Πως είναι να αγναντεύεις τη συνοικία της Νεάπολης από ψηλά, μέσα στον χρόνο; Πως ήταν ντυμένες οι νέες μιας άλλης εποχής, ποιά ήταν τα στέκια, οι καφενέδες και τα καπηλειά ή τα μεγάλα σαλόνια αλλά και πως να έμοιαζαν οι ένοικοι κάθε διαμερίσματος μιας κλασικής αθηναϊκής πολυκατοικίας, στην ίδια περιοχή;
Ποιές ιστορίες μπορούσε να κρυφακούσει κανείς περνώντας δίπλα από τις αθηναϊκές αυλές και ποιά βιβλία μπορούσε να ξεφυλλίσει στα βιβλιοδετεία και τα βιβλιοπωλεία για να τις διαβάσει, λίγα χρόνια αργότερα;
Η νέα έκθεση της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης είναι αφιερωμένη στην πρώτη επέκταση, τη συνοικία των Αθηνών που χτίστηκε στα μέσα του 19ου αιώνα, ψηλά πίσω από το Πανεπιστήμιο, το Λύκειο των Ελληνίδων και το Αρσάκειο, στα χωράφια μιας μικροσκοπικής Αθήνας πολύ πριν γίνει όλα όσα ξέρουμε σήμερα.
Στα δρομάκια μιας σημερινής και συνάμα μυθικής συνοικίας
Τοποθετημένη ανάμεσα σε δύο λόφους, τον Λυκαβηττό και το Στρέφη, η Νεάπολη αναπτύσσεται στην ουσία μετά το 1850, ως έκταση αδόμητη, ως εναλλακτική της «παλιάς» πόλης, πέρα από το Μοναστηράκι και την Πλάκα.
Τα δρομάκια της περπάτησαν, επισκέφτηκαν ή εγκαταστάθηκαν πολλοί “μεγάλοι” αυτής της πόλης από τον εύθραυστο, αξεπέραστο γλύπτη Γιαννούλη Χαλεπά όταν άφησε την Τήνο μέχρι τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη, «τον άγιο των ελληνικών γραμμάτων» και την Καλλιρρόη Παρρέν, την πρώτη Ελληνίδα δημοσιογράφο, εκδότρια και διευθύντρια της εβδομαδιαίας Εφημερίδας των Κυριών.
Η συνοικία με τα σημερινά ακριβά ενοίκια που επιλέγει για τα workshop και τα καταστήματα τους πλήθος Ελλήνων σύγχρονων δημιουργών έχει αλλεπάλληλες στρώσεις ιστορίας. Αμέτρητες αληθινές και μυθικές ιστορίες που συχνά βρίσκονται στο δρόμο… των συζητήσεων για την περιοχή και τις μέρες αυτές στις αίθουσες- γκαλερί στο ισόγειο της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης, στο 22 της οδού Μασσαλίας, φυσικά, στην περιοχή της Νεάπολης.
Για την έκθεση
Στα μονίμως ασαφή και απροσδιορίστως τελικά ξέχωρα όρια μεταξύ Εξαρχείων και Κολωνακίου, στέκει μια αστική περιοχή με αμέτρητες εκφάνσεις, ιστορίες και πρόσωπα που στην ολότητα τους και δεν κατέχουμε ή τείνουμε να λησμονούμε.
Καθώς όμως περιδιαβαίνουμε τα εκθέματα της τωρινής έκθεσης, το πλούσιο φωτογραφικό υλικό και την εικαστική αποτύπωση των συχνά ετερόκλητων πτυχών της συνοικίας σε έργα σύγχρονων Ελλήνων καλλιτεχνών, η θέαση μας για την περιοχη ανοίγει.
Όπως και οι πόρτες και τα παράθυρα των κτιρίων. Σημεία, δρομάκια και πρόσωπα ξεπηδούν από την αφάνεια και τη διάσπαση της προσοχής μας και έρχονται να μας βρουν στον δρόμο, αμέσως μόλις βγούμε από την πόρτα της έκθεσης. Κυριολεκτικά, μετά την έκθεση, η ίδια περιοχή μας ανοίγεται πια σε μια νέα συν-είδηση.
Την έκθεση, στη γκαλερί της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης με συνδιοργανωτή τον Σύλλογο των Αθηναίων, έχουν επιμεληθεί ο δημοσιογράφος Νίκος Βατόπουλος και η ιστορικός τέχνης και επιμελήτρια Ιρις Κρητικού.
«Νεάπολις, “κοιτίς αμεριμνησίας και νεότητος”»,
Γκαλερί Ελληνοαμερικανικής Ένωσης, Μασσαλίας 22
Έως 25 Μαΐου
Είσοδος ελεύθερη
Σχόλια