Η ταινία αυτή εγκαινιάζει μια νέα οπτική, ένα νέο γαστρονομικό-κινηματογραφικό είδος, με πλάνα-συνθήκες που ξεπερνούν τα όρια της οθόνης.
Η κλασική πλοκή που περιμένουμε στις ταινίες, στο “the taste of things”, ανατρέπεται, και το γεγονός αυτό μας χαρίζει μια άλλη διάσταση στη συνθήκη προβολής στην μεγάλη οθόνη.
Ο κινηματογραφικός χρόνος ισορροπεί με τον πραγματικό σε μια ταινία που γυρίστηκε μέσα σε μια ζηλευτή κουζίνα μιας εξοχικής κατοικίας στη γαλλική επαρχία. Μια ταινία που ισούται με έναν έναν κάπως παράδοξο αλλά ολότελα απολαυστικό ύμνο που εγκωμιάζει την γαλλική γαστρονομία χωρίς κοπλιμέντα αλλά με δράση μαγειρική και άκρως απολαυστική.
Και προς Θεού, αν το κείμενο αυτό, κάποιος ή κάτι άλλο σας πείσει να δείτε την συγκεκριμένη ταινία, τότε, δείτε τη απαρέγκλιτα στο σινεμά. Ιδανικά σε μια θέση αναπαυτική και σε έναν κινηματογράφο που να βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από κάποια πιάτσα, καλών, εστιατορίων. Θα σας χρειαστεί.
Για τον ίδιο λόγο και από ίδια πείρα αποφύγετε την δεύτερη προβολή που θα σας οδηγήσει στο να βγείτε από την αίθουσα κοντά στις 12 το βράδυ. Όταν οι περισσότερες κουζίνες της πόλης θα έχουν κλείσει.
Η έβδομη τέχνη και η τέχνη του φαγητού
Η ταινία του Αν Χουνγκ, στην οποία πρωταγωνιστούν οι Ζιλιέτ Μπινός και Μπενουά Μαζιμέλ, βασίζεται στο μυθιστόρημα του Μαρσέλ Ρουφ «The Passionate Epicure» και μιλά για δυο σεφ του 19ου αιώνα, οι οποίοι είναι εραστές για πάνω από 20 χρόνια.
Η ταινία στην ουσία αναφέρεται σε έναν διακεκριμένο foodie μιαςάλλης εποχής, τον Dodin (Benoît Magimel) αλλά κυρίως στην προικισμένη σεφ του, Eugénie (Juliette Binoche). Μαζί ζουν μαζί στη γαλλική ύπαιθρο και φτιάχνουν επικά γεύματα για εκείνους και την παρέα των καλοφαγάδων του Dodin.
Η ζωή και η καθημερινότητα τους περιστρέφεται εξ ολοκλήρου γύρω από τον κήπο, την καλλιέργεια και τη δημιουργία των πρώτων υλών που επιλέγονται μεθοδικά, μπαίνουν στην κουζίνα, βράζουν, σοτάρονται, αναμειγνύoνται και σερβίρονται σε αυτή την αναμφίβολα ιδιαίτερη ταινία.
Σχόλια