Στην έκθεση του Steve Gianakos στη γκαλερί CITRONNE, σε μια χάρτινη μητρόπολη, πιθανώς στη Νέα Υόρκη, τα κλεφτρόνια, οι πόρνες, τα πρεζόνια, οι dealers και οι δολοφόνοι λαμβάνουν μια καρτουνίστικη και απόλυτα αλλόκοτη μορφή.
Τα φαινομενικά και από μία απόσταση, άκακα ή και χαριτωμένα καρτούνς μετατρέπονται με μια κοντινή ματιά σε διεστραμμένες εικόνες. Το έργο του Steve Gianakos ενέχει μια αλητεία, μια σκληρότητα που βρίσκεται στην αντίπερα όχθη του mainstream της Pop Art και που “πετσοκόβει” - εισβάλοντας στο κόκκαλο της τεχνικής του κολάζ -την αναμενόμενη συνήθως αισθητική ή την ποικιλοτρόπως εννούμενη “καθαρότητα” των έργων τέχνης.
Τα έργα του προκαλούν μια διάχυτη αίσθηση. Μια έντονη δυσάρεστη παρουσία ενός παράλογου χιούμορ που δεν μας κάνει να γελάμε παρά μάλλον να παγώνουμε. Από απορία, αμηχανία, φόβο μπροστά σε έναν καμβά ανοίκεια οικείο.
Μπροστά σε μια ασχήμια που στερεοτυπικά έχουμε μάθει να αγνοούμε στην άκρη του δρόμου, μια βρωμιά που έχουμε συνηθίσει να αποφεύγουμε, απομακρύνοντας τους εαυτούς μας από το πεδίο της δυσωδίας. Μπροστά σε ακατανόητους “τίτλους” που δεν θα μπούμε στον κόπο να κατανοήσουμε. Μπροστά σε μια καθημερινότητα γεμάτη με τυφλά σημεία που επανέρχονται στο φως μετά από κάποιο ατύχημα…
Ωσπου και πάλι γρήγορα σαν κομμάτια από αφίσες που κολλάμε πάνω στις προηγούμενες, τα γεγονότα να διαγραφούν από τους μηχανισμούς όχι της συλλογικής μνήμης αλλά της συλλογικής απώθησης και λησμονιάς.
Κολάζ με κομμάτια μιας glocal, slang “μη” πραγματικότητας
Στην ατομική έκθεση του Στηβ Γιανάκου LoopdeLoop η "μεγέθυνση των καρτούν" και τα τοξικά κομμάτια των κολάζ ερμαφρόδιτων σωμάτων προέρχονται από διάφορες πηγές. Από ρομαντικά κόμικς, εγχειρίδια για το "πως να ζωγραφίζω", περιοδικά για άντρες, καταλόγους προϊόντων, πικάντικες κοκτέιλ χαρτοπετσέτες του '50 και εξώφυλλα από pulp fiction λογοτεχνία. Κομμάτια κομμένα, ξανα-τοποθετημένα, ξανα-κολλημένα, ξανα-φωτοτυπημένα…
Η έκθεση του Στηβ Γιανάκου στην γκαλερί CITRONNE εντάσσεται στην επιδίωξη της γκαλερί να παρουσιάζει σημαντικούς καλλιτέχνες της ελληνικής διασποράς ώστε να υπάρχει εικαστική αντιπροσώπευση που κινείται μέσα πνεύμα του glocal. Δηλαδή την σχέση ανάμεσα στην εντοπιότητα και τα παγκόσμια δίκτυα όπως και του συγκεκριμένου Νεοϋορκέζου καλλιτέχνη.
Οι καλλιτέχνες της διασποράς κομίζουν μία μη “ελλαδική” οπτική με πατρογονικές εκφάνσεις και η διπλή πολιτισμική ταυτότητα καταφέρνει να ανασυνθέτει τα συνήθη κοινωνικά ή ιστορικά στερεότυπα.
Ο Στηβ Γιανάκος είναι Αμερικανός καλλιτέχνης ελληνικής καταγωγής με διεθνές εικαστικό αποτύπωμα. Από τα τέλη της δεκαετίας του 1960 είλκυσε το ενδιαφέρον του καλλιτεχνικού κόσμου της Νέας Υόρκης, ήδη με την πρώτη του ατομική έκθεση στην ιστορική Fischback Gallery(1969) και, στην συνέχεια, στο PS1 του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης (MOMA, 1974) στη Νέα Υόρκη.
Το έργο του ήταν εξ αρχής έργο προκλητικό, σαν μια καλλιτεχνική slang με δυσδιάκριτους κανόνες ανάγνωσης ενώ τα θέματα που θέτει δεν απέχουν ποτέ από την επιφάνεια της ψυχικής ζωής.
Ως γραφικά παιχνίδια οι εικόνες του “ζουν” σε μια μη πραγματικότητα, παρουσιάζονται ως μυθοπλασίες, αλλά “το μυαλό που προσπαθεί να τις διαγράψει ως τέτοιες αναχαιτίζεται από την πραγματικότητα.”
Διάρκεια: 9 Φεβρουαρίου –24 Μαρτίου 2023
CITRONNE Gallery–Αθήνα, Πατριάρχου Ιωακείμ 19, 4ος όροφος Κολωνάκι
Επιμέλεια: Τατιάνα Σπινάρη –Πολλάλη, Διευθύντρια CITRONNE Gallery
Ώρες λειτουργίας: Τρ., Πεμ., Παρ. 11.00-20.00Τετ., Σαβ.11.00-16.0
Σχόλια