
Στις φωτογραφίες από τα πρόσωπα των δημιουργών. Στα σύμβολα και τις ιστορίες των αντικειμένων που μεταφέρονται στο Βερολίνο, από την Ελλάδα και την Κύπρο.
Στη δημιουργία μιας κοινότητας που αφουγκράζεται την κουλτούρα, την καρδιά ενός τόπου που βρίσκεται τόσο μακριά όσο και κοντά, στην όψη και την αφή των χειροποίητων και συνάμα χειροπιαστών αντικειμένων.
Στη διάθεση και τη βάση, την αρχή της αυθεντικότητας και της ειλικρίνειας μέσα σε μια ουσιαστικά διάφανη βιτρίνα με ένα διαμπερές εσωτερικό. Στα τραπεζάκια έξω, στο μαζί, στην παρεΐστικη διάθεση και την απόλαυση της καθημερινότητας σε ίδιο και όχι επιβαλόμενο χρόνο.
Κάπου εκεί είναι που κρύβεται η γλύκα του καταστήματος “Sister” της Αντωνίας Αναστασιάδη, στο της 97 Kienitzer Strasse, στην ανερχόμενη γειτονιά Schillerkiez του Βερολίνου που συνεχώς αλλάζει.
Μια ματιά στο Sister
Τα κοσμήματα σε σχέδια της Αντωνίας, τα κεραμικά και τα ρούχα στο Sister μιλούν για ιστορίες. Στα κοσμήματα βλέπουμε ένα μικρό ασημένιο ειδώλιο εμπνευσμένο από προϊστορικό γλυπτό που προέρχεται από το κυπριακό χωριό Πωμός και αναπαριστά τη θεά μητέρα που με τα χέρια ορθάνοιχτα σκορπίζει μητρική αγάπη και καλοσύνη.
Μια χρυσή Αφροδίτη, ως τη σημαντικότερη θεότητα των αρχαίων Κυπρίων, σύζυγο του θεού της φωτιάς και της μεταλλουργίας Ηφαίστου, κι ερωμένη πολλών αθανάτων.
Τα κοχύλια που σαν άλλοι θησαυροί κρύβονται στην άμμο για να γίνουν τα στολίδια στα κολιέ και τα βραχιόλια της παιδικής μας ηλικίας. Αλλά και το χαλούμι και τη φέτα, τη τυρένια παράδοση που φοριέται μαζί με ένα t-shirt.
Και τα λεμόνια που στην Κύπρο δεν τα αγοράζει κανείς, αφού κόβονται και δωρίζονται από κήπο σε κήπο και στύβονται ανελλιπώς πάνω από τα περισσότερα παραδοσιακά, ή και μη πιάτα, σε μορφή κεριών.
Ενώ οι τεχνίτες τόσο των κεραμικών αντικειμένων όπως τα βαζάκια, οι κούπες και τα διακοσμητικά ρόδια για καλοτυχία, ο Πανίκος Νέστορας από την Λεμεσό όσο και των κοσμημάτων Παναγιώτης και Γιώργος Πώλης, από το χωριό Λεύκαρα της Κυπρου, φιγουράρουν στις φωτογραφίες, πάνω από τα αντικείμενα που έχουν δημιουργήσει.
Και είναι οι ίδιοι που αν το στοκ τελειώσει την λάθος στιγμή, όπως για παράδειγμα εκείνες τις ημέρες του χρόνου που μαζεύουν τις ελιές, δεν θα διστάσουν να ενημερώσουν ότι τα νέα αντικείμενα θα καθυστερήσουν να φτάσουν στο Βερολίνο για αυτό τον σκοπό.
Και αλυσιδωτά η Αντωνία δεν θα διστάσει να επικοινωνήσει και αυτή την ιστορία στους πελάτες της. Κάτι που εκτιμούν και απολαμβάνουν.
Είτε αυτό είναι η αυθεντικότητα, είτε η ειλικρίνεια, είτε μια έμφυτη καταπιεσμένη τάση μας για ρυθμούς περισσότερο αργούς, πηγαίους, εκείνους που επιτρέπουν την σύνδεση με τους γύρω, ή καλύτερα τους δίπλα μας.
Σχόλια