορεί να συνεισφέρει σημαντικά στην διαδικασία λήψης αποφάσεων στην χώρα του. Επιπλέον, σύμφωνα με την έρευνα της Viacom Velocity, 6 στους 10 millennials θεωρούν πως μπορούν να επηρεάσουν την σύγχρονη κουλτούρα όντες μέρος αυτής.

Σε αυτό το σημείο, ίσως διερωτάστε τι σημαντικό έχει αυτή η γενιά και ασχολούνται όλοι μαζί της. Η απάντηση είναι ότι πρόκειται για μια πολύ διαφοροποιημένη γενιά σε σχέση με όλες τις προηγούμενες που διαταράσσει το status quo και είναι, αυτή τη στιγμή, ο πιο παραγωγικός πυρήνας της κοινωνίας, ενώ έως το 2020 θα αποτελεί το 50% του παγκόσμιου εργατικού δυναμικού. Οι άνθρωποι της γενιάς αυτής, εκτιμούν ιδιαίτερα τον σεβασμό και την ευθύτητα στις διαπροσωπικές σχέσεις των εργαζομένων και προτιμούν να εργάζονται μέσα σε ένα ομαδικό και όχι ανταγωνιστικό περιβάλλον. Επιπλέον, η ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής είναι ιδιαίτερα σημαντική για τους millennials διότι αντιμετωπίζουν την επαγγελματική τους ιδιότητα ως απλά ένα μέρος της ζωής τους η οποία περιλαμβάνει τόσο τα ενδιαφέροντα και τις δραστηριότητές τους όσο και την οικογένεια και τους φίλους τους.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα της διαφορετικής προσέγγισης και νοοτροπίας τους αποτελεί το φαινόμενο «job-hopping», δηλαδή η συχνή -σε αντίθεση με το παρελθόν- μεταπήδηση από την μία θέση εργασίας ή εταιρεία σε άλλη έπειτα από σύντομο χρονικό διάστημα. Σύμφωνα με την έρευνα της εταιρείας εύρεσης προσωπικού Jobvite, το 42% των millennials (σε αντίθεση με το 18% του συνολικού εργατικού δυναμικού) αλλάζει δουλειά κάθε 1-3 χρόνια, ενώ το 56% είναι αισιόδοξο ότι θα μπορέσει μελλοντικά να βρει την κατάλληλη θέση εργασίας που ψάχνει. Aυτή η τάση για συχνή αλλαγή εργασίας, η οποία έχει εκληφθεί από πολλούς εργοδότες ως απουσία στόχων και έλλειψη πίστης από πλευράς των millennials προς έναν εργοδότη, οφείλεται ουσιαστικά στην διαφορετική συνολική προσέγγιση των νέων αυτών εργαζομένων. Σε αντίθεση, ίσως, με τις παλιότερες γενιές εργαζομένων, οι millennials δεν ενδιαφέρονται τόσο για τις χρηματικές απολαβές όσο για την συνολική εταιρική κουλτούρα της οποίας είναι μέρος. Επιζητούν την εναρμόνιση της δουλειάς τους με το όραμα και την αποστολή της εταιρείας και για τον λόγο αυτό θέλουν οι κοινωνικές αξίες και η εταιρική κουλτούρα να ταιριάζει με των ίδιων. Έτσι, η έλλειψη αναγνώρισης, η απουσία ανατροφοδότησης (feedback), η κακή επικοινωνία, η ανάγκη των millennials για προσωπική και επαγγελματική εξέλιξη, η νοοτροπία της συνεχούς μάθησης και ανάπτυξης δεξιοτήτων σε συνδυασμό με την αξία που προσδίδουν στην ειλικρίνεια και τη μικρή τους ανοχή σε δυσάρεστα εργασιακά περιβάλλοντα, οδηγούν τους νέους να αλλάζουν δουλειές, αναζητώντας ένα εργασιακό περιβάλλον μέσα στο οποίο θα κληθούν να αντιμετωπίσουν νέες επαγγελματικές προκλήσεις.

Εν κατακλείδι, λαμβάνοντας υπόψιν το προφίλ των millennials αναρωτιέται κανείς εάν αυτή η παρεξηγημένη γενιά θα καταφέρει τελικά να διεκδικήσει τη θέση που της αξίζει και να ενσωματωθεί στον σύγχρονο εργασιακό ιστό. Δεν μένει παρά να αναμένουμε τις μελλοντικές εξελίξεις για να απαντήσουμε στο ερώτημα αυτό.