Ποιός να ναι ο λόγος που σε τέσσερα μέρη του κόσμου οι περισσότεροι άνθρωποι ζουν μέχρι τα 100 τους χρόνια και μάλιστα ζώντας, όχι σε “βαθιά γεράματα” αλλά σε μια ζωή εν πολλοίς λειτουργική, με περπάτημα αλλά και με τις επιμέρους, καθημερινές χαρές της ζωής;
Το ντοκιμαντέρ Live to 100: Secrets of the Blue Zones αναζητά τα μυστικά της μακροζωίας στην δική μας Ικαρία καθώς και σε τρία ακόμη μέρη του πλανήτη.
Πιο συγκεκριμένα, οι μπλε ζώνες είναι περιοχές του κόσμου οι οποίες πιστεύεται ότι έχουν μεγαλύτερο από το συνηθισμένο αριθμό ανθρώπων με σημαντικά μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής από τον μέσο όρο.
Όπως προσδιορίστηκαν από τους ερευνητές Τζάνι Πες και Μισέλ Πουλέν οι πέντε "μπλε ζώνες" είναι οι περιοχές Οκινάουα στην Ιαπωνία, η Σαρδηνία στην Ιταλία, η Χερσόνησος Νικόγια στην Κόστα Ρίκα),η Λόμα Λίντα στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ και η Ικαρία στην Ελλάδα.
Και οι ζώνες αυτές προέκυψαν όταν οι δυο ερευνητές διαπίστωσαν ότι στη Σαρδηνία ζει ο μεγαλύτερος αριθμός ανθρώπων που έχουν συμπληρώσει τα 100 χρόνια ζωής και αποφάσισαν να σχεδιάσουν ομόκεντρους μπλε κύκλους στον παγκόσμιο χάρτη, βάσει των περιοχών που χαρακτηρίζονται από ένα σαφώς αυξημένο προσδόκιμο ζωής.
Τα μυστικά της μακροζωΐας
Αν οι Μπλε ζώνες έχουν λοιπόν κάτι κοινό αυτό φαίνεται να είναι ότι υποστηρίζουν ορισμένους κοινούς τόπους, ορισμένες ιδέες με κοινά χαρακτηριστικά αλλά και έναν πιο απλό αλλά μάλλον πιο σοφό τρόπο ζωής.
Μερικές από αυτές τις ιδέες φαίνεται να συνδέονται με την υγιεινή διατροφή, την επαφή και τον σεβασμό της φύσης, την υιοθέτηση ενός ανεπιτήδευτα ενεργού τρόπου ζωής, την απαρέγκλιτα καθημερινή ανάπαυση εν μέσω της ημέρας από κάθε είδους ως προς τον κόπο, σωματικό ή και μη, εργασία, αλλά και την ενεργή συμμετοχή σε θέματα που αφορούν την κοινότητα, το κοινό καλό και την επαφή με τους ανθρώπους που βρίσκονται εγγύς.
Ο Μπούτνερ, παρουσιαστής του ντοκιμαντέρ ταξίδεψε λοιπόν σε αυτά μέρη της υφηλίου όπου οι κάτοικοι ζουν για σχεδόν 100 χρόνια ή ακόμα και παραπάνω. Γνώρισε από κοντά τους χαλαρούς ρυθμούς και τους ανθρώπους της Ικαρίας. Έμαθε πως κανείς δεν βιάζεται και όπως όλοι τρώνε πολλά και μικρά γεύματα. Μαζί με κόκκινο κρασί, με πίτες, με κατσικίσιο τυρί, από αγριοκάτσικα ελεύθερης βοσκή που ζουν στα βουνά του νησιού και το κρέας τους έχει ελάχιστο λίπος και διάφορα φρέσκα ψάρια.
Ενώ σε όλα τα μέρη που αναφέραμε η διατροφή είναι κατά βάση φυτική με έμφαση στα λαχανικά,ι τα όσπρια και τα δημητριακά, τα φρούτα και το ελαιόλαδο. Γεύματα μικρά. Μέτριες ποσότητες ψαριών και μικρές κρετικών. Δεν λείπουν τα φυτικά βότανα, τα αφεψήματα, το πράσινο τσάι. Ενώ η πλειοψηφία των τροφών υποβάλλεται στην ελάχιστη δυνατή επεξεργασία.
Και πέρα από τη διατροφή, το φαγητό πάνω σε ένα τραπέζι,βρίσκεται το μοίρασμα, η αίσθηση ότι υπάρχει κάτι μεγαλύτερο από εμάς στη σύνδεση, τη σχέση. Με την οικογένεια, τους φίλους, τους ανθρώπους γύρω μας. Και κάπως είναι που θυμόμαστε ότι η επιστροφή στα απλά μπορεί να λύσει τα περίπλοκα.
Σχόλια