Το να παραιτηθείς από τη δουλειά & να ακολουθήσεις τα όνειρά σου δεν είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας
05/05/2025 | 15:31
09/08/2025 | 08:30
Η Άννα Χατζηδάκη έγραψε ένα βιβλίο βάζοντας σε λέξεις αυτό που πολλοί διστάζουν ίσως να αρθρώσουν: ότι η εργασία τους ή ακόμα και ολόκληρος ο τομέας στον οποίο δραστηριοποιούνται δεν τους εκφράζει, ούτε τους γεμίζει πλέον ψυχικά, και ψάχνουν μια έξοδο διαφυγής. Πρόκειται για ένα βιβλίο-οδηγό, που επιχειρεί να βοηθήσει τον αναγνώστη να ακολουθήσει τα όνειρά του προς μια νέα καριέρα, όσο τρομακτικό και αν του φαίνεται σε πρώτη όψη.
Βέβαια, δεν πρόκειται για κάτι που μπορεί να υλοποιηθεί από τη μία μέρα στην άλλη, αλλά θέλει προετοιμασία, στρατηγική και ιδιαίτερη προσοχή προκειμένου να γίνουν οι σωστές κινήσεις που θα στέψουν το εγχείρημα με επιτυχία και θα αποφέρουν καρπούς στους τολμώντες. Η συγγραφέας προσφέρει στο αναγνωστικό κοινό ένα βιβλίο... ψυχραιμίας, που θα μας βοηθήσει να ξεκινήσουμε τη νέα μας ζωή αποκτώντας πολύτιμα εφόδια και μεταπηδώντας στο επόμενο στάδιο με σιγουριά, ηρεμία, προσοχή, οργάνωση και αυθεντικότητα. Σαφώς και δεν πρόκειται για το ευκολότερο πράγμα στον κόσμο, ωστόσο είναι κάτι απόλυτα επιτεύξιμο εάν σχεδιάσουμε σχολαστικά τις κινήσεις μας.
Στο βιβλίο "Πώς να παραιτηθείς από τη δουλειά σου και να ακολουθήσεις τα όνειρά σου", από τις εκδόσεις Χατζηδάκη, θα μάθουμε πώς μπορούμε να κάνου
Η ίδια στο 1ο κεφάλαιο τονίζει ότι είναι σημαντικό, πριν ξεκινήσουμε το ταξίδι της ανακάλυψης της κλίσης μας και κατόπιν του τρόπου για να υλοποιήσουμε τα όνειρά μας, να αφιερώσουμε χρόνο ώστε να καταλάβουμε σε ποιο σημείο βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή.
Εάν αισθανόμαστε αποσυνδεδεμένοι από αυτό που κάνουμε και η τωρινή εργασία μας δεν μας γεμίζει ψυχικά και εξαιτίας της αισθανόμαστε στάσιμοι, ίσως είναι καιρός να αντιληφθούμε ότι η απασχόλησή μας δεν ευθυγραμμίζεται με τις επιθυμίες ή τα ταλέντα μας. Χρειάζεται να υποβάλουμε στον εαυτό μας μια σειρά ερωτήσεων για να κατανοήσουμε καλύτερα τη συνθήκη στην οποία βρισκόμαστε, όπως είναι οι εξής: Ανυπομονούμε να πάμε στη δουλειά; Χρησιμοποιούμε τα ταλέντα και τις δεξιότητές μας στην τρέχουσα δουλειά μας; Νιώθουμε ότι μας εκτιμούν στον χώρο εργασίας μας; Αναπτυσσόμαστε επαγγελματικά και προσωπικά στον τρέχοντα ρόλο μας; Αυτά και μερικά ερωτήματα ακόμα θα μας δώσουν μια γενική εικόνα σχετικά με το αν είμαστε ευχαριστημένοι με τα δεδομένα ως έχουν στη ζωή μας ή αν είναι καιρός να προβούμε σε αλλαγές.
Φυσικά, όπως επισημαίνει η συγγραφέας σε ένα σημείο λίγο παρακάτω, η αληθινή ολοκλήρωση προέρχεται από τη δημιουργία μιας ισορροπημένης ζωής όπου διάφορα κομμάτια αλλοσυμπληρώνονται και αλληλοενισχύονται.
Στο 2ο κεφάλαιο, η Χατζηδάκη μας καλεί να ανακαλύψουμε το πάθος μας και τα ταλέντα μας. Κάνοντας μια αναδρομή στην παιδική και εφηβική μας ηλικία και ενθυμούμενοι τα χόμπι μας και τις δραστηριότητες με τις οποίες είχαμε επιλέξει να εμπλουτίσουμε τον ελεύθερο χρόνο μας, πιθανώς να μπορέσουμε να συνειδητοποιήσουμε την εγγενή μας κλίση ή τα ενδιαφέροντά μας. Μπορούμε να καταλάβουμε ποια είναι αυτά σκεπτόμενοι επίσης σε τι μας αρέσει να αφιερώνουμε τώρα τον χρόνο μας τις ώρες που δεν εργαζόμαστε. Οι δραστηριότητες οι οποίες μας φέρνουν χαρά μπορούν να λειτουργήσουν ως φωτεινοί σηματοδότες για την εύρεση του πάθους μας. Οι δεξιότητες και το πάθος μας, μάλιστα, ενδέχεται να αλληλεπιδρούν, οδηγώντας σε μια επαγγελματική πορεία που θα εκπληρώνει τις ικανότητές μας και θα μας επιτρέπει να τις αξιοποιούμε στο μέγιστο βαθμό.
Στη συνέχεια, στο 3ο κεφάλαιο, η συγγραφέας κάνει λόγο για αποσαφήνιση των αξιών και των προτεραιοτήτων μας. Προκειμένου να εντοπίσουμε τις βασικές μας αξίες, είναι απαραίτητο να είμαστε ειλικρινείς στη ενδοσκόπησή μας. Μόνο έτσι θα μας ανταμείψουν οι καρποί της. Σύμφωνα με τη συγγραφέα, άτομα όπως η Oprah Winfrey και ο Warren Buffett έχουν αποδώσει την επιτυχία τους σε μια ζωή που είναι ευθυγραμμισμένη με τις αξίες τους. Το να ζει κανείς με βάση τις πιο σημαντικές για εκείνον αξίες μπορεί όχι μόνο να οδηγήσει στην επιτυχία αλλά να καταστήσει αυτή την επιτυχία πιο ουσιαστική και επιδραστική. Καλό είναι να εστιάσουμε όλη μας την προσοχή στις προσωπικές και επαγγελματικές μας προτεραιότητες, ως τους δύο τομείς με τη μεγαλύτερη σημασία για τη ζωή μας.
Το 4ο κεφάλαιο αφορά την έρευνα και τη διερεύνηση των επιλογών. Όπως σημειώνει η Χατζηδάκη, η εν λόγω διερεύνηση είναι μια μορφή έρευνας αγοράς αλλά πολύ ευρύτερη και βαθιά προσωπική, καθώς είναι σχετική με την κατανόηση της πραγματικότητας που θα βιώνουμε υλοποιώντας βήμα-βήμα τον στόχο μας. Απαραίτητος στο ξεκίνημά μας είναι ο προσδιορισμός ορισμένων πόρων που θα μας επιτρέψουν να κατανοήσουμε περισσότερα για τον τομέα του πάθους μας. Στους πόρους αυτούς περιλαμβάνονται η σύνδεση με κοινότητες ή ανθρώπους που μοιράζονται το ίδιο πάθος, η έμπνευση από προσωπικότητες που ασκούν επιρροή στον συγκεκριμένο τομέα, η μελέτη σχετικών βιβλίων ή άρθρων και φυσικά η απορρόφηση όσο το δυνατόν περισσότερης γνώσης και ιδεών. Η δικτύωση θα σταθεί πολύτιμος σύμμαχός μας σε αυτό το στάδιο, αφού η διασύνδεση -μέσω Linkedin αλλά και ομάδων στο Facebook ενδεικτικά- με άτομα που έχουν ήδη επιτύχει στον τομέα του ενδιαφέροντός μας θα μας παρέχει εκ των έσω πληροφορίες για την πραγματικότητα της ζωής και της νέας καθημερινότητας που επιδιώκουμε.
Η απόκτηση γνώσεων και δεξιοτήτων είναι η θεματική του επόμενου κεφαλαίου, του 5ου. Εδώ, η συγγραφέας καταπιάνεται με το κατάλληλο σύνολο δεξιοτήτων με το οποίο χρειάζεται να έχουμε εξοπλιστεί ώστε να κυνηγήσουμε τα όνειρά μας αφήνοντας πίσω μια δουλειά που πλέον δεν μας εκφράζει. Μπορούμε να ξεκινήσουμε προσδιορίζοντας ποιες είναι αυτές οι βασικές δεξιότητες, οι τομείς γνώσεων και τα προσόντα που απαιτούνται συνήθως ή χαίρουν ιδιαίτερης εκτίμησης στον τομέα που μας ενδιαφέρει, κάνοντας μια λίστα. Ποια τα δυνατά μας σημεία και ποια αυτά στα οποία επιδεχόμαστε βελτίωσης; Απαιτείται ειλικρίνεια ως προς τον εαυτό μας ώστε να τα καταγράψουμε και να τα λάβουμε υπόψιν μας. Σαφώς ορισμένα skills θα χρειαστούν περισσότερο χρόνο έως ότου τα κατακτήσουμε, αλλά αυτό δεν πρέπει να μας αποθαρρύνει, διότι αν δεσμευτούμε στην ανάπτυξή μας αναμφίβολα θα πάμε μπροστά. Σημαντικό είναι να δημιουργήσουμε ένα πλάνο μάθησης ώστε να μας ενισχύσουμε και να διορθώσουμε τυχόν κενά που ενδέχεται να έχουμε.

Στο 6ο κεφάλαιο, η Άννα Χατζηδάκη γράφει για βολιδοσκόπηση της κατάστασης, αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι θα πρέπει να "δοκιμάσουμε τη θερμοκρασία του νερού" πριν επιχειρήσουμε να βουτήξουμε. Με τη μερική απασχόληση ή την παράλληλη ελεύθερη εργασία, θα δοκιμαστούμε στον τομέα που μας ενδιαφέρει χωρίς να εγκαταλείψουμε ακόμη τον χώρο εργασίας μας. Έτσι, θα εφαρμόσουμε τις νέες δεξιότητες και γνώσεις μας σε πραγματικό πλαίσιο, να αποκτήσουμε επαγγελματική εμπειρία και να αρχίσουμε να δημιουργούμε ένα portfolio ή ένα ιστορικό στον τομέα ενδιαφέροντός μας, έχοντας προσωρινά ως "αλεξίπτωτο" την τρέχουσα δουλειά μας. Εκτός αυτού, μπορούμε να δοκιμάσουμε τον εθελοντισμό ή την πρακτική άσκηση στο πεδίο που επιθυμούμε. Με αυτόν τον τρόπο, θα αποκτήσουμε φυσικά εμπειρία, που θα μας φανεί ιδιαίτερα διαφωτιστική για τα μετέπειτα βήματά μας και θα κάνουμε πολύτιμες γνωριμίες. Μπορούμε, επίσης, να συμμετέχουμε σε workshops, συνέδρια και εκδηλώσεις στον σχετικό τομέα.
Προχωρώντας στο 7ο κεφάλαιο, η συγγραφέας αναφέρεται πλέον στην -απαραίτητη- ανάπτυξη οικονομικού πλάνου. Αυτό θα εξασφαλίσει τη διατήρηση της οικονομικής μας ευημερίας καθώς μεταβαίνουμε στον νέο μας δρόμο, θα περιορίσει το άγχος και θα μας επιτρέψει να εστιάσουμε περισσότερο στην επιδίωξή μας. Κρίσιμο είναι να δημιουργήσουμε προϋπολογισμό για τη μετάβασή μας, που θα αντιπροσωπεύει τόσο τα αναμενόμενα έσοδα όσο και τα έξοδα καθώς ξεκινάμε να κινούμαστε προς το να κατακτήσουμε το όνειρό μας, αυτό της πλήρους απασχόλησης εκεί όπου επιθυμούμε. Χρειάζεται, εκτός των άλλων, να δημιουργήσουμε κι ένα ταμείο έκτακτης ανάγκης, ως δίχτυ ασφαλείας που θα μπορέσει να καλύψει απροσδόκητα έξοδα ή απώλεια εισοδήματος. Στο σημείο αυτό, η Χατζηδάκη δίνει ένα αναλυτικό παράδειγμα χάρτη οικονομικών αναγκών, ενώ στη συνέχεια γράφει μεταξύ άλλων για ανάγκη προσαρμογής του τρόπου ζωής μας και για δημιουργία πολλαπλών ροών εισοδήματος.
Το 8ο κεφάλαιο είναι αφιερωμένο στη δημιουργία ενός δικτύου υποστήριξης. Είναι δεδομένο ότι για να επιτύχουμε μια ομαλή μετάβαση στη νέα φάση της ζωής μας, θα χρειαστεί να δημιουργήσουμε ένα δυνατό δίκτυο υποστήριξης, αποτελούμενο από άτομα που μπορούν να μας δώσουν συμβουλές, να μοιραστούν τις εμπειρίες τους και να παρέχουν ηθική και συναισθηματική υποστήριξη κατά τη διάρκεια του ταξιδιού μας. Σημαντικό ρόλο μπορούν να παίξουν οι μέντορες και οι coaches, αν και η εύρεση του κατάλληλου μπορεί να αποτελέσει πρόκληση. Ζωτικής σημασίας είναι, επιπροσθέτως, να περιβαλλόμαστε από άτομα τα οποία θαυμάζουμε κι έχουν κοινούς στόχους και αντιλήψεις με εμάς, ώστε να παίρνουμε έμπνευση από εκείνα και να μην τα παρατάμε. Τέλος, το να μοιραστούμε τους στόχους και τα όνειρά μας με υποστηρικτικούς φίλους και την οικογένειά μας, αν έχουμε βέβαια καλές σχέσεις, μόνο βοηθητικό μπορεί να αποβεί.
Στο 9ο κεφάλαιο, η Χατζηδάκη ασχολείται με τη διαχείριση του φόβου και την υπέρβαση των εμποδίων. Η αντιμετώπιση των προκλήσεων μπορεί να φαίνεται έως και τρομακτική, αλλά με τη σωστή νοοτροπία και στρατηγική δεν είναι σε καμία περίπτωση ανέφικτη. Πολλοί θα παρατηρήσουμε ότι έχουμε φόβους και περιοριστικές πεποιθήσεις που δεν μας αφήνουν να ανοίξουμε τα φτερά μας και μας κρατούν δέσμιους σε ένα comfort zone που κάθε άλλο παρά καλό κάνει. Οι φόβοι αυτοί είναι απλά συναισθήματα, όχι πραγματικά γεγονότα, και ως τέτοιους πρέπει να τους διαχειριζόμαστε. Χρειάζεται να αναπτύξουμε στρατηγικές για να ξεπεράσουμε τις προκλήσεις, μέσω της αναζήτησης συμβουλών από άτομα που έχουν βρεθεί σε παρόμοια θέση, της εκμάθησης νέων δεξιοτήτων και της δημιουργίας λύσεων για την οικονομική μας ασφάλεια. Βασικοί σύμμαχοί μας σε αυτό το ταξίδι θα φανούν η ανθεκτικότητα και η αποφασιστικότητα, τις οποίες και χρήσιμο είναι να καλλιεργήσουμε.
Το 10ο κεφάλαιο σχετίζεται με τη δημιουργία ενός πλάνου δράσης. Έφτασε πλέον η στιγμή να μετατρέψουμε τις αφηρημένες ιδέες σε συγκεκριμένα βήματα, φτιάχνοντας έναν συστηματικό, καλά μελετημένο οδηγό που θα μας καθοδηγήσει στο ταξίδι της μετάβασής μας από την τρέχουσα εργασία μας στη ζωή των ονείρων μας. Το πλάνο δράσης πρέπει να ξεκινάει με τον καθορισμό σαφών μεγάλων και μικρότερων στόχων. Οι μεγάλοι στόχοι δίνουν το καθορισμένο τελικό σημείο στο οποίο θέλουμε να φτάσουμε, ενώ οι μικρότεροι στόχοι είναι μικρότερου μεγέθους ορόσημα που θα μας οδηγήσουν σταδιακά στον απώτερο σκοπό μας, κάνοντας το ταξίδι μας διαχειρίσιμο. Σημαντικό είναι να αναλύσουμε τους στόχους μας σε βήματα που μπορούν να υλοποιηθούν ώστε να μη μας φαίνονται χαοτικοί και άρα να μην μας προσθέτουν επιπλέον άγχος. Στη συνέχεια, θα βοηθήσει ιδιαίτερα να δημιουργήσουμε ένα χρονοδιάγραμμα για τη μετάβασή μας στη νέα πραγματικότητα. Η συγγραφέας, μάλιστα, παραθέτει για τη διευκόλυνση των αναγνωστών ένα παράδειγμα 12μηνου πλάνου δράσης για αλλαγή καριέρας, με αναλυτικά βήματα για την επίτευξη των στόχων.
Στο 11ο και προτελευταίο κεφάλαιο, η συγγραφέας περνάει στη δημιουργία του προσωπικού μας brand. Σύμφωνα με την ίδια, "το προσωπικό σου brand είναι η ιστορία που λες στον κόσμο για το ποιες είσαι, τι αξίες έχεις και τι μπορείς να προσφέρεις. Δεν αφορά μόνο το πώς φαίνεσαι επαγγελματικά ή το τι έχεις πετύχει, αλλά το ποιος είσαι συνολικά, ως άνθρωπος και ως επαγγελματίας". Είναι, στην ουσία, η μοναδική μας σφραγίδα, που μας καθιστά ξεχωριστούς από τους άλλους και ένας τρόπος να συνδεθούμε με το κοινό μας (πελάτες, εργοδότες, συναδέλφους) δείχνοντας τον πραγματικό μας εαυτό. Για να δομήσουμε το δικό μας brand, χρειάζεται να προχωρήσουμε στη δημιουργία της προσωπικής μας ιστορίας, στη δημιουργία διαδικτυακής παρουσίας αλλά και στη δικτύωση και οικοδόμηση σχέσεων. Όσον αφορά τη διαδικτυακή παρουσία, αυτή αφορά τις πλατφόρμες όπως είναι το Linkedin και το Facebook, μέσω των οποίων θα προβάλλουμε τη δουλειά μας κι έτσι θα ενισχύουμε την αξιοπιστία μας. Με το να ζητάμε συμβουλές, τις συνεργασίες με άλλους και την αυθεντικότητα του brand μας (δηλαδή παρουσιάζοντας κάτι που είναι ολοκληρωτικά δικό μας και "ποντάροντας" στη μοναδικότητά μας), μπορούμε να διανύσουμε πολλά χιλιόμετρα επιτυχίας.
Τέλος, στο 12ο και τελευταίο κεφάλαιο, η Άννα Χατζηδάκη αναλύει το πώς πραγματοποιούμε μια ομαλή μετάβαση. Η εν λόγω μετάβαση δεν χρειάζεται να είναι ταραχώδης ή απότομη. Αντίθετα, όσο πιο προετοιμασμένοι και προσεκτικοί είμαστε, τόσο ομαλότερα θα μεταβούμε από το ένα στάδιο στο άλλο. Αυτό προϋποθέτει, αρχικά, να παραιτηθούμε από την εργασία μας με έναν τρόπο που θα αποδεικνύει τον σεβασμό και τον επαγγελματισμό μας. Είναι σημαντικό να διατηρήσουμε με θετικό πρόσημο τη σχέση μας με τον εργοδότη που "αφήνουμε", καθώς δεν γνωρίζουμε εάν θα τον συναντήσουμε ξανά επαγγελματικά στο μέλλον -τίποτα δεν αποκλείεται. Πώς παραιτούμαστε με... χάρη; Η συγγραφέας απαριθμεί τα βήματα της διαδικασίας και επισημαίνει το τι πρέπει να αποφύγουμε. Κατόπιν, αναφέρει ότι θα χρειαστεί να διαχειριστούμε τον όγκο των logistics που θα προκύψει, δηλαδή τα οικονομικά μας κατά τη μεταβατική περίοδο, τη διευθέτηση της ασφαλιστικής κάλυψης και τον προσδιορισμό της καθημερινότητάς μας στον νέο μας ρόλο. Όπως σημειώνει η ίδια, η ιεράρχηση αυτών των εργασιών και η συστηματική αντιμετώπισή τους θα συμβάλει στην αντιμετώπιση του άγχους. Πρέπει, επιπλέον, να κάνουμε αξιολόγηση, προγραμματισμό, οικονομικό σχεδιασμό, να εκπαιδευτούμε παρακολουθώντας, για παράδειγμα, σεμινάρια και να αναπτύξουμε δεξιότητες που θα φανούν χρήσιμες στον νέο μας ρόλο, να δικτυωθούμε και να αναζητήσουμε ευκαιρίες, να διαχειριστούμε τόσο τον χρόνο όσο και τους πόρους μας αλλά και να αξιολογούμαστε διαρκώς, προσαρμόζοντας το πλάνο δράσης μας στα εκάστοτε δεδομένα.
Σχολιάστε