Burnout: Τα επικίνδυνα σημάδια και οι ανησυχητικές τάσεις στο ελληνικό εργασιακό περιβάλλον

Ίσως αυτά τα σημάδια να αποτελούν στοιχεία ότι έχει συντελεστεί το λεγόμενο burnout ή το αλλιώς η επαγγελματική εξουθένωση, ένα σύνδρομο που ταλαιπωρεί αρκετό κόσμο στις σύγχρονες οικονομίες - κοινωνίες.

Παλαιότερα, το σύνδρομο αυτό ήταν συχνό φαινόμενο σε επαγγέλματα σχετικά με την υγεία (όπως γιατροί, νοσοκόμες) ενώ πλέον το συναντάμε σε οποιονδήποτε κλάδο και εργασιακό χώρο.

Σύμφωνα με τους ειδικούς, οι εργαζόμενοι χαρακτηρίζονται από έλλειψη ενέργειας και μία αίσθηση εξάντλησης των συναισθηματικών τους πόρων που τους οδηγούν σε συναισθήματα απογοήτευσης καθώς συνειδητοποιούν ότι δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους όπως παλιά.

Την ίδια ώρα, παρατηρείται το φαινόμενο της αποπροσωποποίησης, δηλαδή μεταχείριση των εργαζομένων προς τους πελάτες ως αντικείμενα και όχι ως ανθρώπους.

Παράλληλα τα μειωμένα προσωπικά επιτεύγματα σχετίζονται με την τάση των εργαζομένων να αξιολογούν αρνητικά τον εαυτό τους και να αισθάνονται ότι δεν είναι επαγγελματικά ικανά να πετύχουν τους στόχους τους και να αποδώσουν στο μέγιστο.

Για την ιστορία, τo σύνδρομο burnout καταγράφηκε για πρώτη φορά τη δεκαετία του 1970 από τον Aμερικανό ψυχολόγο Herbert J. Freudenberger. Περιγράφηκε ως μια κατάσταση διαρκούς εξουθένωσης του ατόμου, που προκαλείται από την εργασία.

«Καμπανάκι» και από τους Έλληνες εργαζόμενους

Αποκαλυπτικά είναι τα τελευταία στοιχεία έρευνα του kariera.gr που έλαβε χώρα μέσω Linkedin, καθώς φαίνεται πως και οι Έλληνες εργαζόμενοι βιώνουν ή έχουν βιώσει αρκετές δυσκολίες, απόρροια της εργασιακής εξάντλησης.

Στο επίκεντρο της έρευνας βρέθηκαν το burnout, η τετραήμερη εργασία, το wellbeing και η ψυχική υγεία καθώς και το πώς γίνονται αντιληπτά από τους Έλληνες εργαζόμενους

Τι προκάλεσε το burnout και ποια η αντιμετώπιση

Ερωτηθέντες για το αν έχουν βιώσει burnout και τι το προκάλεσε, 42% των ερωτηθέντων απαντούν «καθόλου work-life balance», 36% επισημαίνει την έλλειψη υποστήριξης, 14% την ανάθεση μεγάλων ευθυνών, ενώ μόλις 8% λέει πως δεν έχει βιώσει burnout.

Για την καταπολέμηση του burnout, περισσότεροι από τους μισούς ερωτηθέντες θεωρούν την 4ήμερη εργασία τον πιο αποδοτικό τρόπο αντιμετώπισης από τον εργοδότη, ενώ 38% βρίσκει πως θα ήταν χρήσιμη η διαχείριση του φόρτου εργασίας και μόλις 10% η υποστήριξη της ψυχικής υγείας.

Ιδιαίτερα απογοητευτικά είναι τα αποτελέσματα όσον αφορά την ευαισθητοποίηση των εργοδοτών απέναντι στο burnout και το πώς το εκλαμβάνουν οι εργαζόμενοι.

Wellbeing, ψυχική υγεία και... περισσότερα λεφτά

Πάνω από τους μισούς εργαζόμενους θεωρούν πως οι Έλληνες εργοδότες απέχουν ακόμα αρκετά γύρω από το wellbeing και θέματα ψυχικής υγείας στην εργασία.

Μάλιστα αν προσθέσουμε σε αυτό και τις…χλιαρές απαντήσεις («θεωρητικά ναι, πρακτικά δεν») με 39%, διαπιστώνουμε ότι σε συντριπτικό ποσοστό 92% οι Έλληνες εργαζόμενοι πιστεύουν ότι οι εργοδότες δεν αντιλαμβάνονται πραγματικά τι συμβαίνει με την ψυχολογία τους.

Σε ερώτηση, δε, σχετικά με το αν η εταιρεία που δουλεύουν υποστηρίζει το wellbeing τους, πάνω από 70% απαντούν αρνητικά. 43% απαντά “wellbeing, τι είναι αυτό;” ενώ 31% επισημαίνει την καλή πρόθεση χωρίς αποτέλεσμα, επιλέγοντας “θα ήθελε, αλλά δεν”. Παρ’όλα αυτά είναι θετικό ότι σε ποσοστό 26% απαντούν πως υποστηρίζεται με πολλούς τρόπους.

Αναφορικά με την προτεραιοποίηση της ψυχικής τους υγείας στη δουλειά, οι ερωτηθέντες υπογράμμισαν την ανάγκη οριοθέτησης. “Θα θέτω όρια και θα λέω ΟΧΙ”, απάντησαν σε ποσοστό 70%, ενώ ακολούθησαν σε 16% το να φεύγουν στην ώρα τους, σε 9% να ζητούν βοήθεια πιο συχνά και σε 6% να κάνουν πιο συχνά διαλείμματα. (3.087 απαντήσεις συνολικά)

Σύμφωνα με την έρευνα, αν «ζητούσαν ένα δώρο από τον Άγιο Βασίλη», απαντούν πως θα ήθελαν ψυχική υγεία (49%), αλλά και λεφτά (35%) και δουλειά (13%).

Φροντίστε τον εαυτό σας - 8 άμεσες ενέργειες

Για να αντιμετωπίσει ένας εργαζόμενος την επαγγελματική εξουθένωση χρειάζεται να φροντίσει τον εαυτό του. Μερικές συμβουλές:

• διακοπές για σωματική και ψυχολογική χαλάρωση
• βελτίωση του ύπνου
• δραστηριότητες που τον ευχαριστούν
• υποστήριξη από το εργασιακό περιβάλλον
• εξισορρόπηση προσωπικού και επαγγελματικού χρόνου
• στόχευση σε καθημερινούς μικρούς στόχους
• προτεραιοποίηση των εργασιών
• βοήθεια από τους συναδέλφους όταν υπάρχει ανάγκη