Η συνήθης μέθοδος ταξινόμησης της βιομηχανικής ή οικονομικής δραστηριότητας είναι σε τρεις βασικούς τομείς, ενώ οι αγροτικοί κίνδυνοι δεν επηρεάζουν μόνο τους αγρότες, αλλά το σύνολο της αγροτικής βιομηχανίας.
Πρωτογενής τομέας: Ονομάζεται ο παραγωγικός τομέας δραστηριοτήτων με αντικείμενο την απόκτηση ή απόσπαση αγαθών (πρώτων υλών) άμεσης ή έμμεσης κατανάλωσης, κατ' ευθείαν από τη φύση (αγρότες κτηνοτρόφοι, ομάδες παραγωγών κ.τ.λ.)
Δευτερογενής τομέας: Έχει ως αντικείμενο να αξιοποιεί την πρωτογενή παραγωγή, με τη μεταποίηση των πρώτων υλών / τις δραστηριότητες επεξεργασίας και μεταποίησης των προϊόντων. Στον δευτερογενή τομέα περιλαμβάνονται οι παραγωγικές μονάδες, εργοστάσια επεξεργασίας, μεταποίησης, συσκευαστήρια κ.τ.λ.
Τριτογενής τομέας: Συνδέεται με την παροχή υπηρεσιών / εμπόριο, μεταφορές, εκπαίδευση, διαφήμιση, χρηματοοικονομικές υπηρεσίες κ.τ.λ.
Οι αγροτικοί κίνδυνοι δεν επηρεάζουν μόνο τους αγρότες, αλλά ολόκληρο το σύνολο αξιών της αγροτικής βιομηχανίας. Όλοι οι συμμετέχοντες κατά μήκος της αλυσίδας εφοδιασμού από τους προμηθευτές εισροών μέχρι τον τελικό καταναλωτή υπόκεινται σε αυτούς τους κινδύνους.
Ο αγροτικός τομέας απαιτεί συστηματική και αποτελεσματική διαχείριση πολλαπλών φυσικών και επιχειρηματικών κινδύνων, Αγρότες, Ομάδες Παραγωγών, Αγροτικοί Συνεταιρισμοί, Εταιρείες Συμβολαιακής Γεωργίας, Εταιρείες Μεταποίησης και Εμπορίας χρειάζονται την ασφάλεια της οικονομικής σταθερότητας με στόχο την ομαλή λειτουργία τους, τη βιωσιμότητα και την ανάπτυξη τους.
Τι αφορούν τα ασφαλιστικά προγράμματα αγροτικής βιομηχανίας
Τα ασφαλιστικά προγράμματα που απευθύνονται στην πρωτογενή παραγωγή μπορεί να αφορούν:
- Προγράμματα ασφάλισης ζωικού κεφαλαίου για οργανωμένες κτηνοτροφικές και πτηνοτροφικές μονάδες.
- Προγράμματα ασφάλισης φυτικού κεφαλαίου που καλλιεργούνται σε υπαίθριες
- εκτάσεις.
- Προγράμματα ασφάλισης θερμοκηπίων.
- Προγράμματα για την ασφάλιση ιχθυογεννητικών σταθμών και μονάδων πάχυνσης
Ο Αγροδιατροφικός τομέας έχει πληθώρα αντικειμένων ασφάλισης, τα οποία μπορεί να μην υπόκεινται στην καθαυτή δραστηριότητα του αγρότη, αλλά είναι σημαντικά για τη βιώσιμη λειτουργία της δραστηριότητας αυτής, όπως:
- οι ασφαλίσεις εγκαταστάσεων,
- αστικής ευθύνης χώρων λειτουργίας
- λοιπών αστικών ευθυνών,
- αποθηκευμένων και μεταφερόμενων εμπορευμάτων,
- αστικής ευθύνης οχημάτων,
- ομαδικών και ατομικών ασφαλίσεων ζωής και υγείας, κ.λπ.
Στον ΕΛΓΑ ασφαλίζεται αυτοδίκαια και υποχρεωτικά από τους κινδύνους και τις παθήσεις που περιλαμβάνονται στους σχετικούς Κανονισμούς Ασφάλισης του ΕΛΓΑ (ΦΕΚ 1668 / 27 7 2011 και 1669 / 27 7 2011 το σύνολο της φυτικής παραγωγής και το αντίστοιχο κεφάλαιο των εκμεταλλεύσεων ζωικής παραγωγής.
Η αγροτική ασφαλιστική μεταρρύθμιση το 2010, άνοιξε τον δρόμο σε ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες να διεισδύσουν στο χώρο πιο δυναμικά και να προσπαθήσουν να πάρουν το κομμάτι της παραγωγής των ασφαλίστρων που τους αναλογεί. Επιπλέον, έθεσε τις βάσεις για τη δημιουργία ενός σύγχρονου συστήματος συνεργασίας της ιδιωτικής ασφαλιστικής αγοράς με τον Οργανισμό Ελληνικών Γεωργικών Ασφαλίσεων (ΕΛΓΑ).
Η ασφάλιση στον ΕΛΓΑ είναι υποχρεωτική και σε αυτή υπάγονται όλα τα φυσικά και νομικά πρόσωπα που κάνουν αγροτικές εκμεταλλεύσεις και έχουν υποβάλλει Ενιαία Δήλωση Καλλιέργειας / Εκτροφής. Για τον υπολογισμό της ασφαλιστικής εισφοράς του παραγωγού χρησιμοποιείται συντελεστής εισφοράς (4%) επί της ασφαλιζόμενης αξίας της παραγωγής, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη ποιοτικές και ποσοτικές παράμετροι. Η ομοιογένεια των ασφαλιστικών εισφορών οδηγεί σε στρεβλώσεις, αφού το ενιαίο ασφάλιστρο δεν αντιστοιχεί τον κίνδυνο που αντιμετωπίζει ο κάθε παραγωγός.
Σχόλια