Γιατί ο κάθε εργαζόμενος χρειάζεται να γίνει ήρωας

Ο Robin Sharma («Ο μοναχός που πούλησε την Ferrari του») είναι ένας από τους διασημότερους γκουρού της εποχής. Το ανώτατο management των πιο επιτυχημένων επιχειρήσεων του κόσμου (Fortune 500) τον εμπιστεύεται, πληρώνοντας χιλιάδες δολάρια για ένα σεμινάριο, ενώ υπάρχει και μια τεράστια λίστα αναμονής για προσωπικές συνεδρίες μαζί του. Γιατί; Γιατί βλέπουν αποτελέσματα, όχι μόνο στις επιχειρήσεις τους αλλά και στους εαυτούς τους. Το κυριότερο αποτέλεσμα είναι ότι ξεφεύγουν από ένα κύκλο θυματοποίησης που κυριαρχεί τα τελευταία χρόνια και επιλέγουν την ηρωική διαδρομή που τους αξίζει.

Ο Robin Sharma με την εργασία του, τα τελευταία χρόνια, είναι ένας θερμός θιασώτης της Συναισθηματικής Σύνδεσης. Τι ακριβώς όμως είναι η Συναισθηματικη Σύνδεση και τι σχέση έχει με τις επιχειρήσεις;

Ο ρόλος της Συναισθηματικής Σύνδεσης στις επιχειρήσεις

Έρευνες που έγιναν τα τελευταία 5 χρόνια σε πολλές επιχειρήσεις ανά τον κόσμο έδειξαν ότι από τους 100 πελάτες που δήλωναν πλήρως ικανοποιημένοι από την επιχείρηση, τα προϊόντα και τις υπηρεσίες που λάμβαναν, μόνο οι 50 επέστρεφαν, μιλούσαν θετικά για την επιχείρηση και την σύστηναν και σε άλλους. Οι άλλοι 50 είχαν παρόμοια συμπεριφορά με τους δυσαρεστημένους πελάτες. Δεν επέστρεφαν στην επιχείρηση, ούτε γινόταν «καλοί πρεσβευτές» του ονόματός της.

Στην διερεύνηση που ακολούθησε οι πελάτες δήλωναν πως δεν ένοιωθαν καλοδεχούμενοι κι ότι διαπίστωναν ότι οι υπάλληλοι έκαναν τη δουλειά τους διεκπεραιωτικά ή φαίνονταν αποστασιοποιημένοι. Επίσης ανέφεραν ότι σε προϊόντα που χρειάζονταν service «τα τμήματα πωλήσεων και after sales δεν συνεργάζονταν μεταξύ τους, με αποτέλεσμα να υφίστανται αδικαιολόγητη ταλαιπωρία. Με βάση αυτές τις συνθήκες, δεν μπορούσαν να νιώσουν εμπιστοσύνη και να βασιστούν σε αξίες όπως η αξιοπιστία, που θα τους συνέδεαν μακροχρόνια με την επιχείρηση.

Το ενδιαφέρον ήταν ότι όταν η έρευνα επαναλήφθηκε στο εσωτερικό των επιχειρήσεων τα αποτελέσματα ήταν παρόμοια. Οι περισσότεροι εργαζόμενοι ανέφεραν, για παράδειγμα, ότι δεν θα συστήναν τον εργοδότη τους σε κάποιο φίλο για να αγοράσει π.χ. κάποιο προϊόν που τον ενδιαφέρει. “Ο προϊστάμενος στη διάρκεια των διαφωνιών δεν μας ακούει και δεν μας αντιμετωπίζει ισότιμα», «Δεν συνεργαζόμαστε καλά με τα άλλα τμήματα» ήταν μερικές από τις απαντήσεις που έδιναν εργαζόμενοι «μη συνδεδεμένοι» αλλά, κατά τα άλλα, «ικανοποιημένοι» από επιχείρηση στην οποία εργάζονταν.

Μια νέα εποχή για τις επιχειρήσεις

Με βάση τις πιο πάνω παρατηρήσεις και άλλες πολλές, έγινε αντιληπτό ότι κάτι άλλο χρειαζόταν και μπήκαμε στην Εποχή της Συναισθηματικής Σύνδεσης στις επιχειρήσεις. Έτσι αναπτύχθηκαν και άρχισαν να “τρέχουν” προγράμματα που βοηθούν τον εργαζόμενο να συνδεθεί ουσιαστικά με τον εαυτό του και τη δουλειά του, τους συναδέλφους του, τους προϊσταμένους του, τους υφισταμένους και ομότιμούς του και τελικά με τους πελάτες του. Προγράμματα που αποτελούνται από πιστοποιημένα βήματα και διαδικασίες, βασίζονται σε στοιχεία (evidence based) και έχουν πλέον μετρήσιμα αποτελέσματα.

Οι δύο κυρίαρχες τάσεις που χρειάζεται να αλλάξουν

Σύμφωνα με τον Robin Sharma, υπάρχουν δύο κυρίαρχες τάσεις στον επιχειρηματικό κόσμο που «θυματοποιούν» εργαζόμενους και ηγέτες και οδηγούν τις επιχειρήσεις τους σε στασιμότητα ή και κλείσιμο. Μόνο αν, αποκτήσουμε την νοοτροπία του Ήρωα, υποστηρίζει ο Sharma, μόνο τότε θα μπορέσουμε να οδηγηθούμε σε μια νέα εποχή ανάπτυξης και θριάμβου, όχι μόνο επαγγελματικού αλλά και προσωπικού. Αρκεί να πάμε κόντρα στις δύο προαναφερόμενες τάσεις και να δημιουργήσουμε νέες.

Οι δύο αυτές τάσεις που θυματοποιούν τους εργαζόμενους (και όχι μόνο) είναι:

Ισχυρή αποποίηση του επαγγελματισμού στον επιχειρηματικό χώρο

Η πλειοψηφία των εργαζομένων λειτουργεί «χλιαρά». Κάνουν, ίσως, αυτό που πρέπει αλλά δεν έχουν «φωτιά» μέσα τους, δεν βάζουν πάθος στη δουλειά τους. Συμπεριφέρονται ως θύματα κι όχι ως άνθρωποι που παίρνουν το παιχνίδι στα χέρια τους. Είναι αποκομμένοι κι όχι συνδεδεμένοι με ό,τι κάνουν καθημερινά. Μπορεί να λένε τα σωστά λόγια, να κάνουν τις κινήσεις που πρέπει αλλά δεν εμπνέουν την ασφάλεια ότι γνωρίζουν και αγαπούν τη δουλειά τους και θα κάνουν το καλύτερο δυνατό για τους πελάτες. «Το βλέμμα τους» λέει ο Robin «είναι σβησμένο. Δεν έχει τη λάμψη και το φως των παιδιών που ασχολούνται με αυτό που αγαπούν. Για το «θύμα» αυτή η δημιουργική λάμψη είναι ουτοπία. Για τον ήρωα είναι το ζητούμενο του κάθε πρωί».

Σε κάθε περίπτωση, ένα πρόγραμμα Σύνδεσης μπορεί να βοηθήσει. Και αυτό επειδή σε πάει πίσω στα βασικά, θυμίζει ότι η εργασία δεν είναι –μόνο – αγγαρεία και ενεργοποιεί μέσα από ένα αξιακό σύστημα το μέγιστο του δυναμικού των «παικτών» στον εργασιακό χώρο.

Εγκλωβισμός στη μαζική μετριότητα

Λίγοι διαθέτουν το κύριο χαρακτηριστικό μεγάλων επιχειρηματικών ηγετών όπως ο Steve Jobs: την εμμονή για την τελειότητα (Obsession for Perfection). Η τελειότητα μπορεί να αφορά οτιδήποτε: ένα προϊόν, μια δομή, μια σχέση, μια δουλειά, ένα καλλιτέχνημα που δημιουργώ, την άσκησή μου. Η τελειότητα δεν έχει εδώ την έννοια της τελειομανίας αλλά την εσωτερική φλόγα να εκπαιδευτώ, να ασκηθώ, να αποτύχω αλλά να μην αφήσω τίποτα να με σταματήσει αν δεν δώσω το καλύτερο δυνατό που μπορώ. Τότε γίνομαι Ήρωας. Δεν μετέρχομαι δικαιολογιών, αναλαμβάνω την ευθύνη και ασχολούμαι με το να δημιουργήσω το καλύτερο που μπορώ. Αξίζει να τονίσουμε τέλος για μια πιο εύκολη κατανόηση του τι εστί Ήρωας, ότι ο Robin Sharma ορίζει ως ήρωα τον άνθρωπο που ζει μια εξαιρετική ζωή και προσπαθεί να κάνει τον κόσμο ένα καλύτερο μέρος.

Οι περισσότεροι άνθρωποι, όμως, συμβιβάζονται με μέτρια αποτελέσματα και θυματοποιούνται. Γιατί: «Γιατί έχουμε εθιστεί σε ένα είδος ομαδικής «ύπνωσης» με εντολές που παίρνουμε από το σχολείο και συνεχίζουμε να τις «υπακούμε» κι όταν μεγαλώνουμε. Φοράμε τα ίδια ρούχα, στοιχιζόμαστε στις ίδιες γραμμές, ζωγραφίζουμε μέσα στα περιθώρια που μας δίνονται. Υπακούμε εντολές όπως «προσαρμόσου», «μην στοχεύεις ψηλά», «μην παίρνεις ρίσκα και μην εμπιστεύεσαι την διαίσθησή σου, θα πληγωθείς», «άλλοι ξέρουν καλύτερα για σένα». Ως αποτέλεσμα, οι περισσότεροι άνθρωποι συμπιέζονται, δεν αναδεικνύουν την αυθεντικότητά τους, δεν εμπιστεύονται το ένστικτο τους, πεθαίνουν χωρίς να βιώσουν την υπέροχη διαφορετικότητα τους και να την μεταφέρουν στο χώρο εργασίας τους.»

Η μεγαλοσύνη και ο ηρωισμός δεν έρχονται χωρίς κόστος. Το πιο μεγάλο κόστος είναι να αρνηθείς το ρόλο του θύματος που έχεις συνηθίσει δεκαετίες και σ’ έχει κάνει να χτίσεις ανάλογες σχέσεις.

Ένα πρόγραμμα σύνδεσης είναι εξαιρετικά υποστηρικτικό στο να αποδομηθεί αυτή η πραγματικότητα και να δημιουργηθούν διαφορετικές συνθήκες. Δουλεύει σε βάθος χρόνου, τόσο σε ατομικό επίπεδο (συνεδρίες ατομικού coaching) όσο και σε ομαδικό (εκπαιδευτικά και ομαδικό coaching και συμβουλευτική).

Δεν είναι εύκολο να πας κόντρα στο ρεύμα. Κανείς όμως, άτομο ή οργανισμός, δεν μεγαλούργησε πλέοντας με τη ροή του ποταμού. Ένα έγκυρο και αξιόπιστο πρόγραμμα σύνδεσης είναι ένα γερό πλεούμενο στο ταξίδι αυτό.

Να θυμάσαι!

Δεν χρειάζεται να ζεις στην Αμερική ή να έχεις μέντορα τον Robin Sharma για να κάνεις το ταξίδι αυτό. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια που συμμετέχω σε συναντήσεις κορυφής (summits) για την Σύνδεση, έχω διαπιστώσει ότι σε όποια χώρα κι αν δραστηριοποιείσαι υπάρχουν σπουδαίοι συνάδελφοι αρωγοί. Στην Ελλάδα έχουμε πολλούς άξιους εκπαιδευτές και λίγους ειδικευμένους στη Σύνδεση. Θερμά σου συνιστώ να επιλέξεις έναν απ` αυτούς για να γίνει συνοδηγός σου σ’ αυτό το ιδιαίτερο και συναρπαστικό ταξίδι.

Αρχική δημοσίευση από Αγγελική Πλουμά, Talent Management & HR Expert, στο www.thriveglobal.gr