Η Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη (ΕΚΕ) είναι η ευθύνη των εταιρειών απέναντι στην κοινωνία και στο περιβάλλον. Πολλά λέγονται και γράφονται σε σχέση με τις προθέσεις των εταιρειών που κάνουν κοινωνικές και άλλες δράσεις, ωστόσο μία γενική παραδοχή θα έλεγα ότι είναι πως η ΕΚΕ δεν είναι μόδα αλλά ανάγκη.
Το θέμα εδώ είναι ότι η κοινωνική ευθύνη στη σύγχρονη κοινωνία, δεν αρκεί να είναι ευθύνη μόνο των εταιρειών, πρέπει να είναι ευθύνη όλων. Και για να φτάσει να υπάρχει ένα άριστο μοντέλο κοινωνικής ευθύνης στις εταιρείες, πρέπει να έχει εμποτιστεί πρώτα στις συνειδήσεις των ανθρώπων και στη νοοτροπία τους. Για να αλλάξει το μοντέλο λειτουργίας των επιχειρήσεων και για να εφαρμοστούν στρατηγικές υπεύθυνης επιχειρηματικότητας, πρέπει οι ίδιοι οι επιχειρηματίες και οι μάνατζερ να πιστεύουν σε αυτό και όχι απλά να αναγκαστούν να το ακολουθήσουν γιατί το ίδιο κάνουν και άλλοι, καθώς έτσι δε μπορεί να είναι πετυχημένο.
Η ουσία των δράσεων υπεύθυνης επιχειρηματικότητας είναι η κοινωνική αλληλεγγύη και κατ’ επέκταση η ευημερία. Και η ουσία είναι να περάσουμε από τη μονάδα στο σύνολο, από το εγώ στο εμείς. Για να αλλάξουν οι εταιρείες πρέπει πρώτα να αλλάξουν οι άνθρωποι, καθώς αυτοί τις στελεχώνουν. Η ευθύνη των επιχειρήσεων είναι μέσα από τις δράσεις τους να ενθαρρύνουν τους καταναλωτές, τους εργαζόμενους, τις τοπικές κοινωνίες και γενικά όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη, να γίνουν πιο υπεύθυνα. Από την αντίπερα όχθη, ευθύνη των ενδιαφερόμενων μερών είναι να ενθαρρύνουν τις επιχειρήσεις να γίνουν πιο υπεύθυνες μέσα από τη στάση τους και τα θέλω τους. Ουσιαστικά μιλάμε για την καλλιέργεια μίας κουλτούρας ήθους και αξιών.
Βασική προϋπόθεση στην καλλιέργεια της κουλτούρας αυτής είναι η εκπαίδευση. Η εκπαίδευση και από τη νεαρή ηλικία των ανθρώπων στο καλό, στο σωστό και στην έννοια του συνόλου. Κανείς δε μπορεί να δρα και να σκέφτεται χωρίς να υπολογίζει το σύνολο μέσα στο οποίο δρα και το γεγονός ότι αν οι δράσεις του ατόμου ωφελούν το σύνολο, μακροπρόθεσμα θα ωφελήσουν και το ίδιο το άτομο. Οι εταιρείες είναι μικρογραφίες της κοινωνίας, και οι δράσεις τους, κοινωνικές ή μη, σωστές ή λάθος, φωτογραφίζουν και το άτομο μέσα στην κοινωνία.
Κλείνοντας, θα έλεγα ότι η ΕΚΕ είναι νοοτροπία, κουλτούρα, φιλοσοφία με πολλαπλά οφέλη, από πάνω προς τα κάτω και από κάτω προς τα πάνω. Δηλαδή από τις εταιρείες προς τα άτομα και από τα άτομα προς τις εταιρείες. Οι εταιρείες που είναι επιχειρηματικά υπεύθυνες, δημιουργούν μία καλή φήμη και γίνονται πιο ανταγωνιστικές. Δημιουργούν καλύτερο περιβάλλον δράσης για τις ίδιες και για τις τοπικές κοινωνίες, διαχειρίζονται καλύτερα τις κρίσεις, καθώς ασχολούνται πολύ με την διαχείριση πιθανών κινδύνων, δίνουν σημασία στην επιλογή, αξιολόγηση και παροχή κινήτρων στο προσωπικό τους, με αποτέλεσμα αυτό να είναι πιο ικανό και αφοσιωμένο, ενώ προσφέροντας στην κοινωνία, παίρνουν από αυτήν την εμπιστοσύνη της και αποκτούν πιο εύρωστη εικόνα. Αντίστοιχα τα άτομα αποκτώντας υπεύθυνη συμπεριφορά, με την προσφορά και τη δράση τους, επηρεάζουν το περιβάλλον τους, διαμορφώνοντας υπεύθυνες συνειδήσεις. Η ΕΚΕ λοιπόν σίγουρα μας αφορά όλους «μικρούς, μεσαίους και μεγάλους».
Σχόλια