Κορονοϊός: Πώς να διαχειριστείτε την κοινωνική απομόνωση

Περιορισμός: ποιες είναι οι ψυχολογικές επιπτώσεις;

«Είναι αναμφισβήτητο και πολυάριθμες μελέτες το έχουν αποδείξει: η απομόνωση έχει επιβλαβείς επιπτώσεις στην ψυχή μας και στο ηθικό μας», αναφέρει η Johanna Rozenblum, κλινική ψυχολόγος στο Παρίσι. «Είστε μόνοι στο σπίτι και αντιμετωπίζετε πράγματι πολλές σωματικές και ψυχολογικές συνέπειες: απόσυρση, καταθλιπτική διάθεση, γενικευμένο άγχος, αντιδράσεις εχθρότητας...» Επιπλέον, η απαγόρευση και η στέρηση της ελευθερίας μας αντιμετωπίζονται άμεσα με τα συναισθήματα της αδυναμίας, τους φόβους και τις ανάγκες μας.

Το να είσαι αναγκασμένος να μένεις στο σπίτι δεν είναι φυσικό για κανέναν. Κάθε άτομο έχει μια θεμελιώδη ανάγκη να αισθάνεται ελεύθερο, να κάνει ό,τι θέλει, να βγει εάν θέλει να πάρει τον αέρα του όποτε το κρίνει κατάλληλο. Πρέπει, επίσης, να διατηρήσει τους κοινωνικούς δεσμούς για να διατηρήσει την ισορροπία της ευημερίας και να σεβαστεί την ομοιόσταση, ένα φαινόμενο που αντιστοιχεί στην ικανότητα ενός συστήματος να διατηρεί την ισορροπία του εσωτερικού του κόσμου, ανεξάρτητα από τους εξωτερικούς περιορισμούς.

Αντιμέτωποι με αυτό το ασυνήθιστο περιβάλλον, το μυαλό ξεχειλίζει με το σώμα να φορτίζει

«Η απομόνωση ή ο περιορισμός στο σπίτι εμποδίζει την ψυχολογική ισορροπία και το αίσθημα ελευθερίας. Αντιμετωπίζοντας αυτό το ασυνήθιστο περιβάλλον, το μυαλό ξεχειλίζει, το σώμα φορτίζει και μπορεί να αντιδράσει στο στρες με διάφορες ασθένειες (διαταραχές του ύπνου, μυϊκοί πόνοι, απώλεια όρεξης, πονοκεφάλους, πεπτικά προβλήματα...). Θεωρώντας ότι ο περιορισμός αυτός είναι μια «πρόκληση» που πρέπει να αντιμετωπιστεί, είναι πολύ πιθανό να βρεθούν οι τρόποι και να αντισταθμιστεί το αίσθημα της στέρησης της ελευθερίας με την εκπλήρωση δραστηριοτήτων και ανταλλαγών. Για να είμαστε σαφείς: κάθε ανθρώπινο ον έχει τη συνολική ικανότητα προσαρμογής και υπερνίκησης αυτής της δοκιμασίας», διαβεβαιώνει η ψυχολόγος.

Μοναχικό άτομο: Πώς να αποφύγετε την κατάθλιψη και να διατηρήσετε ψηλά το ηθικό

Πρέπει να περιορίσουμε τη μαζική εισροή πληροφοριών για να αποφύγουμε τις ψεύτικες ειδήσεις ή τις αντιφατικές πληροφορίες. « Όταν είστε μόνοι και περιορισμένοι, προσθέτετε απομόνωση σε μια απομόνωση που είναι ήδη παρούσα. Επομένως, είναι απολύτως απαραίτητο να διατηρείτε τη μέγιστη επαφή με την οικογένεια, τους φίλους ή τους συναδέλφους στην εργασία σας για να μην αυξήσετε την αίσθηση της μοναξιάς, να καταπνίξει και να αλλάξει την αυτοεκτίμησή σας », συμβουλεύει η ψυχολόγος. Το κλειδί: μιλήστε για τις ανησυχίες σας στο έπακρο.

Γι 'αυτό, οι ανοιχτές γραμμές μπορεί να είναι ένας καλός τρόπος για να σπάσει η μοναξιά (για παράδειγμα, γραμμή ψυχοκοινωνικής υποστήριξης 10306, ψυχολογική υποστήριξη από το ΕΚΠΑ μέσω τηλεφώνου και Skype στο 210 7297 957, Σάββατο και Κυριακή στο τηλέφωνο 210 72 89 240). Ορισμένοι ψυχολόγοι προσφέρουν επίσης δωρεάν μίνι συμβουλές μέσω τηλεφώνου. Πρέπει επίσης να περιορίσουμε τη χρήση κοινωνικών δικτύων που μπορούν να αυξήσουν περαιτέρω την αίσθηση της μοναξιάς και να μεταδώσουν πληροφορίες που προκαλούν ανησυχία.

Ως οικογένεια, ως ζευγάρι, με παιδιά, πώς να επιβιώσουμε στον περιορισμό;

Ανεξάρτητα από την ηλικία των παιδιών σας, πρέπει να προσπαθήσετε να διατηρήσετε έναν καθημερινό ρυθμό όσο το δυνατόν πιο κοντά στον συνήθη ρυθμό σας, ώστε να έχετε σημεία αναφοράς.

Προγραμματίζουμε τις μέρες μας:

• Ορίστε χρόνο αφύπνισης για κάθε μέλος της οικογένειας,
• «Ντύσιμο (αποφεύγουμε να μένουμε με πιτζάμες όλη την ημέρα για να αποφύγουμε την αίσθηση αδυναμίας), κλιμακώνουμε όλη την ημέρα με τις καθημερινές δραστηριότητες με τα παιδιά, την εργασία, τη μουσική, τη σωματική άσκηση...» επισημαίνει η ψυχολόγος.
• Μην εργάζεστε στο κρεβάτι και καθορίστε έναν χώρο εργασίας στο σπίτι σας. Έτσι θα είναι ευκολότερο να διαχωριστεί η επαγγελματική δραστηριότητα από τις προσωπικές δραστηριότητες.
• Φάτε τα γεύματα σε καθορισμένες ώρες
• Σεβαστείτε μια ώρα για ύπνο.

Έχουμε ευελιξία με τα άλλα μέλη της οικογένειας:

«Όλοι πρέπει να πάρουν λίγο από τους εαυτούς τους και να δείξουν ανοχή, ακρόαση και κατανόηση. Αυτό μπορεί σίγουρα να αποτελέσει ευκαιρία για σπουδαίες συζητήσεις μεταξύ γονέων και παιδιών, με τα αδέλφια, αλλά και για να γίνει απολογισμός των προτεραιοτήτων τους», επισημαίνει η εμπειρογνώμονας.

Για τους έφηβους, η στέρηση της ελευθερίας μπορεί να είναι άσχημη. «Σε μια εποχή που οι κοινωνικές σχέσεις έξω από την οικογένεια, οι φίλοι και οι ρομαντικές σχέσεις είναι το κέντρο της προσοχής, οι περιορισμοί συχνά υποστηρίζονται άσχημα. Υπερευαισθησία, παρορμητικές αντιδράσεις, συγκρούσεις με τα αδέλφια, είναι οι συνέπειες. Ως γονείς, θα είναι απαραίτητο να είστε λίγο πιο ευέλικτοι από το συνηθισμένο και να επιτρέψετε στιγμές που ο έφηβος μπορεί να βρεθεί και λίγο μόνος» συνιστά η ψυχολόγος.

Περιορισμός: ένα ριζικό αλλά απαραίτητο μέτρο

Εν τω μεταξύ, όλοι πρέπει να αποσυρθούν, να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να συμμετέχουν στην κοινή προσπάθεια. Το πιο σημαντικό δεν είναι να θεωρήσετε αυτό το μέτρο περιορισμού ως τιμωρία. Αποτελεί απόφαση που ελήφθη για το κοινό καλό, προκειμένου να διατηρηθεί η υγεία όλων και να διακοπεί η επιδημία του κορονοϊού το συντομότερο δυνατό.

«Για να αντιμετωπίσουμε έναν ιό αυτού του μεγέθους, υπάρχουν μόνο τρεις δυνατότητες: εμβόλια, αντιιικά φάρμακα και κοινωνική αποστασιοποίηση. Προς το παρόν, δεν έχουμε εμβόλιο Covid-19 ή αντιιικό φάρμακο που δρα αποτελεσματικά κατά του ιού. Η μόνη πραγματική επιλογή που έχουμε αφήσει είναι η συγκράτηση και η κοινωνική απομόνωση» διαβεβαιώνει στο Sciences et Avenir Peter Palese, μικροβιολόγος εξειδικευμένη σε ιούς της αναπνευστικής οδού, από την Ιατρική Σχολή του Icahn στο νοσοκομείο Mount Sinai (Ηνωμένες Πολιτείες).

Πηγές

• Thiébaux, A, (2020) Comment ne pas déprimer pendant le confinement?
• Gutierrez, Ν. (2020) Coronavirus Covid-19 : pourquoi le confinement est la meilleure option