Η διάφορα μεταξύ εργαζόμενου και επιχειρηματία

1. Οι εργαζόμενοι ψάχνουν για εισόδημα. Οι επιχειρηματίες ψάχνουν για την ευκαιρία

Ο άνθρωπος που έχει την νοοτροπία και το μυαλό του υπάλληλου θα πει: «θα άρχιζα τη δική μου δουλειά και επιχείρηση αλλά δεν έχω τα λεφτά» ή «θα αγόραζα αυτό το σπίτι αλλά δεν έχω τα λεφτά». Και στα δυο αυτά παραδείγματα το πρόσωπο αυτό επικεντρώνεται στις πηγές (στην περίπτωση του την έλλειψη χρημάτων) και όχι στην ευκαιρία για να δικαιολογήσει την νοοτροπία του.

Σε μια παρόμοια περίπτωση, ο άνθρωπος με επιχειρηματικό μυαλό και νοοτροπία θα πει: «ας ξεκινήσω την επιχείρηση και θα δω τι θα κάνω με την χρηματοδότηση» ή «ας κλείσω το σπίτι (γιατί είναι ευκαιρία) και θα δω τι θα κάνω με τα λεφτά».

Εδώ ακριβώς είναι το λεπτό σημείο και η διάφορα. Οι φτωχοί λένε: δεν έχω λεφτά. Οι επιχειρηματίες ΔΕΝ λένε: Δεν έχω λεφτά. Αλλά συνεχώς σκέπτονται πως θα εξασφαλίσουν δουλειά. Άρα και λεφτά.

2. Οι εργαζόμενοι επιλέγουν να εργάζονται με βάση την ιεραρχία μέσα στην επιχείρηση

Οι επιχειρηματίες διοικούν και διευθύνουν με κάθε τρόπο διαθέσιμο: δικτύωση, επαφές, ανθρώπινες σχέσεις, γνωριμίες, κινητικότητα, κλπ.

Αυτό σημαίνει ότι οι εργαζόμενοι (διευθυντές-στελέχη) προτιμούν να προσλαμβάνουν άλλους και να τους έχουν κάτω από τον δικό τους έλεγχο. Και αυτό γιατί οι εργαζόμενοι είναι επιρρεπείς προς ένα στυλ ηγεσίας πιο κοντά στο στρατηγικό management, σύμφωνα με το οποίο οι εντολές και ο έλεγχος αποτελούν τα κυρίαρχα συστατικά του.

Αντίθετα, οι επιχειρηματίες στρέφονται και προτιμούν τον συναιτερισμο, την ομαδική δουλειά και το συνεργατικό στυλ ηγεσίας. Προτιμούν να έχουν συνεργάτες και όχι πιόνια ή ρομπότ, άβουλα άτομα χωρίς γνώμη και άποψη. Και ακόμα καλύτερα, προτιμούν αντί να προσλαμβάνουν και να διατηρούν προσωπικό (έστω και ταλαντούχο), να δικτυώνονται με άλλες εταιρίες και ειδικούς εκτός της επιχείρησης. Κάτι που σημαίνει μείωση κόστους και ταυτόχρονα αύξηση πηγών, δηλαδή μεγαλύτερη επιρροή στην αγορά.

Βέβαια, ένα λεπτό σημείο σ΄αυτή την πολιτική είναι η επιλογή σωστών συνεργατών και εταίρων. Είναι πολύ σημαντικό να επιλέγονται συνεργάτες με την ίδια νοοτροπία, σκέψη, στόχους και αξίες. Η επιλογή σωστών συνεργατών και εταίρων μπορεί να κάνει τη διαφορά μεταξύ επιτυχίας και αποτυχίας.

3. Ο εργαζόμενος ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ να ασχοληθεί με όλο αυτό... το βάσανο της επιχείρησης

Μπορεί να λέει αλλά ενδόμυχα δεν το θέλει. Είτε επειδή έχει οικογενειακές καταβολές υπαλληλικής νοοτροπίας, είτε επειδή το περιβάλλον του δεν τον ενθαρρύνει και ακόμα-ακόμα τον επηρεάζει αρνητικά, είτε επειδή... βαριέται (στην ουσία) να δει τον εαυτό του σαν επιχειρηματία. Του αρκεί ένας καφές, μια καρέκλα και κάποιες ώρες δουλειάς. Αλλά όμως θαυμάζει αυτούς που τολμούν και πετυχαίνουν, ασχέτως από το ότι τους κριτικάρει στην καφετέρια όπου είναι αραχτός.

Ο επιχειρηματίας από την άλλη μεριά ΤΟΛΜΑ. Είτε από ανάγκη, είτε γιατί θέλει να είναι ανεξάρτητος. Έχει σκέψεις και ιδέες που τις μετατρέπει σε έργα. Ξέρει ότι το περιβάλλον είναι δύσκολο. Όμως προχωρεί γιατί βλέπει την ευκαιρία. Βλέπει τις εξελίξεις, τις τάσεις, το διεθνές επιχειρηματικό περιβάλλον, τις προκλήσεις. Δικτυώνεται και προχωρεί.

Οι διαφορές αυτές είναι καθοριστικής σημασίας στην νοοτροπία και κάνουν την διαφορά μεταξύ των υπαλλήλων και του επιχειρηματία.

Το 1989 ο κόσμος άλλαξε. Τότε έπεσε το τείχος του Βερολίνου και ξεκίνησε το διαδίκτυο (INTERNET) . Αντί για ψηλά τείχη έχουμε ανοικτούς ορίζοντες, δίκτυα ανθρώπων που συνεργάζονται αρμονικά και όχι ανταγωνιστικά.

Ένα από τα κυρία χαρακτηριστικά του κόσμου στο web (διαδίκτυο) είναι ότι τώρα ο κόσμος είναι ανοικτός για δουλειές και επιχειρήσεις για όλους αυτούς οι οποίοι επιλέγουν να σκέπτονται σαν επιχειρηματίες και όχι σαν υπάλληλοι.

Και στις μέρες μας αυτά τα χαρακτηριστικά είναι πιο επίκαιρα από ποτέ.

Σκεφτείτε και ενεργείστε έξυπνα. Κάντε κινήσεις που προσθέτουν αξία και ενεργητικό στη δουλειά σας, στη ζωή σας.