Ενώ η κλεψύδρα για τη λήψη δραστικών μέτρων προκειμένου να δοθεί ανάσα ζωής στον πλανήτη αδειάζει, η Διεθνής Σύνοδος του ΟΗΕ, COP27 για το Κλίμα, που ολοκληρώθηκε στην Αίγυπτο, αποδόμησε κάθε προσπάθεια να δοθεί μια πρακτική συνέχεια ουσίας στις αποφάσεις της προηγούμενης Συνόδου της Γλασκώβης.
Η Σύνοδος ώδινεν όρος και έτεκε μυν, περιοριζόμενη σε θεωρήματα και ευχές σε ένα κείμενο φιλολογικό, υπό την απροσχημάτιστη πίεση των βιομηχανιών ορυκτών καυσίμων και των παραγωγών χωρών (μάλιστα, με κατηγορίες για ενθάρρυνση της διατύπωσης αυτής από την αιγυπτιακή προεδρία).
Τα θεωρήματα:
- η συμφωνία των σχεδόν 200 χωρών για τη δημιουργία ταμείου αντιμετώπισης καταστροφών και ζημιών των φτωχών χωρών που πλήττονται (χρόνιο αίτημα δεκαετιών), χωρίς ωστόσο αναφορά σε τρόπους και πηγές χρηματοδότησης,
- της απεξάρτησης από τον ορυκτό άνθρακα και της μείωσης της εκπομπής αερίων του θερμοκηπίου, αλλά χωρίς αυστηρό και ανελαστικό χρονοδιάγραμμα βραχυχρόνιας δράσης για τον στόχο του περιορισμού της αύξησης της θερμοκρασίας στον 1,5 βαθμό C, που φαίνεται ανέφικτος,
- η γενικότερη ελάφρυνση των απαιτήσεων για δεσμεύσεις, με αδύναμη τη χρηματοδότηση της προσαρμογής, οδηγούν με διαθέσεις αυτοχειρίας στην επόμενη Σύνοδο στο Ντουμπάι των πετρελαιοπαραγωγών Αραβικών Εμιράτων, το 2023.
Ο σκοπός της COP για μια συμφωνία στην πρακτική αντιμετώπιση της αλλαγής του κλίματος, με συγκεκριμένα πλάνα και αναφορά στα βήματα προόδου που έχει επιτευχθεί έναντι των παγκόσμιων στόχων από κάθε χώρα, ξεθωριάζει δραματικά και ο χρόνος δεν δίνει πίστωση…
Σχόλια