Το αφεντικό της JPMorgan Chase με τον Έλληνα παππού και το όνειρο να γίνει πλούσιος

Όπως θα πει στη συνάντηση του με τον Πρωθυπουργό, «είμαι πολύ περήφανος που είμαι Έλληνας και πάντα σκέφτομαι ότι αν οι παππούδες μου ήταν εδώ, τρεις από τους οποίους μετανάστευσαν από τη χώρα σε δύσκολες εποχές, θα εκπλήσσονταν σήμερα για δύο λόγους: ο ένας είναι ότι βρίσκομαι με τον Πρωθυπουργό και ο δεύτερος, ότι είμαι ο Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της JPMorgan Chase. Άρα αυτό με κάνει περήφανο για πολλούς και διαφορετικούς λόγους».

Ο Dimon γεννήθηκε στις 13 Μαρτίου 1956 και από το 2005 κρατάει το τιμόνι της JPMorgan Chase, της μεγαλύτερης από τις τέσσερις μεγάλες αμερικανικές τράπεζες. Ο ίδιος ήταν προηγουμένως στο διοικητικό συμβούλιο της Federal Reserve Bank, ενώ βρέθηκε, για πολλά χρόνια, στις λίστες του Time με τα 100 άτομα που έχουν τη μεγαλύτερη επιρροή στον κόσμο.

Όπως διαβάζουμε στο βιβλίο «Last Man Standing: The Ascent of Jamie Dimon and JPMorgan Chase» του Duff McDonald, ο τραπεζικός τομέας κυλά στο αίμα του Dimon. Ο παππούς από την πλευρά του πατέρα του, ο Πάνος Παπαδημητρίου, ήταν Έλληνας από τη Σμύρνη που δούλεψε ως τραπεζικός, πριν φύγει από την Ελλάδα κατά τη διάρκεια του πολέμου με την Τουρκία. Το 1921, μέσω Γαλλίας και Καναδά, έφτασε στη Νέα Υόρκη και εγκαταστάθηκε στο Μανχάταν.

Κάπου εκεί, πήρε την απόφαση να αλλάξει το επώνυμο του και από Παπαδημητρίου να το κάνει Dimon. Αργότερα, θα πει δύο διαφορετικές ιστορίες, για τη συγκεκριμένη απόφαση. Η πρώτη εκδοχή αφορά στην προσπάθεια του να πιάσει δουλειά ως «busboy». Πρόκειται για εκείνον τον υπάλληλο που βοηθά στην υποστήριξη άλλων μελών του προσωπικού των εστιατορίων, καθαρίζοντας και στρώνοντας τραπέζια, αποθηκεύοντας προμήθειες και καλύπτοντας τις ανάγκες των επισκεπτών.

Εντούτοις, όπως θα υποστηρίξει, κανείς δεν ήθελε να προσλάβει Έλληνες. Οπότε αλλάζει το επώνυμο του σε κάτι που, κατά τη γνώμη του, ακουγόταν περισσότερο γαλλικό - μια γλώσσα που γνώριζε πολύ καλά. Σε μια δεύτερη εκδοχή, εντελώς διαφορετική από την πρώτη, θα υποστηρίξει πως είχε ερωτευτεί μια Γαλλίδα και, για τα μάτια της, αποφάσισε να κάνει την αλλαγή. Σε κάθε περίπτωση, φαίνεται πως πίστευε ότι θα είχε περισσότερη τύχη στις ΗΠΑ με ένα γαλλικό παρά με ένα ελληνικό επώνυμο.

Ο Πάνος, παρά το ότι άλλαξε ακόμη και το επώνυμο του, δεν κατάφερε να μείνει για πολύ καιρό στον κλάδο των εστιατορίων. Σύμφωνα με τις σχετικές πληροφορίες, θα απολυθεί και τελικά θα βρει δουλειά στο καινούργιο υποκατάστημα της Bank of Athens, μιας θυγατρικής της Τράπεζας της Ελλάδας. Από εκεί, αφού θα καταφέρει να αναρριχηθεί στην ιεραρχία και θα φτάσει να γίνει αντιπρόεδρος του τομέα των δανείων, θα φύγει το 1949 για να γίνει χρηματιστής στην Shearson Hammill.

Ο γιός του Πάνου, ο Θοδωρής (Theodore) θα ακολουθήσει τα βήματα του πατέρα του και θα γίνει και εκείνος χρηματιστής στην Shearson Hammill το 1953, έναν χρόνο μετά τον γάμο του με την Themis Annastasia Kalos, η οποία ήταν και εκείνη παιδί Ελλήνων μεταναστών. Λίγο καιρό μετά, ο Θοδωρής και η Θέμις θα μετακομίσουν στο Long Island (αν και θα επιστρέψουν αργότερα στη Νέα Υόρκη). Ο πρώτος τους γιός, ο Peter, θα γεννηθεί το 1954 και θα ακολουθήσουν τα αδερφικά δίδυμα, Jamie και Ted Jr. το 1956.

Σύμφωνα με τον συγγραφέα του βιβλίου, ο Jamie μεγάλωνε γρήγορα, ήταν καλός με την αριθμητική και ξεκίνησε την πρώτη του επιχείρηση σε ηλικία 6 ετών, προσπαθώντας να πουλήσει ευχετήριες κάρτες. Η προσπάθεια απέτυχε, αλλά δεν υπήρχε αμφιβολία για το ενδιαφέρον του γύρω από την επιχειρηματικότητα. Βαδίζοντας στα χνάρια πατέρα και παππού, θα πει αργότερα πως θα μάθει πολλά πράγματα γύρω από τα χρηματιστήρια «στο τραπέζι της κουζίνας».

Στα εννιά του, ανακοίνωσε στον πατέρα του πως, όταν μεγάλωνε, θα γινόταν πλούσιος. Στα οικογενειακά άλμπουμ, υπάρχει μια φωτογραφία του Jamie, σε ηλικία 21 ετών, να διαβάζει το βιβλίο του J. Paul Getty «How to Be Rich». Δεν ξέρουμε αν το συγκεκριμένο τον βοήθησε, αλλά η καθαρή περιουσία του υπολογίζεται, σήμερα, σε 1,8 δισεκατομμύρια δολάρια, με έναν μισθό που φέρεται να φτάνει τα 27,5 εκατομμύρια δολάρια.