Το να μπορεί να «αναγνωρίζει» κανείς την άγρια ζωή είναι μία από τις ανθρώπινες ικανότητες που βρίσκονται σε «επικινδυνότητα» σύμφωνα με μία έρευνα που έγινε στο Ηνωμένο Βασίλειο (National Biodiversity Network).
Στο πλαίσιο ενός εθνικού προγράμματος του Ηνωμένου Βασιλείου με τίτλο Greeniversity που υλοποιείται από το Peterborough Environment City Trust (PECT) και σκοπό έχει να προκαλέσει μία «επανάσταση» στη ανάπτυξη δεξιοτήτων δημιουργήθηκε ένας Kατάλογος Aπειλούμενων Ανθρώπινων Δεξιοτήτων.
Οι 10 δεξιότητες που θεωρούν οι ερωτώμενοι ότι βρίσκονται σε επικινδυνότητα (υπό εξαφάνιση δηλαδή) είναι:
- Η επιδιόρθωση οικιακών βλαβών
- Αναγνώριση της Άγριας Ζωής
- Αναζήτηση τροφής στη Φύση
- Κατασκευή και επιδιόρθωση ρούχων
- Δημιουργία ξύλινων αντικειμένων
- Παραδοσιακές τεχνικές χτισίματος κτιρίων
- Καλλιέργεια φυτών και μεταποίηση αυτών σε τρόφιμα
- Κατασκευές που κάνουν πιο εύκολη τη ζωή μας στο σπίτι (πχ. τοποθέτηση ενός ραφιού)
- Δημιουργία γευμάτων από το μηδέν
- Επιδιόρθωση σκασμένου λάστιχου ποδηλάτου
Για να «ξεκαθαρίσουμε» λίγο τα πράγματα. Στα Αγγλικά ο τίτλος αυτής της έρευνας είναι ο ακόλουθος: «Identifying wildlife named as an "endangered" skill»...που σημαίνει στην ουσία ότι πλέον ο άνθρωπος τείνει να χάσει την επαφή του με τη Φύση. Και όταν αναφέρω τη λέξη Φύση εννοώ τόσο το φυσικό περιβάλλον όσο και τη φύση του ίδιου του ανθρώπου...την ύπαρξη του δηλαδή. Αν πάμε πολλά χρόνια πίσω οι πρόγονοί μας ζούσαν μέσα στη φύση, εξαρτιόταν η επιβίωσή τους από αυτήν και έτσι «μάθαιναν» να την αναγνωρίζουν, μάθαιναν πώς λειτουργεί ώστε να μπορούν να την «χρησιμοποιούν» προς όφελός τους σε κάθε έκφανση της ζωής τους. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα, το οποίο μπορεί κανείς να το συναντήσει και σήμερα στις χώρες του «υποτιθέμενου» τρίτου κόσμου, είναι ότι οι άνθρωποι ξέρουν να αναγνωρίζουν πολλά Αρωματικά & Φαρμακευτικά Φυτά, ξέρουν τις ιδιότητές τους και τα χρησιμοποιούν για να γιατρεύονται από διάφορες ασθένειες. Έτσι λοιπόν η ικανότητα του ανθρώπου να «διαβάζει» της άγρια ζωή του πλανήτη-τα αυτοφυή φυτά, τα άγρια ζώα-είναι πολύ μειωμένη σε σχέση με την ικανότητα που είχε ο άνθρωπος 60 χρόνια πριν (δεν σας πάω πολύ μακριά).
Θα μείνω όμως στο Νο 2 του top ten και θα προσπαθήσω να το συνδέσω με το «Επιχειρείν»!
Πριν λίγες μέρες επέστρεψα από ένα ταξίδι στην Αφρική και συγκεκριμένα σε ένα νησί της Τανζανίας τη Ζανζιβάρη. Υποτίθεται ότι πήγα σε μία τριτοκοσμική χώρα, σε ένα μέρος όπου ο πολιτισμός δεν έχει αναπτυχθεί ακόμα και οι άνθρωποι ζούνε μέσα στη φτώχια και την εξαθλίωση. Και όμως...τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Το πρώτο πράγμα που μου έκανε εντύπωση είναι ότι όλοι οι άνθρωποι ανεξαιρέτως σέβονται το φυσικό περιβάλλον στο οποίο ζούνε. Δεν χρησιμοποιούν πλαστικές σακούλες, κλείνουν εργοστάσια επεξεργασίας ξύλου ώστε να προστατέψουν δέντρα που βρίσκονται σε επικινδυνότητα, ξέρουν να αναγνωρίζουν την άγρια χλωρίδα και πανίδα και να την χρησιμοποιούν με αειφορικό τρόπο ώστε να προστατεύουν το περιβάλλον αλλά και να μπορούν και οι ίδιοι να κερδίζουν τα προς το ζην. Δηλαδή να το πω με business ορολογία...εφαρμόζουν την Κοινωνική Εταιρική Ευθύνη με έναν τρόπο που για μας ακόμα είναι υπό μελέτη!!! Αξιοποιούν χρήματα που λαμβάνουν από διάφορα funds, κυρίως των Ηνωμένων Εθνών, ώστε να αναπτύσσουν τις κοινότητές τους, να αξιοποιούν τους φυσικούς τους πόρους, να τους προστατεύουν ταυτόχρονα και να ζουν μέσα στη Φύση διατηρώντας έτσι την επαφή τους μ' αυτήν. Ένα πολύ καλό παράδειγμα είναι το Zanzibar Butterfly Center, το οποίο λειτουργεί σε συνεργασία με το Jozani Chwaka Bay National Park. Και αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός «Κοινωνικού Συστήματος», ενός άλλου «Πολιτισμού», διαφορετικού από αυτόν της Δύσης που τους κρατάει ζωντανούς, κεφάτους, ήρεμους, χωρίς άγχος. Ζούνε δηλαδή την κάθε μέρα τους, την κάθε στιγμή τους στο έπακρο, μέσα σε ένα πολύ όμορφο περιβάλλον, συνεργαζόμενοι τόσο μεταξύ τους όσο και με την ίδια τη Φύση με αγαστό τρόπο. Διδάσκονται από τη Φύση, αγαπούν τη Φύση και εφαρμόζουν στην καθημερινή τους ζωή τους νόμους της Φύσης... Οι εκφράσεις που χρησιμοποιούν στη γλώσσα τους που είναι τα Σουαχίλι: «Hakuna Matata» και «Pole Pole»...που σημαίνουν «κανένα πρόβλημα», «σιγά σιγά-χαλαρά» είναι το μότο τους!!!
Αυτοί οι άνθρωποι λοιπόν δεν έχουν χάσει την ικανότητα «αναγνώρισης» της άγριας ζωής όμως εμείς όλοι που είμαστε τόσο περήφανοι που ζούμε στο πλαίσιο του Δυτικού Πολιτισμού. Αυτοί οι άνθρωποι χρησιμοποιώντας αυτή την ικανότητά τους αναπτύσσουν Business Management Systems με τέτοιον τρόπο που θα τα ζήλευαν πολλές εταιρίες του Δυτικού Πολιτισμού, πολλές εταιρίες που πασχίζουν να εφαρμόσουν την Περιβαλλοντική και Κοινωνική Εταιρική Ευθύνη με την πραγματική έννοια του όρου και όχι μόνο προς δικό τους οικονομικό όφελος. Αυτοί οι άνθρωποι μπορούν να μας διδάξουν πολλά ώστε η ζωή μας να γίνει πιο απλή, πιο ποιοτική. Ώστε να εξελιχθούμε ως άνθρωποι και έτσι να εξελίξουμε και τα επιχειρηματικά μας συστήματα με σεβασμό στη Φύση και τη Φύση Μας! Δεν κάθονται να γκρινιάζουν και να μεμψιμοιρούν ότι υπάρχει Κρίση. Πράττουν και αναπτύσσονται προσπαθώντας να προσαρμόζονται σε όλες τις συνθήκες γρήγορα σε μία διαρκή και αέναη σύνδεση με το φυσικό τους περιβάλλον!
Μήπως πρέπει να τους μιμηθούμε;;; Το πώς; Θα σας το πω σε επόμενα άρθρα!!!
Photo credit: Clément Jacquard / Foter / CC BY-NC-SA
Σχόλια