NEWSFLASH...
Culture Hub
ανάγνωση

Μ. Σάββατο στην Κέρκυρα: Οι Μπότηδες, οι φογάτσες και τα τσιλίχουρδα

Μ. Σάββατο στην Κέρκυρα: Οι Μπότηδες, οι φογάτσες και τα τσιλίχουρδα

Ένα από τα πιο διάσημα πασχαλινά έθιμα στη χώρα μας αλλά και γνωστό σε πολλά μέρη του κόσμου.

Είναι γύρω στις 11:00 το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου με την πρώτη Ανάσταση και το «Ἀνάστα, ὁ Θεός, κρῖνον τὴν γῆν», που οι καμπάνες όλων των εκκλησιών της Κέρκυρας χτυπούν ασταμάτητα και που οι περαστικοί τρέχουν να προστατευθούν κάτω από τα υπόστεγα και τις εισόδους των κτηρίων, λίγο πριν, από τα μπαλκόνια και τα παράθυρα εκτοξευθούν οι κατακόκκινοι μπότηδες.

Τα μεγάλα πήλινα κανάτια που καθώς πέφτουν είναι γεμάτα με νερό και με τα δυό χερούλια τους στο πλάι στολισμένα με μακριές κορδέλες.

Το κερκυραϊκό Πάσχα είναι αναμφίβολα μελωδικό, γεμάτο με μουσική από τις Φιλαρμονικές, αλλά και ένα κράμα μοναδικό, από καθολικές και ορθόδοξες χριστιανικές θρησκευτικές παραδόσεις, με επιρροές από τα βενετικά πρότυπα.

Τα πασχαλινά έθιμα ξεκινούν από το Σάββατο του Λαζάρου και προσελκύουν κάθε χρόνο χιλιάδες επισκέπτες από διάφορα μέρη της γης. Αλλά οι ιδιαίτερα οι μπότηδες μοιάζουν να είναι το έθιμο-σύμβολο του νησιού που έχει τις ρίζες του από τα ενετικά χρόνια της κατοχής του νησιού. Καθώς σπάνε, ξορκίζουν το κακό με κρότο.

Οι Βενετοί καθολικοί έσπαγαν τις παλιές στάμνες την Πρωτοχρονιά, για καλή τύχη στο νέο χρόνο, ενώ, οι ορθόδοξοι Κερκυραίοι, υιοθέτησαν το έθιμο. Το μετέφεραν χρονικά στο Πάσχα και μάλιστα το μεσημέρι, την μοναδική ώρα της ημέρας που οι Ενετοί τους επέτρεπαν να γιορτάσουν.

Μέχρι και σήμερα τα κομμάτια από τους σπασμένους μπότηδες, τα παίρνουν στο σπίτι τους, οι τυχεροί που βρίσκονται στο νησί το Μεγάλο Σάββατο για να τους φέρουν καλοτυχία και ευμάρεια.

Αλλά και γαστρονομικά, το Πάσχα στην Κέρκυρα είναι συνδεδεμένο με τις φογάτσες, δηλαδή το τσουρέκι αλλά και τσιλίχουρδα, όπως λέγεται η τοπική παραλλαγή της μαγειρίτσας που συνήθως περιέχει κόκκινο πιπέρι, αυγολέμονο ή ρύζι.

Βέβαια ο αυθεντικός κερκυραϊκός «μπότης» έβρισκε τη χρήση του στο κουβάλημα νερού, για αυτό και έφερε δύο χερούλια. Αν και ο λεγόμενος και έως, “καγιάς”, δεν είχε διάκοσμο αλλά απλά το χρώμα του πηλού που, όταν ψηνόταν, έδινε ένα γλυκό κιτρινωπό - ωχροκάστανο χρώμα, σήμερα, οι μπότηδες είναι βαμμένοι συνήθως σε έντονο κόκκινο χρώμα και δεν λείπουν συχνά οι καλλίγραφες ευχές στη ράχη τους που αναγράφουν…

«Καλό Πάσχα!»

... σχόλια | Κάνε click για να σχολιάσεις
Επιχειρώ - epixeiro.gr
Επιχειρώ - epixeiro.gr