Όταν ο πρίγκιπας Shōtoku Taishi ανέθεσε την κατασκευή του πρώτου βουδιστικού ναού της Ιαπωνίας, του Shitennō-ji, η χώρα δεν διέθετε ξυλουργούς εκπαιδευμένους στη συγκεκριμένη τέχνη. Έτσι, ο πρίγκιπας προσέλαβε τρεις επιδέξιους άνδρες από το Baekje, στη σημερινή Κορέα. Ανάμεσά τους ήταν ο Shigetsu Kongō, του οποίου το έργο θα αποτελέσει το θεμέλιο της κατασκευαστικής Kongō Gumi.
Μέσα στους αιώνες που ακολούθησαν, η συντήρηση, η επισκευή και η ανοικοδόμηση του Shitennō-ji, που καταστράφηκε πολλές φορές από πολέμους και φυσικές καταστροφές, παρείχε την κύρια πηγή εισοδήματος για την Kongō Gumi. Αλλά, καθώς ο Βουδισμός εξαπλωνόταν σε όλη την Ιαπωνία, το εύρος των εργασιών της διευρύνθηκε ώστε να περιλαμβάνει συνεισφορές και σε άλλα μεγάλα συγκροτήματα ναών.
Η Kongō Gumi συνέχισε να ακμάζει υπό την φεουδαρχική ιαπωνική στρατιωτική κυβέρνηση Σογκουνάτο Τοκουγκάβα (1603–1867), μια περίοδο κατά την οποία οι βουδιστικοί ναοί έλαβαν σημαντική οικονομική υποστήριξη. Η εταιρεία αντιμετώπισε την περίοδο 1868–1912 και τις βίαιες προσπάθειές για εξάλειψη του Βουδισμού από την Ιαπωνία, που περιελάβανε την καταστροφή δεκάδων χιλιάδων βουδιστικών ναών.
Η Kongō Gumi επέζησε, επίσης, από την οικονομική κρίση του 1927, συμβαδίζοντας με τις οικονομικές και τεχνολογικές εξελίξεις μέχρι που τελικά υπέκυψε στις οικονομικές δυσκολίες και έγινε θυγατρική της Takamatsu Kensetsu το 2006, μετά από περισσότερα από 1.400 χρόνια ανεξάρτητης λειτουργίας. Έως τότε, αποτελούσε την μακροβιότερη εν λειτουργία ανεξάρτητη εταιρεία, ενώ σήμερα είναι η παλαιότερη στη γενική κατάταξη.
Το εταιρικό δόγμα
Ποια ήταν όμως τα στοιχεία εκείνα που οδήγησαν την Kongō Gumi σε αυτήν την «μακροζωία»; Ο 32ος διευθύνων σύμβουλος, Yoshisada Kongo, άφησε ένα κείμενο «εταιρικής πολιτικής», το οποίο αργότερα ονομάστηκε «Shokuke kokoroe no koto» (ή «οικογενειακή γνώση του εμπορίου«) τον 19ο αιώνα. Σε αυτό, κατέγραψε μια λίστα με 16 εντολές που προέρχονταν από το επιτυχημένο παρελθόν, με στόχο να καθοδηγήσουν και να διατηρήσουν τις δραστηριότητες της οικογένειας στο μέλλον.
Αν και το συγκεκριμένο «δόγμα» αναφέρεται και σε επιχειρηματικά ζητήματα, όπως θέματα ποιοτικού ελέγχου και ικανοποίησης των πελατών, δίνει εξίσου έμφαση σε «προσωπικά» θέματα, όπως το πώς πρέπει να ντύνεται κάποιος (βάσει της θέσης του), πόσο πρέπει να πίνει (με μέτρο) και πώς θα πρέπει να συμπεριφέρεται στους άλλους (με απόλυτο σεβασμό).
Το πρώτο άρθρο του δόγματος δηλώνει ότι το να ακολουθεί κανείς τις αρχές του Κομφουκιανισμού, του Βουδισμού και του Σιντοϊσμού, σε συνδυασμό με την εκπαίδευση στη χρήση των κανόνων του ξυλουργού, είναι «το πιο σημαντικό μας καθήκον», υποδηλώνοντας ότι τα πρότυπα έναντι των οποίων ένας Kongō αξιολογεί τη ζωή του είναι εξίσου κρίσιμα για την επιτυχία με εκείνα μέσω των οποίων «μετρά» τη δουλειά του.
Η εξαιρετικά υψηλή ποιότητα της δουλειάς της Kongō Gumi ήταν σίγουρα ένας παράγοντας για την επιτυχία. Ένας νέος εργάτης χρειαζόταν ακόμη και δέκα χρόνια μαθητείας για να τελειοποιήσει τις τεχνικές που απαιτούνταν και άλλα δέκα χρόνια εκπαίδευσης για να γίνει ξυλουργός. Το «Shokuke kokoroe no koto» του ζητούσε να εξασκήσει αυτές τις τεχνικές καθώς και την ανάγνωση και την αριθμητική, «τις δεξιότητες που χρειάζονται περισσότερο οι ξυλουργοί», προσθέτοντας όποιες άλλες μπορεί να απαιτούνται από τη θέση του και αγνοώντας οτιδήποτε δεν είναι απαραίτητο.
Επιπλέον, οι τεχνίτες καλούνταν να είναι οργανωμένοι σε kumi, δηλαδή ομάδες εργασίας που συχνά ανταγωνίζονταν μεταξύ τους για να αποδείξουν ποια παράγει το καλύτερο έργο. Ο Yoshisada Kongō τόνιζε και τη σημασία των καλών σχέσεων με τους πελάτες και η Kongō Gumi πέτυχε να οικοδομήσει και να διατηρήσει ισχυρές σχέσεις με τους πελάτες της, πολλοί από τους οποίους παρέμειναν πιστοί για αιώνες.
Ορισμένες από τις αρχές που αναφέρονται αντικατοπτρίζουν το συγκεκριμένο ζήτημα: «Ακούστε τι λέει ο πελάτης», «Φερθείτε στους πελάτες με σεβασμό», «προσφέρετε τον φθηνότερο και πιο ειλικρινή προϋπολογισμό», «μην βάζεις τον εαυτό σου μπροστά», «ποτέ μην τσακώνεσαι με άλλους», «μην ντροπιάζεις ένα άτομο και μην καυχιέσαι» και «επικοινώνησε με σεβασμό». Οι στενές, σταθερές, αμοιβαία επωφελείς σχέσεις βοήθησαν στην επιβίωση της Kongō Gumi σε περιόδους οικονομικών δυσκολιών.
Ένα χαρακτηριστικό της το οποίο δεν περιγράφεται αναλυτικά στις αρχές του Yoshisada Kongō αλλά αναφέρεται συχνά από τους πρόσφατους ηγέτες, είναι η ικανότητά να εξισορροπεί τον σεβασμό για την παράδοση με την ευελιξία να ανταποκρίνεται στις μεταβαλλόμενες συνθήκες. Το δόγμα δηλώνει ότι «το πιο σημαντικό πράγμα είναι να κρατήσουμε και να διατηρήσουμε το όνομα της οικογένειας Kongō». Για παράδειγμα, ήταν η πρώτη στην Ιαπωνία που χρησιμοποίησε το λογισμικό CAD για να σχεδιάσει ναούς.
Είχε, επίσης, ιδιαίτερη ευελιξία στην επιλογή της ηγεσίας. Όπως πολλές οικογενειακές επιχειρήσεις, αναμενόταν ότι ο αρχηγός της οικογένειας θα ήταν και ο επικεφαλής της εταιρείας, αλλά έδινε μεγαλύτερη προσοχή στις δεξιότητες, την υγεία και τις ικανότητες. Κάπως έτσι, οι γιοι του Yoshisada Kongō κρίθηκαν ανίκανοι να ηγηθούν της κατασκευαστικής, οπότε η ηγεσία πέρασε στον μικρότερο αδερφό του, παρά το γεγονός ότι δεν ήταν ο άμεσος διάδοχος.
Σύμφωνα με την ιαπωνική παράδοση, το όνομα της οικογένειας μπορούσε να συνεχιστεί ακόμη και για γενιές που δεν είχαν κατάλληλο αρσενικό κληρονόμο, υιοθετώντας έναν γαμπρό που θα έπαιρνε το όνομα Kongō και την ευθύνη να διασφαλίσει ότι οι οικοδομικές τεχνικές και οι φιλοσοφικές αξίες της οικογένειας θα μεταβιβαζόταν. Άλλωστε, ο 39ος πρόεδρος της εταιρείας, Toshitaka Kongō, ήταν ένας τέτοιος γαμπρός.
Αυτή η ευελιξία δοκιμάστηκε ακόμη περισσότερο όταν ο 37ος ηγέτης, ο Haruichi Kongō, αυτοκτόνησε. Ελλείψει κατάλληλου άνδρα ηγέτη, η χήρα του Yoshie έγινε η πρώτη και μοναδική γυναίκα που ηγήθηκε της Kongō Gumi. Όχι μόνο αμφισβήτησε την παράδοση της ανδρικής ηγεσίας, αλλά διεύρυνε τις εργασίες, παρακαλώντας την ιαπωνική κυβέρνηση να επιτρέψει στην εταιρεία να επιβιώσει αναλαμβάνοντας την παραγωγή ξύλινων φέρετρων, ενώ ξεκίνησε και μια σημαντική διαρθρωτική μεταρρύθμιση.
Σύγχρονες προκλήσεις
Μετά την εξαγορά από την Takamatsu Kinsetsu, ο Toshitaka Kongo έγραψε το «A 1.400-Year-Old Venture: Sixteen Lessons Handed Down From the World’s Oldest Company» που δημοσιεύτηκε μια μέρα μετά τον θάνατό του. Σε αυτό, αναφερόταν στις δυσκολίες τήρησης των σύγχρονων προθεσμιών, τις προκλήσεις της συνεργασίας με άλλες εταιρείες και τη δυσκολία πλοήγησης στην ισορροπία μεταξύ του σεβασμού της παράδοσης και των απαιτήσεων της ασταθούς παγκόσμιας οικονομίας. Ανέφερε, επίσης, ότι η εξαγορά δεν ήταν αποτυχία, γιατί αυτός ήταν ο τρόπος επιβίωσης των εταιρειών στη σύγχρονη εποχή.
Αναφερόταν, επίσης, σε μια «εντολή» του δόγματος των προγόνων του: «Όταν δεν είναι δυνατό να αποφασίσεις μόνος σου, συμβουλεύσου έναν συγγενή και αποφασίστε μαζί», εκφράζοντας τη λύπη του που δεν είχε συζητήσει αρκετά με άλλα μέλη της οικογένειας. Ωστόσο, έβλεπε το τέλος της ανεξαρτησίας της εταιρείας όχι τόσο ως αποτυχία όσο ως αντανάκλαση του γεγονότος ότι η ζήτηση για την κατασκευή ναών δεν ήταν πλέον αρκετή για να συντηρήσει τη δραστηριότητα της επιχείρησης.
Και παρόλο που η εταιρεία βρίσκεται υπό τον έλεγχο μιας μητρικής, το πνεύμα της ζει ακόμη και σήμερα. Τα μέλη της οικογένειας και οι υπάλληλοι της Kongō συνεχίζουν να χτίζουν και να συντηρούν ναούς και μπορεί κάλλιστα να το κάνουν για τις επόμενες χιλιετίες. Και την 1η και τη 15η ημέρα κάθε μήνα, περισσότεροι από 120 ξυλουργοί και άλλοι υπάλληλοι συγκεντρώνονται για μια μικρή τελετή προσευχής στη μνήμη του πρίγκιπα Shōtoku, ευχαριστώντας τον για το ότι αποτέλεσε την αιτία για το ξεκίνημα μιας ιστορίας 1.400 ετών.
Με πληροφορίες από wikipedia, worksthatwork
Σχόλια