EIOPA: Η Ελλάδα στα 5 κράτη με τον υψηλότερο φόρο ασφαλίστρων και κενά προστασίας

Σύμφωνα με τον Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, Γιάννη Στουρνάρα, το έλλειμμα οφείλεται κατά βάση σε μια αδυναμία του κράτους να αναγνωρίσει την ιδιωτική ασφάλιση ως μέσο προστασίας από οικονομικές επιπτώσεις που συνεπάγονται προσωπικοί ή επιχειρηματικοί κίνδυνοι, και μάλιστα συμπληρωματικό, και όχι ανταγωνιστικά, των υφιστάμενων κρατικών και κοινωνικών μηχανισμών.

Τα συμπεράσματα από την μελέτη της EIOPA –την Εποπτική Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλιση και τις Επαγγελματικές Συντάξεις έχουν ως εξής:

Περίπου το 15% των νοικοκυριών στην Ελλάδα έχουν ασφαλίσει την οικία τους έναντι κινδύνων φυσικών καταστροφών

Την περίοδο 1980-2018 λιγότερο από:

• το 2% των συνολικών ζημιών από σεισμούς ήταν ασφαλισμένο
• το 10% των συνολικών ζημιών από πλημμύρες ήταν ασφαλισμένο
• το 1% των συνολικών ζημιών από πυρκαγιές ήταν ασφαλισμένο

Επίσης, στην μελέτη αναγνωρίζεται η Ελλάδα συγκαταλέγεται στα 5 κράτη της ΕΕ με τον υψηλότερο φόρο ασφαλίστρων στις ασφαλίσεις φυσικών καταστροφών:

Για κάθε 100 ευρώ ασφάλιστρα που καταβάλει ο ασφαλισμένος, τα 20 ευρώ αφορούν φόρο ασφαλίστρων

Η μελέτη αυτή καταλήγει ότι είναι αναγκαίο η Πολιτεία να αναγνωρίσει ότι ο ιδιωτικοοικονομικός χαρακτήρας του ασφαλιστικού κλάδου όχι μόνο δεν αντίκειται στο κοινωνικό όφελος, αλλά και μπορεί να έχει σημαντική συμβολή στη δημιουργία πλούτου για την οικονομία. Mέσω της μείωσης των κινδύνων για τους ασφαλισμένους, αλλά και μέσω της αξιοποίησης κεφαλαίων για την πραγματοποίηση μακροχρόνιων παραγωγικών επενδύσεων.

Για τους λόγους αυτούς είναι ευπρόσδεκτη η θέσπιση κινήτρων που θα διευκόλυναν την αύξηση του μέχρι σήμερα χαμηλού ποσοστού ασφαλιστικής διείσδυσης που χαρακτηρίζει την Ελλάδα σε σχέση με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.

Μία τέτοια εξέλιξη θα ελάφρυνε το κόστος των ζημιών, ιδίως σε περιπτώσεις φυσικών καταστροφών, τόσο για τους πληγέντες ασφαλισμένους όσο και για τον κρατικό προϋπολογισμό, και θα ελευθέρωνε πόρους που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν για τη χρηματοδότηση παραγωγικών επενδύσεων.

Στο πλαίσιο αυτό αναδεικνύεται σημαντικό πεδίο συνεργασίας μεταξύ του κράτους και του τομέα ιδιωτικής ασφάλισης , -συμπράξεων τύπου ΣΔΙΤ.Η σύμπραξη αυτή και τα όποια απαραίτητα κίνητρα θεσπιστούν θα πρέπει να ενταχθούν σε ένα μακρόπνοο πλαίσιο πολιτικής.