«Παγιωμένες αντιλήψεις» και interviews!

Θυμίζει ελαφρώς αυτή την περιβόητη φράση γονιών, παππούδων και γιαγιάδων «έτσι το βρήκαμε, έτσι θα τ’ αφήσουμε» ή για να περάσω στη διαφημιστική γλώσσα «αυτήν ξέρετε, αυτήν εμπιστεύεστε».

Φαίνεται να υπάρχει μια εγγενής τάση να ακολουθούμε κάποιες νόρμες, κλισέ και πεποιθήσεις που έχουν το άρωμα του παρελθόντος παρά τα όσα «μοντέρνα» γράφονται και ακούγονται στον συγκεκριμένο χώρο. Αν το καλοσκεφτείτε αυτά που υποστηρίζουμε ότι κάνουμε με εκείνα που πιστεύουμε ως σωστά, απέχουν πολύ μεταξύ τους. Έτσι, για να δώσω ένα παράδειγμα, υπάρχουν επιχειρήσεις που χρησιμοποιούν ψυχομετρικά tests αλλά από την άλλη όταν έχουν μπροστά τους έναν υποψήφιο, η ποιότητα των ερωτήσεων που κάνουν είναι από φτωχή ως ανύπαρκτη. Τώρα θα μου πείτε ότι για αυτόν ακριβώς το λόγο κάνουν τα tests. Για να αντισταθμίσουν τη μειωμένη επάρκεια των συνεντεύξεων.

Πολλά ή λίγα χρόνια επαγγελματικής εμπειρίας

Και τι να σημαίνει άραγε ότι ο υποψήφιος έχει πολλά χρόνια εμπειρίας σε μια θέση στον ίδιο κλάδο που βρίσκεται και η εταιρεία στην οποία έχει στείλει το βιογραφικό του και έχει επιλεγεί για Interview; Δεν υπάρχει μια απάντηση και ο λόγος είναι ότι ο άνθρωπος που διεξάγει τη συνέντευξη (λυπάμαι αλλά, ίσως καθ΄υπερβολήν, ο όρος συνεντευξιαστής και κατ΄ επέκταση ο όρος συνεντευξιαζόμενος, μου φέρνουν κάπως το ανακριτής και ανακρινόμενος) έχει τις δικές του πεποιθήσεις και αξίες. Ίσως, να θεωρεί ότι είναι καλύτερο για έναν υποψήφιο να έχει μεγάλη εμπειρία σε μια θέση, σε έναν συγκεκριμένο επαγγελματικό τομέα.

Όταν τον ρωτάω τι σημαίνει «καλύτερο», μου απαντάει με τη δική του ερώτηση: «Μα δεν είναι προτιμότερο να έχει περισσότερα αντί για λιγότερα χρόνια; Αυτό δεν είναι δείγμα ότι στη δουλειά του ήταν πιο πετυχημένος σε σύγκριση με κάποιον που έχει λιγότερα χρόνια σε μια θέση»;

Συνεχίζω με κάποιες ακόμα ερωτήσεις μήπως καταφέρω (ματαίως) να τον φέρω σε εκείνο το σημείο που να είναι σε θέση να κατανοήσει ότι ο τρόπος σκέψης του απορρέει από τις παγιωμένες αντιλήψεις του, είναι πιθανό να τον οδηγήσει σε αβάσιμα και βιαστικά συμπεράσματα για τον υποψήφιο. Τώρα μου δείχνει ότι έχει αρχίσει να ενοχλείται αφού υποτίθεται ότι εκείνος είναι ο ειδικός και ξέρει καλύτερα να απευθύνει ερωτήσεις. Τον ρωτάει τι τον κάνει να πιστεύει ότι ήταν επιτυχημένος στη δουλειά του. «Για να μένει εκεί τόσα χρόνια και για να τον κρατάνε, πάει να πει ότι την έκανε καλά» μου απαντάει. «Το να κάνει καλά τη δουλειά του σημαίνει ότι είναι και επιτυχημένος;» «Τον ρώτησες ποια είναι τα KPIs που είχε και πώς κατάφερε να ανταποκριθεί σε αυτά;» και «αυτά τα KPIs είναι τα ίδια με αυτά της εταιρείας σου και με τα οποία θα αξιολογηθεί;» και «πως κατέληξες να πιστεύεις ότι ο δεύτερος υποψήφιος δεν ήταν τόσο επιτυχημένος επειδή έχει λιγότερα χρόνια εμπειρίας; Και αν ήταν πολύ επιτυχημένος αλλά για τον οιονδήποτε λόγο σταμάτησε τη συνεργασία του μα την εταιρεία; Έκανες διερεύνηση για να μάθεις περισσότερα; Και κάτι τελευταίο «Ποιος σου είπε ότι κάνουμε συγκρίσεις μεταξύ υποψηφίων αντί για σύγκριση με τα standards ή τις παραμέτρους/ προδιαγραφές per se που η εταιρεία έχει θέσει;»

Συχνές αλλαγές εταιρειών

«Είναι μόνο είκοσι-οκτώ και έχει ήδη αλλάξει τέσσερεις εταιρείες». Αυτό από μόνο του δεν λέει απολύτως τίποτα. Άλλη μια παγιωμένη αντίληψη. Ένας που αλλάζει συχνά δουλειές, δεν έχει αποφασίσει τι θέλει ή δεν μπορεί να μείνει πιστός σε μια εταιρεία ή δεν κάνει καλά τη δουλειά του για τον Α ή Β λόγο ή κάποιο πρόβλημα υπάρχει. Πριν κάνουμε, αν κάνουμε, ερωτήσεις σε αυτόν τον υποψήφιο για να πάρουμε περισσότερες πληροφορίες, έχουμε ήδη διαμορφώσει μια μάλλον αρνητική άποψη για το άτομο του και κατά βάθος, αυτό που επιζητούμε μέσω των ερωτήσεων που του απευθύνουμε είναι να αποδείξουμε στον εαυτό μας πόσο δίκιο έχουμε που σκεφτόμαστε με τον τρόπο που σκεφτόμαστε. Σωστά;

Μη κάνετε υποθέσεις

Το αφήνω για το τέλος αν και είναι το πρώτο που φροντίζω να υπενθυμίζω στα στελέχη που κάνουν συνεντεύξεις. Φυσικά και σχετίζεται με όσα έχουν γραφτεί παραπάνω. Μην κάνετε υποθέσεις για το άτομο που έχετε μπροστά σας. «Μα δεν ξέρω τώρα εγώ; Έχω πάρει περισσότερες από πεντακόσιες συνεντεύξεις…» Ισχύει αυτά που ανέφερα παραπάνω για τα χρόνια εμπειρίας, αλλά τώρα αλλάζει το πλαίσιο. Μπορεί να έκανες και χίλιες αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι τις έκανες σωστά. Δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος να κάνετε υποθέσεις. Ο άνθρωπος είναι μπροστά σας. ΡΩΤΗΣΤΕ ΤΟΝ (…και αφήστε τις εξυπνάδες).