Εδώ και μερικές ημέρες, έφτασε σε γνωστή συνδρομητική πλατφόρμα ένα (ακόμη) ντοκιμαντέρ σχετικά με τα δύο αεροπορικά δυστυχήματα στα οποία ενεπλάκη το 737 MAX της Boeing. Πρόκειται για το «Downfall: The Case Against Boeing», το οποίο, μετά την παρουσίαση του από το Netflix, έχει επαναφέρει μια τραγική ιστορία στο προσκήνιο.
Η ιστορία του 737 MAX είναι λίγο - πολύ γνωστή. Λόγω προβλημάτων στο σύστημα MCAS, θα προκληθούν δύο θανατηφόρα ατυχήματα, τον Οκτώβριο του 2018 και τον Μάρτιο του 2019, ένα σε μια πτήση της Lion Air και ένα σε πτήση της Ethiopian Airlines. Συνολικά, 346 άνθρωποι θα χάσουν την ζωή τους. Από εκεί, τα αεροσκάφη 737 MAX θα καθηλωθούν στο έδαφος, το αμερικανικό Κογκρέσο θα ξεκινήσει έρευνα, και η εταιρεία θα συμφωνήσει σε έναν συμβιβασμό 2,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Η έρευνα του Κογκρέσου θα καταλήξει στο συμπέρασμα πως, εν μέρει λόγω και του αυξημένου ανταγωνισμού, η Boeing επιτάχυνε την ανάπτυξη του 737 Max και δεν αποκάλυψε σημαντικές πληροφορίες στην αμερικανική Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Αεροπορίας και στους πιλότους σχετικά με το συγκεκριμένο μοντέλο. Θα αναφερθεί σε «πιέσεις που έθεσαν σε κίνδυνο την ασφάλεια του κοινού», λάθη στον σχεδιασμό και την απόδοση, αλλά και μια κουλτούρα απόκρυψης σημαντικών πληροφοριών από τις άμεσα ενδιαφερόμενες πλευρές.
Το προαναφερθέν ντοκιμαντέρ, που έρχεται μετά και το «Boeing’s Fatal Flaw» που αφορούσε στο ίδιο θέμα, έρχεται σε σκηνοθεσία Rory Kennedy (κόρης του δολοφονηθέντα Robert F. Kennedy), συνδέει το εργασιακό περιβάλλον και τις προτεραιότητες της Boeing, μετά τη συγχώνευσή της το 1997 με τη McDonnell Douglas, κάτι που φέρεται να οδήγησε σε αυξημένο ενδιαφέρον για την τιμή των μετοχών στην Wall Street, και, σύμφωνα πάντα με το ντοκιμαντέρ, στα μοιραία ατυχήματα με το 737 Max.
Το ντοκιμαντέρ, λοιπόν, ξαναφέρνει το θέμα στην επιφάνεια. Βάσει των όσων αναφέρονται σε αυτό αλλά και της αναφοράς του Κογκρέσου, τι «μαθήματα» μπορεί να πάρει κάθε επιχείρηση, με αφορμή τα σφάλματα και τις πολιτικές που φαίνεται πως ακολούθησε η Boeing;
Τα κέρδη στο προσκήνιο
«Υπήρχε τεράστια οικονομική πίεση στη Boeing και στο πρόγραμμα του 737 MAX για να ανταγωνιστούν το νέο αεροσκάφος A320neo της Airbus. Μεταξύ άλλων, αυτή η πίεση οδήγησε σε εκτεταμένες προσπάθειες μείωσης του κόστους, διατήρησης του προγράμματος [ανάπτυξης] του 737 MAX και αποφυγής επιβράδυνσης της γραμμής παραγωγής» λέει το Κογκρέσο. Το «μάθημα» εδώ είναι, μάλλον σαφές: η τακτική «cutting corners», όπως θα έλεγαν στην Αμερική, ναι μεν μπορεί να σε φτάσει στην εκπλήρωση του στόχου σου (που είναι, σχεδόν πάντα, η αντιμετώπιση του ανταγωνισμού), αλλά αυτό μπορεί να γίνει με ολέθρια αποτέλεσμα, άμεσα ή έμμεσα, στο σήμερα ή στο μέλλον.
Εταιρική κουλτούρα
Η αναφορά του Κογκρέσου μιλούσε για ένα «Culture of Concealment». Το ντοκιμαντέρ αναφέρεται εκτενέστατα σε αυτήν την κουλτούρα, υποστηρίζοντας πως, μετά τη συγχώνευση με την McDonnell Douglas, η Boeing άλλαξε. Από εκεί που κάθε υπάλληλος είχε τη δυνατότητα, χωρίς φόβο, να αναφέρει στους ανωτέρους του οποιοδήποτε πρόβλημα υπήρχε γύρω από την ανάπτυξη των προϊόντων και αυτοί να τον ακούσουν, αυτό αργότερα άλλαξε. Το «μάθημα»; Και σε αυτήν την περίπτωση, εξαιρετικά απλό: ακούστε τι έχουν να σας πουν οι άμεσα εμπλεκόμενοι στην ανάπτυξη του προϊόντος ή της υπηρεσίας σας. Καλλιεργήστε μια εταιρική κουλτούρα στην οποία οι απόψεις του προσωπικού ακούγονται και λαμβάνονται υπόψιν.
Too big to fail;
Η Boeing αποτελούσε το καμάρι των ΗΠΑ. Όποιος εργαζόταν εκεί, καμάρωνε για αυτό. Η εταιρεία παρουσίαζε τη μια καινοτομία μετά την άλλη, συνεισφέροντας στη συνεχή εξέλιξη της παγκόσμιας βιομηχανίας. Είχε γίνει αυτό που κάποιος θα χαρακτήριζε «too big to fail» και κάθε πλευρά της έδειχνε σχεδόν τυφλή εμπιστοσύνη. «If it ain't Boeing, I ain't going» έλεγαν κάποτε. Και μετά, χρειάστηκαν μερικές γραμμές κώδικα και ένα νέο χαρακτηριστικό, για να έρθει η καταστροφή και να χαθούν ανθρώπινες ζωές. Τι δείχνει αυτό; Όσο μεγάλη και «παραδοσιακά» επιτυχημένη και αν είναι μια επιχείρηση, μπορεί, εξαιρετικά εύκολα, να αποτύχει. Και η ανάκαμψη, ανάλογα με την περίπτωση, μπορεί να είναι από εξαιρετικά δύσκολη έως ανέφικτη.
Για την ιστορία, θα πρέπει να αναφέρουμε πως η Boeing υποστηρίζει σήμερα πως, μετά τα δύο δυστυχήματα, «έχει κάνει σημαντικές αλλαγές, ως εταιρεία αλλά και στον σχεδιασμό του 737 MAX, για να διασφαλίσει ότι δυστυχήματα όπως αυτά δεν θα ξανασυμβούν ποτέ», ότι «συνεχίζουμε να εργαζόμαστε με τις ρυθμιστικές αρχές και τους πελάτες μας για να διασφαλίσουμε τη συνεχώς ασφαλή επιστροφή του 737 MAX» και ότι περισσότερες από 185 από τις 195 χώρες έχουν εγκρίνει την επιστροφή του μοντέλου από τον Δεκέμβριο του 2020.
Σχόλια